Ειδικά στις δυο πρώτες περιόδους ,όταν η μπάλα πήγαινε πάνω-κάτω και η μια ευκαιρία διαδεχόταν την άλλη, το ματσάκι ήταν όλα τα λεφτά. Απίστευτος ρυθμός, τρομερές φάσεις, ξύλο με μέτρο (στα όρια του εξ ορισμού ανδρικού –όπως είπαμε- αθλήματος) και γενικώς διαφήμιση του αθλήματος.
Φυσικά ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλύτερη ομάδα. Πολύ πιο κολυμπημένη, πολύ πιο έμπειρη, πολύ πιο έτοιμη, με απείρως βαρύτερο σκουφάκι. Δεν αρκεί να πάρεις έναν Γιώργο Αφρουδάκη και έναν Γιώργο Ρέππα για να γίνεις ομαδάρα τίτλου. Ο δαιμονισμένος ρυθμός που έδωσαν οι ερυθρόλευκοι στο ματς απέδειξε του λόγου το αληθές.
Ο Γιώργος χρειάστηκε μπουκάλες οξυγόνου, αφού έπαιζε μόνος του με όλους, καθώς ο Βλάχος επέλεξε να αφήσει τους άλλους να… παίζουν και να εξολοθρεύσει τον Γιώργο. Σωστά το έκανε. Ο ρυθμός και η στοχευμένη άμυνα τέλειωσαν το ματς από το τρίτο οκτάλεπτο, αν και βλακωδώς στο τέταρτο ο Ολυμπιακός έπαιξε με την φωτιά, επιλέγοντας να αφήσει τον χρόνο να κυλήσει. Λίγο ήθελε να του στοιχίσει.
Στο φινάλε μάλιστα εξ αμελείας το ματς έγινε ροντέο κι αν δεν έτρεχε το χρονομετράκι μετά από φάουλ στα 4 δευτερόλεπτα ίσως γινόταν η ισοφάριση. Όχι ότι την άξιζε ο Παναθηναϊκός, αλλά λέμε τώρα. Ακριβώς εκεί έφυγαν και μερικά καθίσματα στον αγωνιστικό χώρο, μαζί με μερικά μπουκάλια και κάποια αντικείμενα. Για πόλο λίγα ήταν. Έχουμε δει πολύ χειρότερα κατά καιρούς. Έτσι και το τρίτο ντέρμπι κατά σειρά πέρασε σχετικώς αναίμακτα και ας πούμε πολιτισμένα. Ρε που έχουμε καταντήσει να μιλάμε για πολιτισμό, απλώς επειδή δεν έγινε κάποιο μακελειό. Πραγματική κατάντια.
Έχω μια ανησυχία για την τέταρτη αναμέτρηση «αιώνιων» την Παρασκευή. Βόλεϊ γυναικών στο «Μελίνα Μερκούρη» του Ρέντη. Επειδή το συγκεκριμένο άθλημα γίνεται πεδίο ξεσπάσματος όλων των στερημένων από δόσεις βίας, επειδή στο πλαίσιο αγώνων του συγκεκριμένου χώρου έχουν κατά καιρούς δοθεί διάφορα ραντεβουδάκια, ας έχουμε το νου μας. Ή μάλλον να έχουν το νου τους αυτοί που πρέπει, διότι τα έχω πρόσφατα τα ιπτάμενα προφυλακτικά με τα ξυράφια εντός τους, τα… «τσο-λο» και τα διάφορα άλλα δείγματα οπαδικής εγκληματικής εφευρετικότητας.
