Οι πρωταθλητές Ευρώπης και κόσμου άνοιξαν το σκορ νωρίς, κλείδωσαν το ματς με την έναρξη του 2ου ημιχρόνου και στη συνέχεια του παιχνιδιού απλώς διεύρυναν το δείκτη του σκορ κάνοντας τους Ιρλανδούς να δείχνουν –δίχως να είναι- η πιο αδύνατη ομάδα της διοργάνωσης. Με μοναδική διαφορά σε σχέση με το ματς με την Ιταλία, την τοποθέτηση τυπικού σέντερ φορ αντί του Φάμπρεγκας, οι Ισπανοί εξομάλυναν λίγο περισσότερο το παιχνίδι τους και με περίσσια κατοχή μπάλας κατάφεραν να υποτάξουν από νωρίς την Ιρλανδία, μην επιτρέποντας από στους παίκτες του Τραπ να ελπίσουν σε κάτι από το ματς.

Στην αντίπερα όχθη, η Ιρλανδία, για άλλη μια φορά στην τελική φάση της διοργάνωσης, δεν στάθηκε τόσο τυχερή όσο στα προκριματικά. Με τη συμπλήρωση τριών λεπτών βρέθηκε πίσω στο σκορ (όπως στο παιχνίδι με την Κροατία) και σαν να μην έφτανε αυτό, δέχθηκε άλλο ένα γκολ με τη συμπλήρωση τριών λεπτών στην επανάληψη. Με την ψυχολογία στο ναδίρ και με –ίσως- την καλύτερη ομάδα του κόσμου απέναντι σου είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι τακτικοί σχεδιασμοί “πάνε περίπατο”, και απλώς ανάμενες το τελικό σφύριγμα δίχως να μπορείς να επέμβεις ουσιαστικά απ’ τον πάγκο.

Στο μυαλό του Ντελ Μπόσκε

Ο πολύπειρος κόουτς των Ισπανών διέγνωσε επιτυχώς τα προβλήματα στα τελειώματα φάσεων που είχε η ομάδα του με το 4-6-0 απέναντι στην πολύ οργανωμένη Ιταλία και τοποθέτησε ένα τυπικό σέντερ φορ (Τόρες) στην καρδία του αμυντικού δίδυμου των Ιρλανδών, δίνοντας του επιπλέον εντολές για συχνές παράλληλες κινήσεις.

Το πλάνο κατοχής μπάλας του Ντελ Μπόσκε περιελάμβανε:

Pressing στα 4/5 του γηπέδου σε όλο το πλάτος του αγωνιστικού χώρου

Διατήρηση θέσης ενός εκ των τριών χαφ (όχι απαραίτητα του Μπουσκέτς) όταν η ομάδα έκανε οργανωμένη επίθεση

Συχνά “ανεβάσματα” του Αρμπελόα πίσω από τις συνεχείς συγκλίσεις του Σίλβα

Συγκλίσεις του τελευταίου σε ρόλου φορ συνδυασμένες με παράλληλες μετακινήσεις του Τόρες προς το αριστερό φτερό της ομάδας του

Συγκεκριμένο πεδίο δράσης του Ινιέστα που αν και αγωνίστηκε σαν αριστερός επιθετικός, είχε περισσότερο υποστηρικτικό ρόλο παρά εκτελεστικό

Μειωμένες αποστάσεις μεταξύ των Σίλβα και Τσάβι σε μια προσπάθεια υπερφόρτωσης της δεξιάς πλευράς ώστε να εξυπηρετηθεί η διεισδυτική ικανότητα του άσου της Μάντσεστερ Σίτυ

Περιορισμός των μεγάλων μπαλιών του Τσάμπι Αλόνσο ώστε να ενισχυθεί η κατοχή μπάλας σε μικρούς χώρους
Η επιλογή συγκεκριμένου τρόπου passing game του Αλόνσο μείωσε αισθητά τις αποστάσεις στις πάσες των Ισπανών στις μεσοεπιθετικές γραμμές, μεταφέροντας την κυκλοφορία (συγκρινόμενη με το παιχνίδι απέναντι στην Ιταλία) 15 μέτρα πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή.

Με τις συγκεκριμένες επιλογές ο Ντελ Μπόσκε κατάφερε να κάνει την ομάδα του πιο ουσιαστική γιατί ο Τόρες “απασχόλησε” τους Λέτζερ και Νταν, και η παράλληλη μετατόπιση του φορ της Τσέλσι, άνοιξε πολλούς διαδρόμους στον Σίλβα που “σφήνωσε” πολλές φορές στην καρδία της άμυνας των Ιρλανδών.

Η… γκαντεμιά του Τραπατόνι

Όσο είχε την τύχη με το μέρος του στα προκριματικά, τόσο στην τελική φάση του γυρνάει την πλάτη. Ο Τζιοβάνι Τραπατόνι βασίζει όλο το παιχνίδι της ομάδας του στο σπάσιμο του ρυθμού του αντιπάλου και στον υπνωτισμό του ματς, με μοναδική ουσιαστική επιθετική προσέγγιση τις αντεπιθέσεις και τα στημένα. Το γκολ του Τόρες “γκρέμισε” την ψυχολογία των παικτών του Τραπατόνι, και όση διάθεση και αν είχαν αν επιτεθούν δεν μπόρεσαν ποτέ να ανησυχήσουν τους χαφ της Ισπανίας. Το αρχικό πλάνο στο 4-4-2 του κόουτς της Ιρλανδίας στόχευε σε μια αρκετά “βαθιά” άμυνα με διπλή ζώνη άμυνας. Επιπλέον:

Έδωσε πολλές επιθετικές ελευθερίες στον Νταφ που “έτρεξε” πολύ πάνω στην δεξιά πλάγια γραμμή
Πολυσύνθετους τακτικούς ρόλους και ατέλειωτο τρέξιμο από τον Άντριους
Διατήρηση των θέσεων των παικτών που βρίσκονταν πίσω απ τη μπάλα, σε φάση οργανωμένης άμυνας (συνήθως οκτώ)
Κάθετη ανάπτυξη στην αντεπίθεση με τελευταία μεταβίβαση συνήθως στον Ρόμπι Κιν, του οποίου όμως οι αποστάσεις με την υπόλοιπη ομάδα ήταν ιδιαίτερα αυξημένες.

Αυξημένα αμυντικά καθήκοντα για τον έτερο επιθετικό της ομάδας Σάιμον Κοξ

Ο Τραπατόνι γνώριζε πριν την αναμέτρηση ότι ο ρυθμός και η κατοχή της Ισπανίας μπορούν να εξοντώσουν οποιονδήποτε αντίπαλο, και πολύ περισσότερο την ομάδα του. Προσπάθησε λοιπόν να εκμεταλλευτεί το μοναδικό πλεονέκτημα που είχαν οι παίκτες του απέναντι στους Ισπανούς. Παρόλο το τελικό 4-0, είναι άξιο παρατήρησης πως οι Ιρλανδοί κέρδισαν αρκετές προσωπικές μονομαχίες, βασιζόμενοι κυρίως στα φυσικά του πλεονεκτήματα., υποκύπτοντας παράλληλα και σε αρκετά φάουλ.

Συμπέρασμα

Εύκολα και απλά οι Ισπανοί προχωρούν στη διοργάνωση, επιβεβαιώνοντας τη στάμπα του φαβορί. Ο Τόρες έδωσε αυξημένη παραγωγικότητα και οι Ισπανοί εμφανίστηκαν βελτιωμένοι. Όσο το Euro προχωράει, τόσο θα βρίσκουν χημεία οι Ινιέστα/Τσάβι/Μπουσκέτς με τον Τσάμπι Αλόνσο και τόσο θα αυξάνεται η επιθετικότητα της ομάδας.

Οι Ιρλανδοί δεν είναι τόσο μέτρια ομάδα όσο αρχικά φαίνεται με γυμνό μάτι. Οι εξέλιξη που είχαν τα ματς των Ιρλανδών επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο το πόσο συγκυριακό μπορεί να γίνει το ποδόσφαιρό. Κανένας λογικός φίλαθλος δεν χαρακτηρίζει την Ιρλανδία ως ποιοτική ομάδα, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη σοφή ρήση του Ίβιτσα Όσιμ…

Πηγή: overlap.gr

Euro2012 Ποδόσφαιρο SPORTS