Η μπαρούφα που ξεστόμισε ο Γιάσμιν Ρέπεσα θα διεκδικούσε τον τίτλο της «ατάκας της χρονιάς»,κάποιου είδους Οσκαρ, εάν έβγαινε από τα χείλη κάποιου άλλου.

Ενός Σέρβου, ας πούμε. Ή Αλβανού ή Ελληνα ή Βούλγαρου. Ή Κοσοβάρου ή Τούρκου.

Θα ήθελε, λέει, να γεννηθεί κάπου αλλού: «Όχι στα Βαλκάνια». Διότι στα Βαλκάνια, εννοούσε ο προπονητής της Εθνικής Κροατίας, το μυαλό είναι φευγάτο. Αλλοπαρμένο. Σοβαρότης μηδέν.

Ιδίως αν είσαι αθλητής κι έχεις στην κεφάλα σου ένα παραφουσκωμένο «εγώ». Νικάς έναν αντίπαλο παγκόσμιας κλάσης και την επόμενη μέρα πας και χάνεις από κάτι άγραφα μαυράκια.

Κι από πότε παριστάνετε τους Βαλκάνιους εσείς, μίστερ; Σεις οι Κροάτες δεν είστε που διαχωρίζετε τη θέση σας από τους «γύφτους», όπως λέτε, του γιουγκοσλαβικού νότου; Οι εξ υμών κουφιοκέφαλοι τουλάχιστον. Και κάτι λεβέντες της πολιτικής σας σκηνής.

Εάν νομίζετε ότι κατά βάθος είστε Γερμανοί, αποδείξτε το. Στο ποδόσφαιρο, η Γερμανία δεν θα έχανε ποτέ από τη Σενεγάλη. Και ξέρετε γιατί; Επειδή έχει τα σύνορά της ανοιχτά και αγκαλιάζει τους μετανάστες της.

Οι Σενεγαλέζοι της Γερμανίας φοράνε τη φανέλα της Εθνικής όχι Σενεγάλης, αλλά Γερμανίας, εφ’όσον το επιλέξουν. Εσείς οι Βαλκάνιοι δεν κάνετε τέτοιες κουτουράδες.

Ο παιχταράς σας ο πώς-τον-λένε, στο ποδόσφαιρο, ο Σίμουνιτς ντε, αποκλείστηκε από το Μουντιάλ επειδή πήρε τη ντουντούκα και τραγούδησε εμφυλιοπολεμικά συνθήματα, μαζί με το φασισταριό της εξέδρας.

Μη κοιτάτε εμάς τους Ελληνες, εμείς είμαστε άλλου τύπου Βαλκάνιοι. Νοσταλγομπαλκάνιοι, εν Χριστώ αδελφοί, με τρικυμία στο κρανίο. Υποφέρουμε από ψευδαίσθηση μεγαλείου. Τα φασιστόμουτρα τα βάζουμε στη Βουλή και τά’χουμε κορώνα στην άδεια την κεφάλα μας.

Εάν θέλετε να βρείτε καλούς Ελληνες, ξεχάστε τα αποτελέσματα των εκλογών, σβήστε τη ρημάδα την τηλεόραση και στρογγυλοκαθίστε στον πάγκο σας. Εννιά η ώρα, αύριο. Εκεί σας καλεί άλλωστε το καθήκον.

Θα δείτε με τα μάτια σας, ότι υπάρχουν και προκομμένοι Ελληνες, που πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα. Που δεν χάνουν το μυαλό τους με την πρώτη επιτυχία ούτε αποτυχία. Πού υποτάσσουν το «εγώ» στην υπηρεσία του «εμείς». Μορφωμένοι, σοβαροί και υπεύθυνοι.

Mη ψάχνετε στην εξέδρα. Μπροστά σας τους έχετε. Στο παρκέ.

Μόλις συνέλθετε από το σοκ, ρίξτε μια ματιά στην άκρη του ελληνικού πάγκου, για να δείτε και κάτι άλλο. Ο καλύτερός μας παίκτης είναι μαύρος. Μάλιστα, μαύρος. Μετανάστης από τη Νιγηρία.

Η ελληνική κοινωνία του κλείνει την πόρτα, αλλά το μπάσκετ του την κρατάει ανοιχτή. Τεντώστε τα αυτιά σας και θα ακούσετε το όνομά του να γίνεται σύνθημα στα χείλη των Ελλήνων που ταξίδεψαν εδώ. Ναι, είναι και αυτοί από τους λίγους, τους καλούς.

Εχετε κι εσείς μαύρο στην ομάδα σας, αλλά δεν μας ξεγελάτε, ξέρουμε ότι τον πήρατε με μετεγγραφή. Ας μη κοροϊδευόμαστε, ούτε η δική σας κοινωνία αντέχει τέτοιες γενναιοφροσύνες. Κι εσείς τους τσολιάδες έχετε στην πρώτη γραμμή. Όχι τους διανοούμενους.

Εμείς, του ελληνικού μπάσκετ, τον έχουμε τιμή μας και καμάρι μας τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Τον θεωρούμε σάρκα εκ σαρκός και αίμα εξ αίματος. Μη μας λέτε λοιπόν Βαλκάνιους. Βαλκάνιοι είστε και φαίνεστε, εσείς του κροατικού μπάσκετ εννοώ.

Μια ζωή θυμάμαι,να νικάτε την Ισπανία και να χάνετε από τη Λεττονία. Να νικάτε τη Ρωσία και να χάνετε από τη φίλη σας τη Γερμανία.

Και είχατε Κούκοτς και Ράτζα, όχι Ασχετιτς και Φούφουτιτς. Νικήσατε την Αργεντινή και ρεζιλευτήκατε από τη Σενεγάλη και τις Φιλιππίνες. Σοβαρευτείτε πια.

Ραντεβού απόψε, για να δούμε αν μάθατε το μαθημά σας. Κι αν μας νικήσετε, μη βιαστείτε να πανηγυρίσετε. Μετά θα πάτε και θα χάσετε από το Πουέρτο Ρίκο. Οπότε;

Μετά τιμής, ένας ελαφρώς συγχυσμένος Βαλκάνιος.

Πηγή: gazzetta.gr

MUNDOBASKET 2014 Κροατία