Η αλήθεια είναι μία και μοναδική: Δεν μετράνε μόνο τα πόδια, μετράει και το μυαλό. Αν ήταν αποκλειστικά και μόνο θέμα ενέργειας και ταχύτητας, η ΤΣΣΚΑ θα είχε αφήσει πολύ πίσω τον Ολυμπιακό. Έλα όμως που μέσα στο γήπεδο, μέσα στις τέσσερεις γραμμές δεν παίζουν κατσίκια παίζουν ανθρώπινα όντα. Και η μπάλα, μην το ξεχνάμε, είναι πάντοτε πιο γρήγορη από τον παίκτη.

Όσο για το σουτ, αυτό δεν ξεχνιέται όσα χρόνια κι περάσουν. Βλέπε την περίπτωση του Βασίλη Σπανούλη. Ως την τέταρτη περίοδο ήταν σχετικώς αόρατος. Μια χαρά είχε πετύχει η τακτική του Ιτούδη στο μαρκάρισμά του και ο Χάϊνς τον κράταγε επιτυχώς μακριά απ' το καλάθι. Το ματς ωστόσο δεν τελειώνει στο τριάντα, τελειώνει στο σαράντα. Πράγμα το οποίο ο Σπανούλης το γνωρίζει πολύ καλά και προσπαθεί αφενός να φυλάει δυνάμεις και αφετέρου να έχει το μυαλό του καθαρό. Αν η υπόλοιπη ομάδα κάνει τη δουλειά της και κρατήσει τον αντίπαλο στους τρεις με πέντε πόντους διαφορά, τότε οι πιθανότητες γέρνουν σαφώς υπέρ του. Γιατί καταλαβαίνει το παιχνίδι…

Σε αντίθεση με τον Τεόντοσιτς, που μετά την περυσινή έκλαμψή του, δείχνει να επιστρέφει στο βαθύ σκότος της βλακείας. Μπορεί να έχωσε μερικά από τα χαρακτηριστικά απρόβλεπτα τρίποντά του, αλλά την κρίσιμη στιγμή, εκεί ακριβώς που χρειαζόταν ένα δίποντο για να πάει το παιχνίδι στην παράταση (με τον Σπανούλη κουρασμένο πιά και τον Πρίντεζη με τέσσερα φάουλ), ο Μίλος αποφάσισε να γίνει ήρωας. Και μπουμπούνησε τρίποντο στον αιφνιδιασμό, ενώ μπορούσε να κάνει μπάσιμο, να μοιράσει την μπάλα, να κάνει τα μύρια όσα. Και είχε χάσει και βολή στην προηγούμενη φάση. Όχι δεν έφταιγε ο τραυματισμός του για μία ακόμη μαλακισμένη εμφάνιση. Το κλούβιο του το κεφάλι έφταιγε!

Από εκεί και πέρα, στο πρώτο ημίχρονο τον κράτησε ζωντανό τον Ολυμπιακό ο Πρίντεζης και στο δεύτερο ο Πανανικολάου. Το μέλλον δηλαδή του Ολυμπιακού, για την επόμενη τριετία, η βαλβίδα ασφαλείας για τότε που ο Σπανούλης θα αποφασίσει να κρεμάσει τα παπούτσια του. Βάλτε και τον Μάντζαρη μέσα που δεν φοβήθηκε την αρχική του αστοχία στα τρίποντα και επέμεινε να σουτάρει, βάλτε και τον Μπιρτς που έπαιξε μπουνίδια με όλη την ΤΣΣΚΑ και δεν θέλει πολύ το παιχνίδι να πάει σε δυο-τρεις επιθέσεις και άλλες τόσες άμυνες. Εκεί που ξέρεις ότι ο Σπανούλης θα το χώσει και ο Παπανικολάου θα το εμποδίσει. Απλό είναι κι έτσι πας στον τελικό. Με καουμποϊλικία και μαγκιές τύπου Τεόντοσιτς, κερδίζεις ένα σωρό ματς αλλά τα κρίσιμα τα χάνεις δίχως πολύ κόπο.

Υ.Γ.: Αυτό το στόρι με τον Σλοβένο διαιτητή που ήταν καριόλης και τον Γερμανό που ήταν κύριος, πρέπει να σταματήσει κάποια φορά. Ούτε τα παιδιά στα δημοτικά σχολεία δεν τα πιστεύουν πλέον αυτά. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

To "γλέντι" Πρίντεζη σε Τεόντοσιτς - Toν "ξεφτίλισε" απ' τον πάγκο σε όλο τον κόσμο!

Xρήστος Ξανθάκης Φάιναλ Φορ Eυρωλίγκα ΤΣΣΚΑ Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός