"Προπόνηση με Παπανικολάου στον Ολυμπιακό - Δεν έπαιζε τότε ο Σλούκας"!

Στο ξεκίνημα της καριέρας του ο Πάτρικ Μπέβερλι έπαιξε στη χώρα μας για λογαριασμό του Ολυμπιακού και έχει να θυμάται πάρα πολλά από αυτή του τη θητεία, δηλώνοντας τυχερός.

Ο Αμερικανός γκαρντ, στο προσωπικό του podcast, μίλησε για τις διαφορές ανάμεσα στο ΝΒΑ και τη Εuroleague, κάνοντας αρκετές αναφορές στα… τρελά και παλαβά που συνάντησε στα ελληνικά γήπεδα, ενώ δεν ξεχνά και τους Κώστα Σλούκα και Κώστα Παπανικολάου.

«Ήμουν τυχερός που έπαιξα για μια από τις καλύτερες ομάδες που μπορούσα, τον Ολυμπιακό. Είχαμε πέντε-έξι τύπους που ήταν πρωταθλητές στη Euroleague. Ήταν και το παιδί που είναι ο MVP του Παναθηναϊκού, ο Σλούκας, ήμασταν μαζί. Δεν έπαιζε καθόλου. Και εγώ έπαιζα μερικά παιχνίδια.

Ο κόουτς (σ.σ. Παναγιώτης Γιαννάκης) μου είχε πει ότι θα ξεκινήσω στο παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού της Euroleague και δεν μπορούσα καν να το πιστέψω. Πράγματι μπήκα. Έπαιξα, πήρα κάποιες μάχες, έκανα κάποια κλεψίματα και μας επανέφερα στη διεκδίκηση του τελικού. Επικροτώ τον κόουτς του Ολυμπιακού», ανέφερε ο Μπέβερλι.

Επίσης, είπε:

Για τη συνύπαρξη με Σλούκα, Παπανικολάου: «Με τον Σλούκα και τον Παπανικολάου κάναμε προπόνηση μαζί δύο και τρεις φορές την ημέρα. "Σκοτώναμε" ο ένας τον άλλον στην προπόνηση, παλεύαμε. Είχαμε άλλα 15 άτομα στην ομάδα και εμείς ήμασταν οι νεότεροι. Έπρεπε να παλέψουμε και να ανταγωνιστούμε ο ένας τον άλλο κάθε μέρα».

Για την ατμόσφαιρα στην Ελλάδα: «Θυμάμαι ότι χτύπησα στο κεφάλι από ένα κέρμα. Υπήρχαν προστατευτικά πάνω και γύρω από τους πάγκους μας για να μη μας φτύνουν. Ο Παπανικολάου μου είχε πει "Πατ, μην πας εκεί" και εγώ αναρωτήθηκα "Γιατί; Δεν μπορώ να πάω να μαζέψω την μπάλα" και όταν πήγα με έφτυσαν σε όλη την πλάτη και στον ώμο.

Θυμάμαι ένα ματς νοκ άουτ που δεν μπορούσαμε να τελειώσουμε το παιχνίδι, γιατί οι οπαδοί πετούσαν καρέκλες. Προσπαθούσα να συγκεντρωθώ για να εκτελέσω βολές και έσκαγαν καπνογόνα και κροτίδες. Θυμάμαι τους οπαδούς να διακόπτουν τα παιχνίδια και να ανεβαίνουν στις μπασκέτες.

Μιλάω για τα πιο τρελά που μπορείς να δεις ποτέ στο μπάσκετ. Η ατμόσφαιρα... Δεν μπορώ καν να την περιγράψω. Πρέπει να πας και να το ζήσεις για να καταλάβεις».