Στην οποία αναφέρει ότι "όλα βαίνουν καλώς". Και ότι λεφτά στον αθλητισμό υπάρχουν, η Πολιτεία ενδιαφέρεται για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και (φωτογραφίζοντας όσα είπε ο Χονδροκούκης) ότι "Η θεωρία πως οι Έλληνες αθλητές είναι μόνοι και αβοήθητοι αποτελεί μια μυθολογία που προβάλλεται για λόγους προφανείς".
Δηλαδή, τι θέλουν να πούνε οι Γερουλάνοι και οι Μπιτσαξήδες; Ότι ο πατέρας Χονδροκούκης και ο γιος του τα βγάλανε από την κοιλιά τους όλα αυτά που είπαν;
Ξέρει καλύτερα, δηλαδή, ο Μπιτσαξής από το γραφείο του τι ζόρια τραβάνε οι Έλληνες πρωταθλητές του στίβου και των άλλων αθλημάτων; Και δεν ξέρει ο ίδιος ο Χονδροκούκης ή ο πατέρας του που ήταν πρώην πρωταθλητής;
Πάνε να μας τρελάνουνε, λοιπόν; Εδώ βγήκε ο Σεβαστής χθες, ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, κι επιβεβαίωσε ότι το κράτος δεν κάνει τίποτα. Το ίδιο είχε πράξει πρόσφατα και ο πρόεδρος της ΚΟΕ, ο Διαθεσόπουλος, μετά τις τεράστιες επιτυχίες στον υγρό στίβο. Ή μήπως λίγα παράπονα είχε κάνει ο προπονηταράς Μορφέσης που είναι άνεργος;
Ο Μπιτσαξής, λοιπόν, καλά θα κάνει να γνωρίζει πριν μιλήσει ή καλά θα κάνει να συμβουλεύεται άλλους ανθρώπους πριν πει όσα λέει. Δεν γίνεται οι αθλητές, οι γονείς τους, οι προπονητές, οι παράγοντες και, μάλιστα, από πάρα πολλά αθλήματα, να είναι σε απόγνωση και να αντιμετωπίζουν τόσες δυσκολίες σε έναν υπό κατάρρευση αθλητισμό που δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που ξέραμε μέχρι πρότινος, ενώ ο ΓΓΑ να τα βλέπει όλα ρόδινα και να βγάζει τέτοιες ωραιοποιημένες ανακοινώσεις.
Εδώ ακόμα και το υπό κατάρρευση αντιντόπινγκ με τα χίλια προβλήματα βλέπει μια χαρά ο Μπιτσαξής. Για ποια αντιντόπινγκ πολιτική μιλάει, λοιπόν; Αφού κάθε τόσο βγαίνουν διάφορα δημοσιεύματα στα σάιτ που κάνουν λόγο για φοβερά προβλήματα.
Κάτι τέτοια κάνουν και λένε τόσες δεκαετίες τα κόμματα και οι εκπρόσωποί τους (είτε είναι βουλευτές, είτε όχι όπως ο Μπιτσαξής) και ο κόσμος έχει αρχίσει να τους γυρνάει την πλάτη. Άλλο να μιλάμε για έναν γίγαντα Χονδροκούκη κι άλλο για όσους πιστεύουν ότι ο κόσμος ακόμα ρίχνει ψήφο ...μονοκούκι.
Ο κόσμος ξύπνησε. Κι έχουμε την αίσθηση ότι η πλειοψηφία πιστεύει περισσότερο κάποιους πρωταθλητές νέους κι ελπιδοφόρους σαν τον παγκόσμιο πρωταθλητή του ύψους. Κι όχι αυτά που λένε όσοι κάθονται στις μεγάλες καρέκλες προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.