Και παρόλο που συνολικά είναι μια ιδέα όχι πρωτότυπη, που ξέρεις τι να περιμένεις, που το σενάριο το έχεις δει κάμποσες ακόμα φορές, με κάποιον τρόπο η ταινία εξελίσσεται πολύ καλά, έχει τίμια πλοκή, καλύπτει τις όποιες αδυναμίες έχουν οι ηθοποιοί ερμηνευτικά – ειδικά ο πρωταγωνιστής και ο επικεφαλής ασφαλείας ονόματι Μπρετ – και είναι απολαυστική.

Σε κάνει στο τέλος να σκέφτεσαι ότι το εξώφυλλο όντως μπορεί να μη λέει πολλά για το περιεχόμενο και πως είναι καλύτερα να πάρεις το ρίσκο κι ας απογοητευτείς, παρά να απορρίψεις εκ των προτέρων σκεπτόμενος στην πορεία ότι μπορεί να έχεις χάσει μια ευκαιρία, κάτι ωραίο.

Διαβάστε περισσότερα στο menshouse.gr