Μπορεί οι περισσότεροι να τον θυμούνται με το χαρακτηριστικό μουστάκι, το μαλλί-λασπωτήρα και το στραβό, μάγκικο στόμα να λέει εκείνο το αξέχαστο «δικέεε μου», αλλά στην πραγματικότητα η εποχή της βιντετοταινίας δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια παρένθεση ή καλύτερα μια απλή παράγραφος σε ολόκληρα κεφάλαια μια σημαντικότατης και ιδιαίτερης διαδρομής στην υποκριτική.

Δείτε περισσότερα ΕΔΩ