Αλλωστε με αυτή την επιτυχία ως «προίκα», κάθισε και στην καρέκλα του ομοσπονδιακού τεχνικού. Κι εκεί έδειξε ότι πέρα από ένας μεγάλος κύριος και άνθρωπος που είναι, όπως τον περιγράφουν όχι τώρα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια οι Ιταλοί συνάδελφοι, είναι και ένας εξαιρετικός κόουτς.
 
Οσοι βιάστηκαν (ανάμεσά τους κι εγώ) να υποστηρίξουμε ότι αντέγραψε τη Γιουβέντους, με παραλλαγές από Νάπολι, διαψευστήκαμε οικτρά. Ο μίστερ Τσέζαρε Πραντέλι άλλαξε τρεις φορές σύστημα στην Ιταλία, ανάλογα με τον αντίπαλο αλλά και με αυτό που ήθελε να κάνει σε κάθε ματς, και σε κάθε περίπτωση δικαιωνόταν όχι μόνο από το αποτέλεσμα, αλλά και από την απόδοση της ομάδας του.
 
Διότι ναι, σήμερα η Ιταλία μπορεί να ήταν σπίτι της αν δεν είχε επικρατήσει των Αγγλων στη διαδικασία των πέναλτι, αλλά ο τρόπος με τον οποίο έπαιξαν σε όλη τη διάρκεια του ματς και στην παράταση επιβεβαίωσαν ότι ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα. Το ίδιο καλά έπαιξαν και εναντίον των Γερμανών, ενώ και με τους αντιπάλους τους στον τελικό Ισπανούς, όταν συναντήθηκαν στην πρεμιέρα των ομίλων, όχι μόνο δεν έχασαν, αλλά έπαιξαν εξίσου καλά με το μεγάλο φαβορί για το τρόπαιο.
 
Κι όλα αυτά ο Πραντέλι τα πέτυχε με επιλογές που θεωρήθηκαν είτε υπερβολικές είτε λανθασμένες. Ο Ιταλός τεχνικός άκουσε διάφορα για την απόφασή του να πάρει τον Κασάνο και ακόμη περισσότερα για τον Ντιαμάντι. Επίσης θεωρήθηκε λάθος του να ξεκινά βασικό επιθετικό δίδυμο τους Κασάνο, Μπαλοτέλι, δύο επιθετικούς πολύ ιδιόρρυθμους και στο παιχνίδι τους, αλλά κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τον χαρακτήρα τους. Ακόμη και η επιλογή του να βάλει τον Ρόσι στόπερ στο πρώτο ματς αμφισβητήθηκε. Παρά ταύτα ο Πραντέλι δικαιώνεται σε όλα και επαναλαμβάνω όχι μόνο με βάση τα αποτελέσματα και την πρόκριση στον τελικό, αλλά κυρίως με βάση τις εμφανίσεις της ομάδας του και των παικτών του.
 
Ο Κασάνο κάνει ένα καταπληκτικό τουρνουά, ο Μπαλοτέλι είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας και της διοργάνωσης, και ο Ντιαμάντι η πλέον χρήσιμη αλλαγή. Επιπλέον παίκτες, όπως ο Μαρκίζιο (καταπληκτικός) και ο Μοντολίβο, αποδεικνύονται τα κρυφά όπλα του Πραντέλι. Και βέβαια δεν ξεχνώ τον μεγάλο πρωταγωνιστή και ηγέτη αυτής της ομάδας, που είναι ο Πίρλο, αλλά για αυτόν νομίζω ότι δεν υπήρχε αμφιβολία για την κλάση του, ούτε μου προκαλεί έστω και την παραμικρή έκπληξη το τι πετυχαίνει στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας...

Πηγή: Sportday