Φυσιολογικό. Ο πραγματικός κόσμος που δοκιμάζεται, δεν κατοικεί μέσα στις τηλεοράσεις. Η έκπληξη που ένιωσαν οι πολιτικοί, ιδίως, των δύο πρώην εταίρων του δικομματισμού δείχνει πόσο ικανό είναι το πολιτικό τους προσωπικό να προβλέψει και ακόμη περισσότερο να σχεδιάσει τρόπους αντίδρασης. Θα είναι άραγε ικανό να διαχειριστεί μία κρίση όπως αυτή που ζούμε για την οποία, αυτά τα δύο κόμματα, ευθύνονται;
Η πραγματικότητα που προέκυψε από τις κάλπες δείχνει την πρωτοφανή κατάρρευση του δικομματισμού. Ουσιαστικά, η χθεσινή εκλογική αναμέτρηση αποτελεί το ιστορικό του τέλος. Επίσης, η εικόνα που προέκυψε από τις κάλπες προσφέροντας αυτή την πολυδιάσπαση, έχει νικητές και ηττημένους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή και οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είναι στους κερδισμένους. Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασε και πρόγραμμα και αντιμνημονιακή στάση. Το ποσοστό του δείχνει πως εκείνο που επιβραβεύτηκε ήταν η πρότασή του. Δεν ψηφίστηκε για να τιμωρηθεί κάποιος άλλος, πράγμα που συνέβη με τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και τη Χρυσή Αυγή. Ειδικά για την τελευταία, είναι σαφές πως το ποσοστό της περιλαμβάνει υψηλό αριθμό ηλιθίων που δεν γνωρίζουν τι ψήφισαν.
Μπήκε, όμως, στη Βουλή γιατί κάποιοι την έσπρωξαν εκεί με τις Αμυγδαλέζες, τις επιχειρήσεις-σκούπα και «τους υγειονομικούς τρόμους». Υποθέτω πως, επειδή αυτές οι γραμμές γράφονταν πριν από την σταθεροποίηση των τελικών ποσοστών, υπάρχουν αρκετά ζητήματα που μένουν ανοικτά, σε ό,τι αφορά την κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων κα τις δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές ότι εφόσον πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης θα επιδιώξει να υλοποιήσει την πρότασή του για τη δημιουργία μιας αριστερής κυβέρνησης, ενέργεια που θα ασκήσει πίεση, τόσο στο ΚΚΕ όσο και στη ΔΗΜΑΡ. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το τι θα συμβεί στο χρονικό διάστημα από χθές το βράδυ που ξεκίνησαν οι διεργασίες στο εσωτερικό όλων των κομμάτων.
Το ενδιαφέρον, πέρα από τις εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας, βρίσκονται και στα αιτήματα που θα υποστηρίξει και θα συζητήσει με την Ανγκελα Μέρκελ ο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος επιδιώκει την αναθεώρηση ή και χαλάρωση της γερμανικής πολιτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Οι εξελίξεις στην αντιπαλότητα Γαλλίας-Γερμανίας, σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν και το κλίμα μέσα στο οποίο θα κινηθούν οι «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές» δυνάμεις στη χώρα μας, ακόμη και μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης. Μία μόνο παρατήρηση. Ο εκλογικός νόμος δεν φτιάχτηκε για να προσφέρει πολιτική σταθερότητα, αλλά για να υπονομεύσει τη λαϊκή βούληση όταν αυτή δεν συμφέρει.
ΠΗΓΗ: Sportday