Συμβαίνει όντως μια ταυτοπροσωπία στο παλιό παιδικό παραμύθι και σε αυτό που ζει τώρα ο προπονητής του Ολυμπιακού: την εποχή που η ομάδα, την οποία έχει τη μεγάλη τιμή και την βαριά ευθύνη να οδηγεί στο όγδοο φάιναλ φορ της ιστορίας της, άνοιγε αυτήν τη φάμπρικα, ο ίδιος την παρακολουθούσε ως νεαρός και φέρελπις προπονητής σε μια ταβέρνα στην Κάτω Πεύκη ονόματι «Ο Βάτραχος»!

Δεκαεννέα χρόνια αργότερα ο Γιάννης που είχε την ταβέρνα και τις μέρες των σπουδαίων αγώνων στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο έβαζε μεγάλες οθόνες για να προσφέρει στους πελάτες του το τερπνόν μετά του ωφελίμου δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Αλλά, διάβολε, τώρα που ο Μπαρτζώκας ετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη (μέχρι την επόμενη, που θα 'λεγε κι ο Γκάλης) μάχη της καριέρας του, ασυναίσθητα δραπετεύει και βρίσκει καταφύγιο σε εκείνες τις βραδιές της νιότης και της αθωότητας!

Ο Γιώργος έμεινε αφοσιωμένος στο Μαρούσι κι εγκατέλειψε την ενεργό δράση στα 26 του πάνω που πήγε να κάνει μια μεταγραφή στον Πρωτέα! Δυο ρήξεις προσθίου χιαστού τον τελείωσαν από παίκτη και τον έκαναν από νωρίς προπονητή και, ως εκ τούτου, ψαγμένο παρατηρητή των δρώμενων επί του παρκέ.

«Εκείνες οι βραδιές στον ''Βάτραχο'' παραμένουν πολύ έντονες στη μνήμη μου. Μαζευόμασταν όλη η παρέα, βλέπαμε τους αγώνες των φάιναλ φορ και τους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ στο ποδόσφαιρο, αλλά ασφαλώς τότε δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι κάποια στιγμή θα βρεθώ στη θέση που ήταν τότε ο Ιωαννίδης» εξομολογείται στο «Goal» ο προπονητής του Ολυμπιακού, όντας «σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος» για τη μεθαυριανή αναμέτρηση κόντρα στον Ετόρε Μεσίνα!

Παρεμπιπτόντως, τόσο ο φίλτατος Ιταλός προπονητής όσο και οι Μοσχοβίτες έχουν λερωμένη τη φωλιά τους στα φάιναλ φορ από τις ελληνικές ομάδες, αλλά αυτή είναι μια υπόθεση της οποίας ο (καινούργιος) λογαριασμός θα βγει το βράδυ της Παρασκευής.

Οι εικόνες από τα περασμένα φάιναλ φορ που περνούν από το μυαλό τού (δεδηλωμένου από παλιά φιλάθλου του Ολυμπιακού) Μπαρτζώκα είναι διάφορες και όταν προσπαθεί να τις βάλει σε τάξη, καταλήγει σε μερικές πολύ συγκεκριμένες.

«Αν και δεν είμαι πολύ καλός στο να σημαδεύω στιγμές από το παρελθόν, κάποιες από αυτές τις περισυλλέγω εύκολα» διευκρινίζει και προχωρεί στο... παρασύνθημα: «Πρώτα απ' όλα, το τρίποντο του Μίλαν Τόμιτς που σφράγισε τη νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό του 1995 στη Σαραγόσα. Μετά από 14 χρόνια, το 2009 στο Βερολίνο, όπου ήμουν παρών, θυμάμαι πόσο καταλυτική ήταν η παρουσία του Βασίλη Σπανούλη στην επικράτηση του Παναθηναϊκού.

Το 2010 στο Παρίσι ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα η οποία εκείνη την εποχή δεν παιζόταν, αλλά αντί η ομάδα να γυρίσει ικανοποιημένη, βγήκε τσακωμένη και τσαλακωμένη και μάλιστα στην εξέδρα όπου καθόμουν πολλοί σιχτίριζαν την ώρα και τη στιγμή που προκρίθηκε στο φάιναλ φορ»!

Στο Τελ Αβίβ (1994) και στη Σαραγόσα (1995) ο Ολυμπιακός είχε στον πάγκο του τον Γιάννη Ιωαννίδη, στη Ρώμη (1997), στο Μόναχο (1999) και στην Κωνσταντινούπολη (2012) τον οδήγησε ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, στο Βερολίνο (2009) και στο Παρίσι (2010) τον έβγαλε από το τούνελ ο Παναγιώτης Γιαννάκης και τώρα ήλθε η σειρά του Γιώργου Μπαρτζώκα να βαδίσει στα χνάρια τους.

«Ασφαλώς υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να συμμετέχεις σε ένα φάιναλ φορ και στο να το παρακολουθείς ως απλός θεατής. Αισθάνομαι ότι πρέπει να ανταποκριθώ σε μια τεράστια πρόκληση κι αυτό μου δημιουργεί ένα υπέροχο συναίσθημα» τονίζει ο προπονητής του Ολυμπιακού.

Από τηλεθεατής στην ταβέρνα και θεατής στην εξέδρα, τώρα ο Μπαρτζώκας παίζει τον δικό του ουσιαστικό ρόλο στο έργο του φάιναλ φορ. Εχει κάνει τις πρόβες του και ελπίζει ότι μετά από 19 χρόνια ο «βάτραχος» εκείνης της εποχής που ήδη μεταμορφώθηκε σε πρίγκιπα μπορεί να γίνει και βασιλιάς!

Πηγή: Goal