Αναλυτικά το άρθρο του:

Η αποθέωση του μπάσκετ ήταν και οι τρεις μέχρι τώρα αγώνες Παναθηναϊκού – Μπαρτσελόνα. «Ματσάρες» στην κυριολεξία και, ίσως, τέτοια ένταση, τέτοιο σασπένς, να μην προσφέρει ούτε ο τελικός της 6ης Μάιου στη Βαρκελώνη.

Είδαμε μπάσκετ υψηλού επιπέδου, από δύο ομάδες που η τύχη τις έφερε πρόωρα αντιμέτωπες και ο αποκλεισμός της μίας θα είναι ό, τι καλύτερο για αυτές που θα βρεθούν τελικά στη Βαρκελώνη. Αν και ο νικητής του «ζευγαριού», δικαιολογημένα, θα λογίζεται μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.

Ας περιμένουμε όμως, γιατί ο πόλεμος δεν έχει κριθεί ακόμη. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να κέρδισε τις δύο μάχες, αλλά ο αγώνας της Πέμπτης μοιάζει με τελικό, έστω κι αν σε περίπτωση ήττας θα έχει μία ακόμη ευκαιρία σε πέμπτη συνάντηση. Τι να πει και η Μπαρτσελόνα, που θα παίξει ένα ματς χωρίς αύριο και με ήττα θα παραδώσει το στέμμα της, χωρίς να είναι παρούσα στην τελετή και μάλιστα στην πόλη της.

Κανονικά, σε μια τέτοια περίπτωση, το στέμμα της θα πρέπει να το προσφέρει ιπποτικά στον Δημήτρη Διαμαντίδη, σε ένδειξη αναγνώρισης για το ρεσιτάλ που έδωσε στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Αναμφισβήτητα ο «Μητσάρας» ήταν όλα τα λεφτά στις τρεις συναντήσεις. Ο πραγματικός ηγέτης, ο γεννημένος νικητής με τα τεράστια ψυχικά αποθέματα, ο παίκτης – ορχήστρα. Τέτοιο πρωταγωνιστή, η «Μπάρτσα» δεν είχε.

Διαφήμιση για το μπάσκετ είναι η σειρά αυτή, με ένα ΟΑΚΑ ασφυκτικά γεμάτο και με μία ατμόσφαιρα που την έχουμε – δυστυχώς- ξεχάσει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η ευρωλίγκα δίνει τη δυνατότητα να χαιρόμαστε το μπάσκετ σε όλες τις διαστάσεις του. Γιατί εικόνες σαν αυτές της Τρίτης, θα κάνουν και την Πέμπτη το γύρο του κόσμου. Εικόνες που δεν αποτελούν ντροπή, αλλά αποσπούν τον θαυμασμό.

Θα ήταν ξεχωριστή μέρα η χθεσινή αν έκανε το 2-1 και ο Ολυμπιακός στη Σι ένα. Οι «ερυθρόλευκοι» όμως πνίγηκαν μέσα στα λάθη τους. Πολλά, πάρα πολλά, για την εμπειρία τους, αλλά και για την τόσο καλή προετοιμασία που ευαγγελιζόταν ο Ίβκοβιτς. Τα 42 λάθη στους δύο τελευταίους αγώνες του, πρέπει να τον διδάξουν για να δείξει αύριο ένα διαφορετικό πρόσωπο.

Άλλη ευκαιρία δεν θα έχει, αν θέλει να δώσει το παρών του για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο φάιναλ φορ και να μπορεί, μετά, να καυχιέται και για το +48 του πρώτου αγώνα. Επειδή στο μπάσκετ όλα μπορούν να συμβούν και (επαναλαμβάνω) τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμη, ο Ολυμπιακός μπορεί να δώσει άγρια ομορφιά σ΄ αυτή τη σειρά. Να δείξει ότι διαθέτει χαρακτήρα, αλλά και μαγκιά για να πάρει το «διπλό» και να ξαναπάρει το πλεονέκτημα της έδρας.

Είπαμε ότι ο ενθουσιασμός και η απογοήτευση, είναι συναισθήματα που πρέπει να διαρκούν ελάχιστα, γιατί αξία δεν έχουν τα συμπεράσματα από έναν αγώνα κάθε φορά, αλλά από το πώς θα διαχειριστεί μία ομάδα συνολικά το πακέτο των αγώνων. Και μέχρι στιγμής, ο Ολυμπιακός δεν έδειξε τη συνέπεια, αλλά και την ετοιμότητα, σε κάτι που ο Παναθηναϊκός φάνηκε απόλυτα συγκεντρωμένος, στο πιο κρίσιμο σημείο της περιόδου.

ΠΗΓΗ: sentragoal

Διαμαντίδης Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός