Η χιλιοτραγουδισμένη γραμμή ψηλών της Κροατίας έφαγε για πλάκα 30 πόντους από τον αβοήθητο Λουίς Σκόλα και του έβαλε (τρία γομάρια μαζί) ακριβώς 31. Αλλά η Κροατία πέτυχε 90 πόντους, απέναντι σε μία ομάδα ασφαλώς ποιοτική και έμπειρη, ωστόσο γερασμένη και ισχνή σε εναλλακτικές λύσεις.
Δεν χρειάζεται να θωρακίσει γερά τα μετόπισθεν όποιος θέλει να νικήσει τους Κροάτες. Τον ρυθμό πρέπει να τους κόψει. Να βραχυκυκλώσει τους σουτέρ και να μπλοκάρει τη δημιουργία τους.
Ουαί και αλίμονο εάν μοιράσει και στο ματς με την Ελλάδα ο Λαφαγιέτ 9 ασίστ έναντι 1 λάθους. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι δικοί μας γκαρντ θα τον αφήσουν να οργιάζει. Κατά τη γνώμη μου, ακόμη και ο τρίτος πλέι-μέικερ της Εθνικής μας είναι καλύτερος από τον Λαφαγιέτ και από τον Ούκιτς. Αλλά θα πρέπει να το αποδείξει και στην πράξη.
Οι Κροάτες επιχείρησαν 33 σουτ έξω από τη γραμμή των 6μ75 και μόνο 30 μέσα από το ημικύκλιο. Η Αργεντινή υπέπεσε σε φριχτό λάθος τακτικής όταν ξεκίνησε τον αγώνα με στατική άμυνα ζώνης για να προστατεύσει τα λιγοστά της όπλα από τη φθορά. «Σουτάρετε με την ησυχία σας», ήταν το μήνυμα προς τους απέναντι. Άλλο που δεν ήθελαν αυτοί.
Πριν ολοκληρωθεί το πρώτο 10λεπτο, η Αργεντινή είχε εισπράξει 3 τρίποντα από τον Σίμον, 2 από τον Μπογκντάνοβιτς, 6/10 συνολικά, 28 πόντους. Ισορρόπησε μεν το παιχνίδι όταν εγκατέλειψε την άμυνα χώρου, αλλά ουδέποτε έγινε αφεντικό. Όταν δεν έχει απέναντί της αντίπαλο ικανό να της πειράξει το μυαλό (και την τακτική), η Κροατία είναι ομάδα πρώτης γραμμής. Το καμπανάκι της πρεμιέρας προφανώς της φάνηκε πολύ χρήσιμο, από τη στιγμή μάλιστα που πέρασε αναίμακτα.
Βλέπω στα 10 μέτρα μπροστά μου τον Γιάσμιν Ρέπεσα να δέχεται συγχαρητήρια από τους λίγους Κροάτες φιλάθλους που ήρθαν στη Σεβίλλη. Δικαίως. Χθες οι ίδιοι ήθελαν να τον καρυδώσουν. Δικαίως. Η ομάδα του είναι μία κρύο και μία ζεστό, γεμάτη με καλό υλικό αλλά άδεια από φαιά ουσία. Δεν την πολύ-φοβάμαι. Περισσότερο με πείθει η Αργεντινή, παρά η Κροατία.
Πέρυσι, στη Λιουμπλιάνα, η Εθνική μας κόντεψε να νικήσει τα παιδιά με τα κόκκινα τετραγωνάκια, μολονότι ήταν βαθμολογικά αδιάφορη και ήταν με το ένα πόδι στο αεροπλάνο. Τους βαθμούς που χρειάζονταν για να πάνε στα προημιτελικά, οι Κροάτες τους κέρδισαν στη δεύτερη παράταση, μετά από μία μικρή σειρά από θαύματα.
Γιατί να μη τους νικήσουμε φέτος, που είμαστε και βελτιωμένοι; Εκτός αν αποδειχθεί φούσκα made in Greece η εμφάνιση της πρεμιέρας…
Και κάτι τελευταίο. Η (μικρή) διαφορά των 5 πόντων με την οποία η Κροατία πήρε το ντέρμπι με τους Αργεντινούς μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη, όχι σε αυτούς αλλά στην αφεντιά μας, σε περίπτωση τριπλής ισοβαθμίας στην κορυφή του Ομίλου. Ας φτάσουμε όμως εκεί και το ξαναβλέπουμε.
Επισημαίνω ότι η 3η θέση της τελικής κατάταξης μπορεί να αποδειχθεί προτιμότερη από τη 2η, αφού (εκτός απροόπτου) κρατάει τον κάτοχό της μακριά από τους Ισπανούς ως τα ημιτελικά. Παρασύρθηκα όμως πάλι και κοιτάζω μακριά. Δεν θα το ξανακάνω.
Πηγή: gazzetta.gr