Αποκλείεται να ξεχώριζε ένας, μάλλον θα υπήρχε ισοψηφία στην πρώτη θέση. Αλήθεια, ποιον να διαλέξεις ανάμεσα σε μια ομάδα παικτών, που ο καθένας έκανε εξαιρετικά την δουλειά του;

 

Ισως το βραβείο να έπρεπε να καταλήξει στον προπονητή, έτσι για αλλαγή. Το αξίζει και με το παραπάνω ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, διότι λίγοι στη θέση του θα είχαν τέτοια πίστη για τη νίκη, γνωρίζοντας πως δεν θα παίξουν ο Σπανούλης, ο Σλούκας και ο Πέτγουεϊ. Ακόμα και ο κόσμος της ομάδας έμοιαζε να είχε αποδεχθεί τη μοίρα του, βλέποντας τόσες μαζεμένες απουσίες. Δεν ήταν θέμα καιρού μόνο οι 7.500 που βρέθηκαν στις εξέδρες. Φαινόταν από την αρχή της εβδομάδας, όταν ο ήλιος έλαμπε, ότι οι κερκίδες δεν θα γεμίσουν… Αλλωστε και με την Φενέρ το ΣΕΦ ήταν κατάμεστο και η καταιγίδα εκείνη τη βραδιά ήταν τρεις φορές χειρότερη. Χαλάζι χοντρό έπεφτε.

Κλείνει η παρένθεση με τον κόσμο, άλλωστε οι 7.500 πιστοί δημιούργησαν μια σωστή μπασκετική ατμόσφαιρα και βοήθησαν πραγματικά την ομάδα τους όταν το χρειαζόταν. Συμμετείχαν ενεργά στο παιχνίδι, όπως ακριβώς πρέπει.

Να επιστρέψουμε, λοιπόν, στον Σφαιρόπουλο. “Θα νικήσουμε”, έλεγε το πρωί σε κάτι φίλους του στο Παλαιό Φάληρο, παρότι γνώριζε πως θα έχει πολλές απουσίες. Το πίστεψε και το έδειξε στο παρκέ. Το πίστεψαν και οι παίκτες του, που όχι μόνο κατέθεσαν την ψυχή τους, αλλά έπαιξαν και με μυαλό. Ο Ολυμπιακός είχε πλάνο, κτύπησε στις αδυναμίες της Εφές, της έβαλε 86 πόντους, παρότι έπαιζε δίχως τους κατά τεκμήριο καλύτερους δημιουργούς και εκτελεστές τους, αλλά και τον Πέτγουεϊ…

Για να γίνουν όλα αυτά, βγήκαν μπροστά όλοι οι παίκτες του… Κυρίως όμως ξεχώρισαν οι 7, που ήταν υπέροχοι και είχαν αξιολόγηση πάνω από 10… Πρώτος και καλύτερος ο Πρίντεζης με 15 πόντους και 12 ριμπάουντ, ακολούθησε ο Λαφαγιέτ με 17 πόντους, ο Λοτζέσκι με 8 πόντους και 7 ασίστ, ο Ντάνστον με 9 πόντους και 4 ριμπάουντ, ο Χάντερ με 10 πόντους και 3 ριμπάουντ…

Αφήσαμε δύο, που ίσως να μην ήταν οι κορυφαίοι – αν και μπορεί να ήταν για πολλούς – αλλά σίγουρα αξίζουν ιδιαίτερης αναφοράς.

Ο Βαγγέλης Μάντζαρης μια μέρα μετά την γιορτή του έπαιξε και για τον Σπανούλη και για τον Σλούκα, αλλά και για τον εαυτό του. Στην άμυνα κατάπιε και τον Ερτέλ και τον Ντρέιπερ. Στην επίθεση έβαλε 10 πόντους, έδωσε και 7 ασίστ. Πήρε και 5 ριμπάουντ, έκανε μόλις 2 λάθη, σε 31 λεπτά συμμετοχής… Δεν ήταν ο ηγέτης, ήταν όμως το κομπιούτερ στο παρκέ, ο δεύτερος προπονητής στο γήπεδο. Ηταν μια από τις καλύτερες, τις πιο ποιοτικές, εμφανίσεις του με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ένας πλέι μέικερ του πιο υψηλού επιπέδου στην Ευρωλίγκα.

Και πάμε παρακάτω. Η βραδιά αυτή ανήκει δικαιωματικά και στον Ιωάννη Παπαπέτρου, που επέστρεψε για τα καλά στη δράση και αποδείχθηκε καθοριστικό στην τελευταία περίοδο. Με τέσσερις συνεχόμενους πόντους στην αρχή του τετάρτου δεκαλέπτου ισοφάρισε και στη συνέχεια έβαλε άλλους πέντε σημαντικότατους πόντους. Μαζί με το τρίποντο στο πρώτο ημίχρονο, το σύνολο βγάζει 12, σε 14 λεπτά συμμετοχής… Στα 21 του ντύθηκε ηγέτης όταν ο Ολυμπιακός τον χρειαζόταν και έκανε τον συνομήλικό του Οσμάν να μοιάζει λίγος μπροστά του.

Ο Ιωάννης είναι εδώ και ίσως είναι η καλύτερη μεταγραφή του Ολυμπιακού μεσούσης της σεζόν… Μπήκε στα δύσκολα, έκανε τη διαφορά και θύμισε πως όλο το μέλλον του ανήκει… Αρκεί να είναι τυχερός και να μην έχει άλλους τραυματισμούς…

Πηγή: Superbasket.gr

Παπαπέτρου Ευρωλίγκα Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός