Το μοναδικό «πρέπει» που κουβάλησε η εθνική ομάδα στις αποσκευές της, φτάνοντας στη Σεβίλη για να… πέσει στη φωτιά του έβδομου Μουντομπάσκετ της ιστορίας της, αφορά τα δύο πρώτα ματς της πρώτης φάσης. Αν δεν νικήσει απόψε στην πρεμιέρα την αδύναμη Σενεγάλη και αύριο (21.00, ΑΝΤ1 – ΟΤΕ TV) τις… κοντές Φιλιππίνες, θα είναι να… ανοίξει η γη να την καταπιεί.
Αντίθετα, ξεκινώντας με 2-0, αφ’ ενός θα έχει βάλει στην τσέπη της το εισιτήριο της πρόκρισης στη νοκ άουτ φάση των «16» κι αφ’ ετέρου θα κερδίσει χρόνο για να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα για τα τρία συνεχόμενα ντέρμπι με το Π. Ρίκο, την Κροατία και την Αργεντινή, που θα κρίνουν τη θέση της στη βαθμολογία – συνεπώς την αντίπαλό της στο χιαστί. Λογικά θα είναι μία από τις Ισπανία, Βραζιλία, Γαλλία ή Σερβία που ξεχωρίζουν αισθητά στον όμιλο της διασταύρωσης, που παράλληλα θα εξελίσσεται στη Γρανάδα.
Τη Σενεγάλη, η οποία εμφανίζεται για 4η φορά σε Παγκόσμιο, η Ελλάδα την έχει ξανασυναντήσει το 1998 στην Αθήνα και τη νίκησε σχετικά εύκολα. Η διαφορά δυναμικότητας είναι δεδομένη, αλλά στην πρεμιέρα κανείς δεν αισθάνεται άνετα. Πρόκειται για μια τυπική αφρικανική ομάδα. Διαθέτει παίκτες με τρομακτικά αθλητικά προσόντα, αλλά όχι σπουδαία τεχνική. Εχει ικανότητα να πιέζει και να τρέχει, αλλά αν τη βάλεις να παίξει στο μισό γήπεδο είναι σαν να προσπαθείς να λύσεις δύσκολο σταυρόλεξο. Η πιο γνωστή φυσιογνωμία που θα συναντήσουμε απέναντί μας είναι ο Φαγέ, ένας σέντερ που έχει περάσει από τον Ικαρο, τον Πανελευσινιακό και είναι έτοιμος για το Ρέθυμνο. Για να καταλάβουμε πάνω-κάτω τη δυναμικότητά της, αρκεί να θυμίσουμε ότι παίζοντας φιλικό με την Ισπανία γνώρισε τη συντριβή με 88-49.
Οι Φιλιππίνες, που λατρεύουν το μπάσκετ, επιστρέφουν σε Παγκόσμιο έπειτα από 36 χρόνια, ενώ ακόμη καμαρώνουν για το χάλκινο που κατέκτησαν το 1954. Η Ελλάδα συναντάει τους «Gilas» για πρώτη φορά, αλλά ξέρει πως πρόκειται για την πιο κοντή ομάδα της διοργάνωσης που τρέχει και σουτάρει ανεξέλεγκτα. Αν μπουν τα σουτ, μπορούν να κάνουν ζημιές. Για τις θέσεις των ψηλών «προσλαμβάνουν» Αμερικανούς, όπως αυτή την εποχή ο θηριώδης Αντράι Μπλατς (2,11) των Μπρούκλιν Νετς, ο οποίος πήρε την υπηκοότητα ύστερα από ειδική ψηφοφορία που πέρασε από τη Γερουσία της χώρας.
Το απωθημένο
Κατά τ’ άλλα, το 17ο Παγκόσμιο Κύπελλο, όπως ονομάζεται πλέον, έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά.
Το ένα είναι οι πολλές απουσίες πρωτοκλασάτων παικτών από όλες τις χώρες, όπως για παράδειγμα οι Τζέιμς, Ντουράντ, Τζορτζ, Πάρκερ, Τζινόμπιλι, Μιλς, Σπανούλης, Νέντοβιτς, Κλέιζα, Καλνιέτις, Καντέρ, που αφήνουν ανοιχτό το πεδίο του συναγωνισμού.
Το άλλο είναι το μεγάλο στοίχημα της Ισπανίας. Με το πλεονέκτημα της έδρας και την επιστροφή του Πάου Γκασόλ, η μεγάλη φουρνιά των «φούριας ρόχας» κάνει reunion, με στόχο να εκπληρώσει το τελευταίο της απωθημένο: να νικήσει επιτέλους την κάτοχο του τίτλου ομάδα των ΗΠΑ και να κατακτήσει το χρυσό μπροστά στο κοινό της.
Από τότε που η αμερικανική Ομοσπονδία (ΑΒΑ USA) αποφάσισε να πάρει στα σοβαρά την υπόθεση «Εθνική ομάδα», η μοναδική ήττα της αστερόεσσας είναι από την Ελλάδα, στον ημιτελικό της Σαϊτάμα το 2006!
Πηγή: efsyn.gr