Περασμένα, ξεχασμένα. Το θέμα είναι ότι, στα 36 του ο «τενιστοφάγος» από το Βελιγράδι έγινε ο μοναδικός τενίστας, όλων των εποχών που φτάνει τα 23 Major Grand Slam, όπως ονομάζονται τα τέσσερα μεγαλύτερα τουρνουά στην Ιστορία του τένις: το Australian Open, που κατέκτησε 10 φορές, το Rolland Garros (4), το Wimbledon (7) και το Us Open (3). Και ότι, μετά το 3-0 σετ σε βάρος του 24χρονου Νορβηγού Κάσπερ Ρούντ, κάτι σαν ανερχόμενο… Χάλαντ του σκανδιναβικού τένις επέστρεψε για 388η εβδομάδα στο Νο 1 του παγκοσμίου ranking έχοντας βάλει για τα καλά, στόχο και το απλησίαστο των 400.
Σε αντίθεση με άλλους τελικούς όμως, ο φετινός του Ρολάν Γκαρός (που κανονικά λέγεται Ρόλαντ Γκάρος, γιατί ήταν Ισπανός ο πιλότος που κάποτε έπεσε με το μονοκινητήριο αεροπλάνο του στην ευρύτερη περιοχή του δάσους της Βουλώνης), δεν ήταν περίπατος.
Υπό τα βλέμματα celebrities, από τον Χιού Γκραντ έως τους Ιμπραχίμοβιτς, Εμπαπέ, Ζιρού, Τομ Μπρέιντι, Μάικ Τάισον ο Σέρβος είδε κι έπαθε μέχρι να λυγίσει σε 3 ώρες και 13’ την αντίσταση του Νορβηγού, που έφτανε στο δεύτερό του συνεχόμενο ραντεβού στο κοκκινόχωμα του Παρισιού μετά την περυσινή ήττα, και τότε με 3-0 σετ από τον απόλυτο «βασιλιά» του τουρνουά, Ράφα Ναδάλ. Με το επίσης εξωπραγματικό ρεκόρ των 14 Ρολάν Γκαρός, από τα οποία 4 συνεχόμενα, από το 2005, 5 συνεχόμενα από το ‘10, 4 συνεχόμενα από το ’17, συν το περυσινό.
Αγαπημένο «θύμα» του Τζόκοβιτς κατά τη διάρκεια μίας μοναδικής πορείας που ξεκίνησε το 2008 στη Μελβούρνη, με αντίπαλο τον Γάλλο Τσονγκά, υπήρξε ο Σκοτσέζος, Άντι Μάρει τον οποίο και κέρδισε 5 φορές σε τελικό Grand Slam: το ’11, το ’13, το ’15 και το ’16 στη Μελβούρνη, το ’16 στο Παρίσι. Τέσσερις φορές νίκησε τον Ναδάλ, το ’11 στο Ουϊμπλεντον, το ’11 στη Νέα Υόρκη, το ’12 και το ’19 στη Μελβούρνη. Τέσσερις και τον Φέντερερ: το ’14, το ’15 και το ’19 στο Ουϊμπλεντον, το ’15 στη Νέα Υόρκη. Δύο τον Στέφανο Τσιτσιπά: το ’21 στο Παρίσι και το ΄23 στη Μελβούρνη. Από μία τους Τσονγκά (Μελβούρνη ’08), Άντερσον (Ουϊμπλεντον ’18), Ντελ Πότρο (Νέα Υόρκη ’18), Τιέμ (Μελβούρνη ’20), Μέντβεντεβ (Μελβούρνη ’21), Μπερρεττίνι (Ουϊμπλεντον ’21) και Κύργκιος (Ουϊμπλεντον ’22).
Ενδιάμεσα, 11 χαμένοι τελικοί: 4 στο Παρίσι, από τους οποίους τους 3 από τον Ναδάλ, τον έναν από τον Βαβρίνκα. Έναν στο Ουϊμπλεντον, από τον Μάρει. Έξι στη Νέα Υόρκη, δύο φορές από τον Ναδάλ και από μία από τους Μέντβεντεβ, Φέντερερ, Μάρει και Βαβρίνκα. Λεπτομέρειες για έναν Superman που έχει ακόμη τη δύναμη, την όρεξη, κυρίως το πάθος να εντυπωσιάζει και να βελτιώνεται συνεχώς προς τον επόμενο, μεγάλο στόχο των 400 εβδομάδων στην κορυφή...