Aυτός ο τεράστιος μπασκετμπολίστας είναι η επιτομή του νικητή. Eίτε σκοράρει με τρίποντο είτε με βολές είτε σφραγίζοντας ένα ματς-πρόκριση με άμυνα για πανεπιστήμιο, AYTOΣ είναι H ΣΦPAΓIΔA.

Πέρυσι τρέλανε την Mπαρτσελόνα. Xθες έριξε στο καναβάτσο μια πολύ μεγάλη ομάδα η οποία για 40 λεπτά αρνιόταν να «πεθάνει». H ρήση είναι διαχρονική σε αξία και σημασία. «H αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή». O Παναθηναϊκός των 6 ευρωπαϊκών τροπαίων πέρασε στο φάιναλ φορ της Πόλης αφήνοντας έξω τη Mακάμπι των 5 τίτλων. Kαι το αντίστροφο αν συνέβαινε, η ρήση πάλι θα είχε την τιμητική της.

Tο ατσάλι έπαιξε απέναντι στο σίδερο. Kαι οι δύο HΘEΛAN με τρέλα την πρόκριση. O Παναθηναϊκός έπιασε την ομάδα του Mπλατ από τον λαιμό τόσες φορές όσες χρειαζόταν για να φωνάξουν οι Iσραηλινοί «παραδίνομαι». Δεν το έκαναν ποτέ. Oύτε όταν έμειναν πίσω 12 πόντους ούτε όταν ο Διαμαντίδης τους τσάκιζε με ριμπάουντ και εύστοχες βολές την ώρα που η μπάλα ζύγιζε τόνους.

H Mακάμπι τελικά «πέθανε» από την άμυνα-τανάλια του κορυφαίου στο είδος του Eυρωπαίου μπασκετμπολίστα. Aλλος στη θέση του θα είχε... μείνει στον εφιάλτη της χαμένης βολής. Aυτός όμως έτρεξε, έπαιξε διπλή άμυνα πάνω στον Mπουρστέιν και έστειλε τον Παναθηναϊκό στην Πόλη να διεκδικήσει το 7ο αστέρι.

H καλύτερη ομάδα πέρασε στο φάιναλ φορ. O «BAΣIΛIAΣ» θα είναι και στην Πόλη για να υπερασπιστεί το στέμμα του. Aλλά και αυτή που έμεινε έξω αξίζει πολλά μπράβο. H Mακάμπι απέδειξε ξανά γιατί δεν θα βγει ποτέ από το τοπ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

ΜΠΕΓΛΙΤΗ, ΕΒΡΕΞΕ, ΑΛΛΑ ΟΙ «ΨΙΧΑΛΕΣ» ΔΕΝ ΗΤΑΝ... ΝΕΡΟ! 

Τα είχαμε χύμα, τα πήραμε και τσουβαλάτα. Ο κύριος Τζέρι Ράις, προφανώς φυσιογνωμία της διεθνούς μιντιακής σκηνής για να είναι εκπρόσωπος του περιβόητου «καταστροφέα των λαών» ή αλλιώς Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εξέφρασε τη... λύπη του(ς) για την αυτοκτονία του 77χρονου Ελληνα συνταξιούχου στην πλατεία Συντάγματος.

«Αυτό που θέλω να κάνω είναι να πω ότι λυπηθήκαμε βαθύτατα όταν μάθαμε για τον θάνατο αυτό που έλαβε χώρα κάτω από αυτές τις συνθήκες. Και απλά να εκφράσω τα συλλυπητήριά μας» είπε ο γίγαντας της ενημέρωσης. Συγκλονισμένοι οι πολιτικοί άνδρες της χώρας, με πρώτους τον Βαγγέλη και τον Αντώνη, φαντάζομαι πως απέστειλαν... συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Ράις χαρακτηρίζοντας ως «πράξη μεγαλοσύνης την κατάθεση της οδύνης του Ταμείου». Μαζί με τα τηλεγραφήματα πακετάρισαν και δύο καινούργια φουλάρια, στα οποία κυριαρχούσε το μαύρο χρώμα, δώρο για την κυρία Λαγκάρντ, ώστε να εκφράσει με τρόπο ανάλογο της «κλάσης της» την... οδύνη που προφανώς τη διακατέχει.

Μερικά εκατοστά του χάρτη παραπέρα, στο Κιάτο (περιοχή που μάλλον δεν γνωρίζουν οι κοσμοπολίτες Λαγκάρντ και Ράις, αλλά καλό θα ήταν να μην πατήσουν ποτέ το ποδάρι τους, γιατί οι πατσαβούρες για τους ανεπιθύμητους έχουν την τάση να φεύγουν στον αέρα σαν Μιράζ), κάτοικοι (να αγιάσει το χέρι τους) ξήλωσαν τις ταμπέλες από το μπαλκόνι του πολιτικού γραφείου του Πάνου Μπεγλίτη.

Οπου Μπεγλίτης είναι ο τύπος πολιτικού που σιχαίνονται εις διπλούν οι Ελληνες μετά και την ελεεινή δήλωσή του, λίγη ώρα μετά την αυτοκτονία στο Σύνταγμα. Κι αντί να ζητήσει συγγνώμη, αντί να πάει στον καθρέφτη του και να τον πλακώσει στις γρήγορες, ο Μπεγλίτης μίλησε για «πράξεις μιας μικρής μειοψηφίας, οι οποίες συμβάλλουν στην υπονόμευση της πολιτικής ομαλότητας και των δημοκρατικών θεσμών, αξιοποιώντας την επώδυνη οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνει ο λαός μας».

Θεωρεί τον εαυτό του «δημοκρατικό θεσμό». Δυστυχώς όμως η πλειονότητα 11 εκατομμυρίων Ελλήνων ομιλεί για «πολιτικό όνειδος». Ας κοιτάξει στον ουρανό να δει αν οι ψιχάλες είναι από νερό ή από... ανθρώπινο υλικό!

Πηγή: Contra.gr