Θα το γράψω από την αρχή, όπως ακριβώς μου έρχεται στο μυαλό και αμαρτίαν ουκ έχω: όλοι εμείς οι ειλικρινείς θαυμαστές του ακραιφνούς μπασκετικού δόγματος των Σπερς, αλλά συνάμα κρυφοί ή φανεροί υποστηρικτές των Χιτ, αισθανόμαστε πολύ απογοητευμένοι από τον κατήφορο στον οποίο έχουν περιπέσει οι ακατονόμαστοι (πρωταθλητές).

Τόσο απογοητευμένοι, τσατισμένοι και προδομένοι, ώστε εγώ προσωπικώς με το που έληξε ο τέταρτος τελικός και έκλεισα το μικρόφωνο του ΟΤΕ ΤV, γύρισα προς τον Ρήγα Δάρδαλη και στον Σπύρο Στουφή με τους οποίους πηγαινοερχόμαστε από το Μαϊάμι στο Σαν Αντόνιο (και ελπίζω τούμπαλιν, αν και δεν το βλέπω με τέτοια χάλια που έχουν οι Χιτ) και φώναξα με όση βραχνή φωνή μου είχε απομείνει...

Διάβασε τη συνέχεια στο gazzetta.gr