Τι πιο όμορφο όταν ορισμένες σταλιές στα 361 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα της γήινης επιφάνειας μπαίνουν στον χάρτη του παγκόσμιου αθλητισμού μέσα από την κορυφαία του γιορτή, που έχει και ρίζες ελληνικές.

Η Αγία Λουκία και η Δομινίκα είναι τα δύο πρόσφατα παραδείγματα στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού. Η πρώτη με έκταση μικρότερη από τη Χίο και 184 χιλιάδες κατοίκους, κάτι σαν τα 2/3 της Λευκωσίας δηλαδή, συμμετέχει σε Ολυμπιάδες από το 1996. Βρίσκεται στην Ανατολική Καραϊβική, κοντά στη Νότια Αμερική.

Η δεύτερη είναι λίγο πιο βόρεια από την Αγία Λουκία και ελάχιστα μεγαλύτερη σε έκταση. Βέβαια εκεί διαμένουν μιας και είναι νησί με ηφαιστειακή δραστηριότητα, 73 χιλιάδες άνθρωποι.

Η Ολυμπιακή Επιτροπή της Δομινίκας ιδρύθηκε το 1993 και αναγνωρίστηκε το 1998, 20 χρόνια μετά την ανεξαρτησία της. Όπως ανέφερε η πρώτη χρυσή ολυμπιονίκης της χώρας στο τριπλούν, Τέα Λα Φοντ: «Το όνομα της χώρας μου είναι (με προφορά) - Ντου-μί-νι-κα. Δεν είμαστε η Δομινικανή Δημοκρατία, οπότε προφέρεται διαφορετικά».

Είμαστε περίπου 70.000 άνθρωποι. Όχι 7 εκατομμύρια. Όχι 70 εκατομμύρια. Εβδομήντα χιλιάδες. Και είναι ένα πανέμορφο, πανέμορφο στολίδι στην Καραϊβική κοντά στη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη. Στους γείτονές μας συμπεριλαμβάνονται επίσης η Αγία Λουκία, τα Μπαρμπέιντος και νοτιότερα, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο. Η κύρια γλώσσα μας είναι τα αγγλικά. Και τώρα έχουν ένα χρυσό μετάλλιο»!

Από την άλλη, η Τζούλι Άλφρεντ αναδείχθηκε χρυσή και αργυρή ολυμπιονίκης στο Παρίσι, στα 100 και 200 μέτρα αντίστοιχα, απέναντι σε τεράστια ονόματα των σπριντ, με την χώρα της (Αγία Λουκία) να εκπροσωπείται από 5 αθλητές σε όλη τη διοργάνωση.

Τζούλι Άλφρεντ