Καταγγελίες που κάνουν λόγο για αιφνιδιαστικές και ανεξήγητες μεταθέσεις αθλητών-αστυνομικών της Υπηρεσίας Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Υ.Φ.Α.Α.) προκαλούν έντονες αντιδράσεις και έκδηλο προβληματισμό, καθώς η απόφαση του Αρχηγείου να τους μεταθέσει εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την καταλληλότητα και τη σκοπιμότητά τους.  

Μεταξύ των αθλητών βρίσκονται και διακεκριμένοι Ολυμπιονίκες και Παγκόσμιοι πρωταθλητές. Αυτοί οι αθλητές, οι οποίοι με τις κορυφαίες επιδόσεις τους τίμησαν και τιμούν τα χρώματα της ελληνικής σημαίας σε διεθνές επίπεδο, βρέθηκαν ξαφνικά μετατεθειμένοι σε πεζές περιπολίες στην Ομόνοια και το κέντρο της Αθήνας, και, σε κάθε περίπτωση, σε θέσεις αλλού από εκεί που φέρονται να  δικαιούνται να υπηρετούν ως αστυνομικοί-αθλητές.

 Οπως φαινεται η απόφαση αυτή, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τον ισχύοντα νόμο που προβλέπει την παραμονή των αθλητών αυτών στην Υ.Φ.Α.Α., εκτός αν υποβάλλουν αίτηση για να μετατεθούν σε υπηρεσία της επιλογής τους, εύλογα εγείρει σοβαρότατα ερωτήματα σχετικά με τη λογική και την ηθική της.  

 Οι αστυνομικοί αυτοί, που έχουν αφιερώσει δεκάδες χρόνια στη σκληρή προπόνηση κι έχουν ανταπεξέλθει στο σκληρό ανταγωνισμό σε παγκόσμιο επίπεδο-συμμετέχοντας μάλιστα σε Ολυμπιάδες Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας,σε παγκόσμιους και πανευρωπαϊκούς αγώνες μέχρι πρόσφατα- σαφέστατα δεν έχουν την ίδια εμπειρία έναντι άλλων συναδέλφων τους, ειδικά για τα καθήκοντα των πεζών περιπολιών. Εξάλλου, η δυνατότητα προσφοράς τους σε θέματα παρεμφερή με την αθλητική του ιδιότητα κρίνεται απολύτως πραγματοποιήσιμη κι εφικτή. 

Ελλείψει της απαραίτητης εμπειρίας, η νέα τους τοποθέτηση ενέχει σοβαρούς κινδύνους τόσο για τους ίδιους όσο και για την ασφάλεια του κοινού, και μάλιστα στις πιο απαιτητικές περιοχές της Αθήνας.   Προκύπτει το ερώτημα τι θα συμβεί αν βρεθούν αντιμέτωποι με ένα δύσκολο ή επικίνδυνο περιστατικό; Ποιος θα κρίνει αν το αντιμετώπισαν σωστά ή λάθος; Και ποιος θα φέρει την ευθύνη για τις συνέπειες της διαχείρισης του; 

 Είναι γνωστό οτι η ζωή ενός αθλητή -ειδικά τέτοιου επιπέδου- είναι γεμάτη θυσίες και αφοσίωση. Η ζωή τους περιλαμβάνει αμέτρητες ώρες προπόνησης, μακριά από τις οικογένειές τους, κάτω από δύσκολες συνθήκες. Έχουν περάσει μέσα από δοκιμασίες που απαιτούν τεράστια σωματική και ψυχική αντοχή. Για όλα αυτά έχουν επιβραβευθεί και τιμηθεί πάμπολλες φορές. Διανύουμε, άλλωστε, περίοδο Ολυμπιακών Αγώνων και τόσο οι προσπάθειες όσο και οι δηλώσεις των αθλητών-τριών, μας συγκινούν και μας συγκλονίζουν! Θα μπορούσαμε , άραγε, να φανταστούμε παρόμοια αντιμετώπιση στους αθλητές που αυτές τις μέρες τίμησαν την πατρίδα μας γεμίζοντάς μας υπερηφάνεια; 

 Αυτοί, λοιπόν, οι αθλητές έχουν επιλέξει μια ζωή γεμάτη προκλήσεις κι έχουν δείξει τη δύναμη και την αφοσίωσή τους στο αθλητικό ιδεώδες. Τιμούν τον αθλητισμό, ακόμα κι όταν φορούν τη στολή της Ελληνικής Αστυνομίας ή εκπροσωπούν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Μάλιστα, η πολιτεία και το ίδιο το Αρχηγείο, που φαίνεται να τους τιμωρεί -για λόγους που κανείς δεν αντιλαμβάνεται- τους έχουν απονείμει τιμητικά, ως ένδειξη αναγνώρισης, βαθμούς αξιωματικών. Ωστόσο, η απόφαση αυτή που διατάσσει, είτε να τους απομακρύνει από την Υ.Φ.Α.Α. παρά τη θέλησή τους, είτε να μην ικανοποιήσει τα δίκαια και νόμιμα αιτήματά τους για μετάθεση εκεί που επιθυμούν οι ίδιοι (εξάλλου, μέχρι πρόσφατα, τέτοια αιτήματα εφαρμόστηκαν σε απόλυτο βαθμό βάσει και του Προεδρικού Διατάγματος που ισχύει ως και σήμερα ως κανονισμός Υ.Φ.Α.Α) τους οδηγεί σε αντίθετα με την εκπαίδευσή τους καθήκοντα, δείχνοντας έλλειψη σεβασμού όχι μόνο προς τους ίδιους τους αθλητές, αλλά και προς τον θεσμό του αθλητισμού.