Αυτό το προ-ολυμπιακό τουρνουά αργεί ακόμα. Τα καλά νέα ταξίδεψαν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ήταν ξημερώματα όταν χτύπησε μήνυμα στο κινητό (ας μου αλλάξει κάποιος τον ήχο των sms) για να μου αναγγείλουν ότι η εθνική ομάδα πόλο των ανδρών θα είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες , θα κάνει για μια ακόμη φορά παρέλαση στην τελετή έναρξης και θα βουτήξει στις πισίνες του Λονδίνου (υπό την προϋπόθεση ότι αυτές θα έχουν νερό).

Ποιός Καναδάς μωρέ τώρα; Πλάκα κάνετε; Θα μπορούσαν οι Καναδοί να μας αφήσουν έξω από το κορυφαίο αθλητικό ραντεβού του πλανήτη; Ούτε για αστείο. Δεν ξέρω γιατί ανησυχούσαν διάφοροι. Θα μπορούσε η παρέα του Χατζηθεοδώρου, του Γιώργου και του Χρήστου Αφορυδάκη και των υπόλοιπων παιδιών (μεγάλων και νεαρών) να χάσει την 10η πρόκριση σε 11 προ-ολυμπιακά τουρνουά; Ούτε που πέρασε απ' το μυαλό μου τέτοια σκέψη.

Γράφω πρωϊ -κόντρα στις συνήθειες μου- για να σας υπενθυμίσω ότι ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων της τελευταίας διετίας (αποτελέσματα τα οποία προήλθαν από εντελώς λάθος χειρισμούς και χαζογινάτια για ακόμα μια φορά) οι έλληνες πολίστες είναι ανάμεσα στους κορυφαίους του κόσμου και η εθνική μας ομάδας μια από τις καλύτερες στον πλανήτη. Τους μεν αθλητές τους τοποθετούν εκεί οι αντικειμενικές τους δεξιότητες που είναι ανγνωρισμένες από τους μεγαλύτερους προπονητές της υφηλίου. Τη δε ομάδα την καταξιώνει η σταθερότητα.

Παρούσα σε όλα ταμεγάλα ραντεβού (πλην του τελευταίου παγκόσμιου, λόγω... χαζομάρας), με δυναμική παρουσία στις παρυφές των βάθρων στις μεγάλες διοργανώσεις και μια φορά (αλλά καλή) πάνω στο βάθρο. Δεν μπορώ να κατανοήσω πώς αυτά τα παιδιά δεν έχουν κατακτήσει περισσότερα μετάλλια, όμως αυτό δεν μειώνει ούτε την αξία των ίδιων, ούτε την διαχρονική ποιότητα της ομάδας. Άλλωστε, δεν αποτιμώνται όλα σε χρυσό, ασήμι ή χαλκό.

Ίσως τώρα που επέστρεψαν οι παλιοί (''διωγμένοι'' κατά μερικούς, ''άσωτοι'' κατ' άλλους, δεν έχει σημασία) να είναι μια μεγάλη ευκαιρία να γίνει και η απόλυτη υπέρβαση. Λάθος, δεν είναι υπέρβση. Ίσως από τις 25 Ιουλίου ως τις 12 Αυγούστου χρωστούν στους εαυτούς τους αυτό που αξίζουν, αλλά για διάφορους λόγους (που δεν είναι της ώρας) δεν έχουν καταφέρει.

Το πρωϊνό αυτού του Σαββάτου έφερε χαμόγελο ευτυχίας στα χείλη του Γιώργου Μαυρωτά για τους διαδόχους του. Του Κούλη Ιωσηφίδη για τα παιδιά του. Όλων των τοτέμ της ελληνικής υδατοσφαίρισης, που αν αρχίσω να τους απαριθμώ θα ξημερώσουμε. Σας υπόσχομαι άμεσα εκτενές αφιέρωμα, γιατί κινδυνεύω να ξεχάσω κάτι και ποιός ακούει τον Γιώργο.

Αυτό που θέλω πάρα πολύ να πω (και γι' αυτό έκατσα να γράψω) ότι αυτή η ομάδα που συνδυάζει εμεπιρία, τεράστια αξία παγκόσμιας κλάσης και εμπειρία χρωστάει κάτι ακόμα , μια μικρή πινελιά στην ιστορία της. Όλοι ήταν επιφυλακτικοί γι' αυτή την πρόκριση. Προσωπικά δεν ανησύχησα ποτέ.

Και κάτι ακόμα. Είναι ξεχωριστοί άνθρωποι όσοι υπηρετούν την υδατοσφαίριση. Από σύμπτωση; Από τη φύση του αθλήματος; Δεν ξέρω. Πάντως είναι.

Στο Λονδίνο δεν θα πάνε για να χαζέψουν το Μπιγκ Μπεν. Δεν θα πάνε για την παρέλαση στο Ολυμπιακό Στάδιο. Θα πάνε για να πρωταγωνιστήσουν.

Δεν είχα σκοπό να μπλέξω την πολιτική σε όλο αυτό, αλλά με φούντωσαν πρωϊνιάτικο ο Παυλόπουλος με τον Νιφλή. Ο ελληνικός αθλητισμός κρατάει ψηλά τη σημαία που απαξιώνετε καθημερινά με τις ''πολιτικές'' σας κύριε Πάνο. Αλήθεια στείλατε τηλεγράφημα ή ακόμα; Μη μασάς Δημήτρη Διαθεσόπουλε. Πρώτοι μάγκες είστε. Συνέχισε να είσαι δίπλα στα παιδιά όπως μόνο εσύ κι ο Βασιλακόπουλος ξέρετε.

Με απεριόριστο σεβασμό και τεράστια χαρά για το χαρμόσυνο νέο που μας ήρθε από τον Καναδά.

Τα λέμε στις 18.00 στον Real Fm.

Και Ιτούδη έχουμε και πόλο έχουμε και Μάρα έχουμε και μπάλα έχουμε και στοίχημα έχουμε.

Διαλέχτε!!!

Πηγή: pamesports.gr

Πόλο LIFE Ελλάδα