Λένε συνήθως μετά από τέτοια παιχνίδια σαν κι αυτό του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό, ότι το πήρε αυτός που το ήθελε περισσότερο ή ότι κρίθηκε στις λεπτομέρειες, ή στην καλή ή κακή αντίστοιχα μέρα των ατού της κάθε ομάδας.
Ε αυτό δεν ισχύει πλέον για τις αναμετρήσεις των δύο αιωνίων στο μπάσκετ.
Ούτε αυτός που το ήθελε περισσότερο το πήρε, ούτε στις λεπτομέρειες κρίθηκε, ούτε στην καλή ή κακή μέρα των ατού της κάθε ομάδας.
Το παιχνίδι το πήρε η μακράν καλύτερη ομάδα, που έχει κάνει πλέον τα μεγάλα αυτά ντέρμπι να μοιάζουν με προπονήσεις και απλά περιμένεις μετά να δεις την... ένταση ή την... δυσκολία της προπόνησης.
Καταρρίφθηκαν ένα σωρό μύθοι απόψε στο παρκέ του ΟΑΚΑ.
Ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί αν βρεθεί σε κακή μέρα ο Διαμαντίδης. Αντίθετα φάνηκε ότι και στη μέρα που ο Διαμαντίδης όχι μόνο δεν ήταν στα φόρτε του, αλλά έπαιζε από πολύ νωρίς με τέσσερα φάουλ, ο Παναθηναίκός λειτούργησε σαν ΟΜΑΔΑ και δεν άφησε ούτε στιγμή τον Ολυμπιακό να εκμεταλλευθεί αυτό το... αβαντάζ του.
Φάνηκε επίσης πόσο υπερφίαλες ήταν οι αναλύσεις για τον διαστημικό Ολυμπιακό που... έχει ξεπεράσει πια το σύνδρομο Σπανούλη και μπορεί να καθαρίζει μεγάλα παιχνίδια ακόμα και χωρίς αυτόν. Με δεμένο χειροπόδαρα για μια ακόμα φορά τον Σπανούλη από την τακτική του Πεδουλάκη, ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε ούτε κατά διάνοια -ακόμα και όταν πέρασε μπροστά στο σκορ- να πείσει ότι ήταν σε θέση να φύγει νικητής από το ΟΑΚΑ.
Και να μην συνεχίσουμε τώρα με μια σειρά άλλες λεπτομέρειες.
Η ουσία είναι, ότι ο Παναθηναϊκός απέδειξε για πολλοστή φορά στο παρκέ και όχι στα λόγια, ότι εξακολουθεί " να έχει" άνετα και χωρίς ιδαίτερο ζόρι τον αιώνιο αντίπαλό του στο μπάσκετ.
Κι εδώ θα πρέπει να πούμε και κάτι ακόμα.
Κι αυτό είναι για τον Αργύρη Πεδουλάκη. Δεν έχει ακούσει και λίγα και δεν ήταν και λίγοι αυτοί που για μεγάλο διάστημα αναρωτιόντουσταν -στην καλύτερη αναρωτιόντουσταν- αν θα μπορέσει να σταθεί σαν διάδοχος του Ζοτς.
Εδώ όμως και ειδικά στις αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό, ο Πεδουλάκης έχει δώσει τα ρέστα του. Πολλά πράγματα από τις λεπτομέρειες του αθλήματος μπάσκετ -που απαιτεί όντως τεράστια εξειδίκευση και γνώση- προφανώς δεν ξέρω.
Εκείνο όμως που φαίνεται ακόμα και στο πιο μη γνώστη του αθλήματος, είναι ότι ο Πεδουλάκης στις εννιά από τις δέκα αναμετρήσεις του με τον Ολυμπιακό, έχει πάρει κυριολεκτικά την ταυτότητα του αντιπάλου του.
Όπως άλλωστε φάνηκε και σήμερα ξεκάθαρα. Ότι όσο και να προσπαθούσε και με όποιον τρόπο και αν επιχειρούσε να προσπαθήσει ο Ολυμπιακός και ο Μπαρτζώκας, ο Πεδουλάκης του είχε δέσει κόμπο και τους δύο.
Ήταν ξεκάθαρη αυτή η εικόνα στο παιχνίδι από τα πρώτα λεπτά.
Τέλος κι επειδή μιλάμε πάντα για ομαδικό άθλημα.
Ο Παναθηναϊκός πέρασε και φέτος άσχημες στιγμές, ειδικά στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκας.
Όμως απέδειξε ένα πράγμα.
Ότι είναι ένα ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ από πάνω μέχρι κάτω.
Γιατί μόνο όταν είσαι έτσι, μπορείς και να ξεπερνάς τις αναποδιές και να μένεις σταθερά από πλευράς χρόνου και στόχων σε υψηλό επίπεδο.
Κι ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ υπό την ηγεσία της οικογένειας Γιαννακόπουλου και με την σημερινή της διάδοχη κατάσταση, έχει κατακτήσει με το σπαθί του τον τίτλο της ΚΟΡΥΦΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ σε συλλογικό επίπεδο από καταβολής ελληνικού αθλητισμού και σε όλα τα αθλήματα.