Παρεμπιπτόντως είχε κάτι φάτσες η εξέδρα στο ΟΑΚΑ, ο Θεός να σε φυλάει. Το ματς καθυστερούσε να αρχίσει, γιατί ο γιατρός του αγώνα κόλλησε στην κίνηση (ήμαρτον!!!) και ο σκηνοθέτης αφού εξάντλησε τα πλάνα στην πισίνα, άρχισε τα κοντινά στην εξέδρα. Δεν ήταν και τόσο πολλοί οι παριστάμενοι. Αφού εντόπισε δυο-τρία δροσερά κοριτσάκια (τα οποία είδαμε από οκτώ φορές έκαστο, αφού δεν είχε κι άλλα να δείξει) και μερικά παιδάκια (οι γονείς των οποίων πήραν τα ρίσκα τους), του ξέφυγαν και μερικά πλάνα από κάτι τελειωμένους που ανάβανε βεγγαλικά μέσα στο κλειστό (το κάνανε τοπίο στην ομίχλη) και μπινελικώνανε ασυστόλως. Ήταν και κάτι κοπέλες (ο Θεός να τις κάνει) που τραγουδούσαν το απείρου κάλους γνωστό σύνθημα με τον… στόλο. Ωραία πράγματα.
Στην εξέδρα και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος που δήλωσε ότι υπάρχουν κι άλλα αθλήματα εκτός από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Ναι ε; Όπως το βόλεϊ ας πούμε; Εκεί και ο πρόεδρος του ερασιτέχνη Παναθηναϊκού Αχιλλέας Μακρόπουλος που επέλεξε (καθ’ υπόδειξη Πλυτά) να επενδύσει (λέμε τώρα) στο γουότερ πόλο, διότι ως γνωστόν ο Παναθηναϊκός έχει και μεγάλη παράδοση στο άθλημα. Η συγκεκριμένη ομάδα ,λοιπόν, που πήρε τη μερίδα του λέοντος από το περιορισμένο μπάτζετ του καταρρέοντος ερασιτέχνη, έχασε ένα ακόμα ντέρμπι και μάλλον θα μείνει εκτός τετράδας, εκτός πλέι-οφ, εκτός στόχων.
Σας τα γράψαμε προσφάτως κύριοι και δεν σας άρεσε. Ιδού λοιπόν η απόδειξη. Η διοίκηση του παρόντος στο ΟΑΚΑ Μακρόπουλου επέλεξε να φέρει το βόλεϊ ένα βήμα πριν τον υποβιβασμό για να ανεβάσει το πόλο. Ωραία το ανέβασε. Είναι πλέον σαφές ότι έγινε λάθος; Νομίζω ναι. Θα ξυπνήσετε πριν επέλθει ο υποβιβασμός ή θα μείνετε στα ωραία τραπεζώματα;
Τώρα που είπα βόλεϊ…
Κολυμπώ στην πισίνα του ΟΑΚΑ και βγαίνω με μακροβούτι στην βλακεία των παραπλεύρως κοιμόμενων που έστειλαν την εθνική βόλεϊ να παίξει προ-ολυμπιακό στην Γαλλία διαμένοντας όμως στο Βέλγιο!!!!Καταλαβαίνω απολύτως τις οικονομικές δυσκολίες της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης. Κατανοώ και το ότι αναγκάστηκε να πάει στο προ-ολυμπιακό τουρνουά ,που αρχίζει αύριο, με προετοιμασία μιας εβδομάδας και χωρίς φιλικά παιχνίδια. Τί να κάνουμε; Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
Αντιλαμβάνομαι και την αναγκαιότητα όλο αυτό να γίνει με 14 παίκτες+1 που ήρθε όταν τραυματίστηκε ο Προύσαλης. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα όμως είναι πιο σαϊνι σκέφτηκε η αποστολή να ταξιδέψει για την Γαλλία την παραμονή της έναρξης του τουρνουά. Και να ταξίδευε για το Τουρκουά πάει στα κομμάτια. Οι διεθνείς και οι προπονητές τους πέρασαν την εξής Οδύσσεια:
-Ξεκίνησαν το ταξίδι τους στις 5 το πρωϊ πηγαίνοντας στο αεροδρόμιο.
-Πέταξαν στις 07.00 για την Ρώμη.
-Καβάλησαν το αεροπλάνο για Βρυξέλλες
-Πήραν πουλμανάκι για το Ρόζελαρ
-Έφτασαν εκεί στις 15.30 ώρα Ελλάδας
-Κατέλυσαν σε ξενοδοχείο της πόλης
Πού είναι το πρόβλημα; Το προ-ολυμπιακό τουρνουά (ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΥΡΙΟ) δεν γίνεται στην βελγική πόλη Ρόζελαρ. Διεξάγεται στην γαλλική πόλη Τουρκουά. Σιγά το πρόβλημα θα μου πείτε. Το Ρόζελαρ είναι στα σύνορα Γαλλίας-Βελγίου 40 χιλιομετράκια από το Τουρκουά. Ναι ε;
Οι διεθνείς μας που λέτε, αφού ταξίδεψαν ένα δεκαωράκι , έριξαν έναν σύντομο ύπνο μπας και συνέλθουν και πήραν τον δρόμο για την προπόνηση. Έλα που έπεσαν σε τροχαίο! Το πούλμαν τους συγκρούστηκε με ΙΧ, ευτυχώς χωρίς τραυματισμούς, παρά μόνο υλικές ζημιές. Άλλη μία ώρα καθυστέρηση! Αυτοί οι λεβέντες λοιπόν αύριο καλούνται να παίξουν το μεγάλο ντέρμπι του ομίλου με την Γαλλία. Με τί αντοχές; Με τί κουράγια; Είναι σα να δοκιμάζει κάποιος τις αντοχές τους.
Μα καλά, δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να διαμαρτυρηθεί για την απόσταση; Δεν βρέθηκε ένας σκεπτόμενος άνθρωπος να κλείσει κανονικά εισιτήρια; Ουδείς σκέφτηκε να πάνε μια μέρα νωρίτερα; Επίσης ας κάνει κάποιος κάτι μ’ αυτό το παλικάρι που οδηγεί το πούλμαν της αποστολής μας; Μου το έλεγαν από το μεσημέρι ότι ο τύπος είναι καρμανιόλα, αλλά γέλαγα.
Έχω πει κατ’ επανάληψη ότι δεν κινούνται τα πάντα γύρω από τα λεφτά. Κατανοούμε την έλλειψή τους. Δεν κατανοούμε και δεν δεχόμαστε με τίποτα την ασχετοσύνη, την αδιαφορία και την προχειρότητα. Ας το πω άλλη μία φορά. Η εθνική ομάδα των ανδρών είναι ο καθρέφτης του αθλήματος. Έχουν υποχρέωση να την φροντίζουν τουλάχιστον για τα στοιχειώδη. Δεν μιλάμε για πολυτέλειες. Να μην σακατεύουν τους αθλητές γίνεται;
Να βοηθούν τους προπονητές να κάνουν τη δουλειά τους γίνεται; Μα έλεος πια. Να παίζεις στην Γαλλία και να μένεις στο Βέλγιο. Σα να κάναμε εμείς τουρνουά στην Αλεξανδρούπολη και να έμενε μια ομάδα στα Σκόπια ή στην Βουλγαρία ή στην Τουρκία. Και κόψτε το δούλεμα ότι δήθεν φταίει ο Μέγερ, η CEV, και οι διοργανωτές που μας θεωρούν τιποτένιους και μας κακομεταχειρίζονται. Ακόμα κι έτσι να είναι , εγκαίρως θα έπρεπε να αντιδράσουμε.
Πάντως τα παιδιά δεν διαμαρτύρονται. Είναι προσηλωμένα στο στόχο. Κάτι βαθύτατα μέσα μου λέει ότι θα τα καταφέρουν. Κι ας τραυματίστηκε ο Προύσαλης. Κι ας κλάταρε ο Χριστοφιδέλης. Κι ας ταξίδεψαν δέκα ώρες την παραμονή του τουρνουά. Κι ας μένουν στου διαόλου τη μάνα από την πόλη και το γήπεδο.
Καλή τύχη μάγκες! Όλα να πάνε καλά! Κι ας κάνουν κάποιοι ό,τι μπορούν για να σας βάζουν εμπόδια! Αυτοί είναι περαστικοί, εσείς θα μείνετε και θα μας πάτε ψηλά...
Πηγή: pamesports.gr