Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα. Το έχουμε χιλιοπεί. Σε πρωτάθλημα 14 αγωνιστικών αν αξίζεις θα περάσεις. Ο Ολυμπιακός δεν άξιζε και δεν πέρασε. Δεν το αναφέρω για να δικαιωθώ αλλά τόσο στην εκπομπή στις 25/02, όσο και στο σχόλιο μετά την ήττα στη Μπάμπεργκ, το είχα αναφέρει ως δεδομένο. Θυμάμαι μάλιστα πως στο blog μετά τον αγώνα στη Γερμανία έγραφα σε αόριστο χρόνο.

Η ομάδα απλά φέτος δεν έπειθε και τα παιχνίδια με τη Ρεάλ και Λαμποράλ περισσότερο μοιάζουν να ήταν η εξαίρεση στον κανόνα.

Είχε και αμέτρητους τραυματισμούς. Σε όλα τα ματς με μείον τρεις παίκτες. Χωρίς το βασικό «πεντάρι» και το βασικό «τριάρι» σε όλο το Top 16. Βρείτε μου μία ομάδα που θα έμενε ζωντανή μέχρι τέλους;

Δεν υπάρχει σύμβαση με την επιτυχία ούτε κάθε χρόνο είναι υποχρεωμένος ο Ολυμπιακός να παίζει στα playoffs και τα Final 4. Απλά είναι στενάχωρη η εικόνα του. Ομάδα που δεν πάλεψε στη Μόσχα. Είχα ζαλιστεί να ακούω για «τελικό» και «τελικό των τελικών». Δεν είδα ανάλογη προσπάθεια για έναν τελικό.

Ούτε για αποδόμηση της ομάδας θα διαβάσετε από μένα. Μου έχει χαρίσει αμέτρητες χαρές και θα μου χαρίσει κι άλλες. Ένας αποκλεισμός δεν επιτρέπει να χαλάσει τη συνολική εικόνα και τη συνολική προσπάθεια.

Ειλικρινά δε με πείραξε το παραμικρό ο αποκλεισμός. Ο τρόπος με πείραξε.

Το ματς δεν αντέχει κριτικής...

Ο Ολυμπιακός ήταν απροετοίμαστος πνευματικά. Αγωνιστικά ήταν προετοιμασμένος λάθος (εκ του αποτελέσματος κρίνω). Η άμυνα με hedge out απέναντι στην καλύτερη ομάδα που κυκλοφορεί τη μπάλα στο 5 on 5 (μαζί με τη Μπάμπεργκ) αποδείχτηκε λανθασμένη. Οι Ρώσοι σούταραν ανενόχλητοι και φυσικά ευστοχούσαν. Στην επίθεση έχουν «δολοφονικό» ένστικτο και αν βρουν ρυθμό δε σταματάνε.

Αυτό ακριβώς συνέβη.

Ούτε τύχη ούτε τίποτα. Όπως είναι ικανότητα όταν βάζει 6/6 ο Μάντζαρης ή σουτάρει με 50% ο Ολυμπιακός, είναι ικανότητα όταν το κάνουν και οι αντίπαλοι. Δεν αλλάζει κάτι. Μη λέτε για τύχη όταν σας συμφέρει.

Η άμυνα γενικότερα ήταν απογοητευτική. Οι περιστροφές ήταν άθλιες. Θυμάμαι περισσότερα από 10 φορές να είναι δύο αμυντικοί σε ένα επιθετικό με αποτέλεσμα να μένεις κάποιος μόνος του.

Ο Χάκετ μπήκε μέσα και του έβαλε 3/3 ο Σβεντ. Ο Όντομ μπήκε μέσα και έγινε 6ος παίκτης της Χίμκι.

Οι Έλληνες κομμάτια από την κούραση, μηδέν ενέργεια. Μόνο λίγο ο Παπαπέτρου κι αυτός στη συνέχεια παρασύρθηκε από τη γενικότερη εικόνα.

Μπερδεύτηκαν όλοι. Προπονητές, παίκτες. Λάθη συνεχόμενα.

Από δω και μπρος...

Θεωρώ δεδομένο τον αποκλεισμό. Ο Ολυμπιακός πρέπει να ηρεμήσει, να ξεκουραστεί το επόμενο 15θήμερο με rotation στην Α1 και ανακτώντας την ψυχολογία του να ετοιμαστεί για τους τελικούς. Έχει το πλεονέκτημα έδρας, ο Παναθηναϊκός θα έχει το μυαλό του στην Ευρωλίγκα και το Final 4 (μακάρι να το είχε κι ο Ολυμπιακός εννοείται). Να τα εκμεταλλευτεί αυτά.

ΥΓ: Δε θυμάμαι ποτέ ματς του Ολυμπιακού όπου σε όλα τα δεκάλεπτα να έχει δεχθεί 20+ πόντους.

ΥΓ 2: Δε γίνεται να παίζει ο Όντομ 15' στον Ολυμπιακό. Δε γίνεται να παίζει περισσότερο από τον Χάκετ ακόμη και στη χειρότερη βραδιά του Ιταλού (13'). Δε γίνεται να παίζει ο Όντομ, και καθόλου ο Αθηναίου.

Φυσικά και δε φταίει ο Όντομ για αυτό που είδαμε στη Μόσχα. Μην το πάρετε λάθος.

ΥΓ 3: Η φάση με τα 4 επιθετικά ριμπάουντ στο πρώτο δεκάλεπτο είναι ενδεικτική του ματς.

ΥΓ 4: Σε θέατρο έπαιζαν. Άχνα δεν ακουγόταν.

ΥΓ 5: Χωρίς το βασικό «πεντάρι» και το βασικό «τριάρι» σε όλο το Top 16.

ΥΓ 6: Η Χίμκι είναι η πιο fun to watch ομάδα της διοργάνωσης.

Πηγή: gazzetta.gr
 

Χίμκι Ευρωλίγκα Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός