«Έχει ένα σπάνιο ταλέντο, που θα άφηνε εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αν δεν ήτανε… τρελό το παιδί και δεν είχε έναν… θεότρελο πατέρα»!
Αυτές ήταν οι of the record συστάσεις του Μάνου Μαυροκουκουλάκη στα μέσα των 90 ‘s για τον Λάμπρο Χούτο, όταν ακόμα ο κύριος: «κάνε πιο πέρα, βρομάνε τα χνώτα σου» (η ατάκα του στον Γιάννη Μαντζουράκη) ήταν άγνωστος ευρέως.

Ο Mr. Manos – παλιό-καραβάνα της μπάλας - είχε προβλέψει τα «χαΐρια» του Λαμπρούκου, από τα προ-εφηβικά χρόνια της Παιανίας, αφού «χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει»…

Άμυαλος ο Χούτος, μπερδεμένη προσωπικότητα, που την έκανε… άλυτο γρίφο ο πατέρας-μάνατζερ του. Εκείνος – θυμάστε, είχε κάνει και δημόσια σύγκριση του «παιδιού» με τον Αλεξανδρή, αναρωτώμενος: «Είναι δυνατόν να παίζει ο Αλεξανδρής και όχι ο Λάμπρος; Να παίζουν τα ποδήλατα, τα FIAT-άκια και όχι η Πόρσε;» - τον πήρε στο λαιμό του, πιπιλίζοντας του τα μυαλά τα οποία παραπήραν αέρα και ίσως δεν θα κατάλαβε και ποτέ ο ίδιος… τι εστί βερίκοκο, κλοτσώντας την καρδάρα με το γάλα. Για να χάσει σπάνιες, μοναδικές ευκαιρίες (από αυτές που ονειρεύεται κάθε Ελληνόπουλο) καριέρας στο Campionato (Ρόμα) και τον Ολυμπιακό.

Από τις… αμαρτίες γονέων που παιδεύουν τα τέκνα, ξέφυγε ο Κώστας Μήτρογλου. Για την ακρίβεια, ο χαρισματικός αυτός γκολτζής ξέμπλεξε από τα πατρικά δίχτυα και γι’ αυτό ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να τα βρίσκει πλέον στις αντίπαλες εστίες. Με όλους τους τρόπους: Αριστερό, δεξί, πλασέ, σουτ, κεφαλιές, με πλάτη στο τέρμα! Βολές κατά ριπάς, για όλα τα γούστα και με το δρόμο ορθάνοιχτο για μια σπουδαία διαδρομή στον Ολυμπιακό, την Εθνική Ομάδα και τα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Η ωριμότητα που παρουσιάζει φέτος ο «Μήτρο-γκολ» στο παιχνίδι και την αποτελεσματικότητα του, δεν προέρχεται από… παρθενογένεση. Είναι στοιχείο πια, κατάκτηση του εαυτού του και του χαρακτήρα του.

‘Έπηξε» το μυαλό του, κοντρολάρισε τη σκέψη του, ανεξαρτητοποιήθηκε και λειτουργεί και συμπεριφέρεται ψύχραιμα, ορθά και, κυρίως, επαγγελματικά.

Όταν ο Ολυμπιακός αποφάσισε να τον παραχωρήσει δανεικό, αρχικά στον Πανιώνιο - γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης πίστευε μετά επιτάσεως στο «κεφάλαιο Μήτρογλου» και στο κομμάτι της δικαίωσης, μετά από τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή», ανήκει ένα πολύ σημαντικό μερίδιο στον ηγέτη των «ερυθρολεύκων» - ο μπαμπάς του, ένας μεροκαματιάρης άνθρωπος του απόδημου Ελληνισμού στη Γερμανία, έκανε… επανάσταση.

Μέχρι και σε (ανορθόγραφα λένε οι πληροφορίες) «επαναστατικά sms» με αποδέκτες μέλη της διοίκησης των Πειραιωτών είχε καταφύγει ο πατέρας του Κώστα, αδυνατώντας να καταλάβει το καλό του γιού του.

Από την ώρα που ήταν εκτός πλάνων Βαλβέρδε. Κυρίως για την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του – και όχι για την ποδοσφαιρική αξία του -, οι οποίες ήταν ξένες προς «τα θέλω» του Ερνέστο. Και ακριβώς σ’ αυτό τον τομέα η ευθύνη του οικείου περιβάλλοντος του Κώστα Μήτρογλου ήταν μεγάλη.

Του φούσκωναν τα μυαλά στο σπίτι και η αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης από μεριάς του, έκαναν έξω φρενών τον «τσινγκούρι».

Στον Πανιώνιο την έπαιξε την μπαλίτσα του, τα έβαλε τα γκολάκια του. Στον Ατρόμητο ύστερα «ψήθηκε» ακόμα καλύτερα και το εξαιρετικό «αγροτικό» του, μιάμισης σεζόν (σ.σ. 6 μήνες έμεινε στη Νέα Σμύρνη), έβγαλε από το «καλούπι» έναν εντελώς αλλαγμένο άνθρωπο. Έναν «νέο» Μήτρογλου, πραγματικά έτοιμο να αρπάξει τη σούπερ ευκαιρία καριέρας στο λιμάνι από… το λαιμό.

Στον ίδιο τον Κώστα και στον Μαρινάκη, επαναλαμβάνω, πιστώνεται τούτη η τωρινή εξέλιξη καριέρας. Και, φυσικά, το ότι εν τέλει τη… γλίτωσε και δεν έγινε Χούτος να πάνε χαμένα τα προσόντα του!..

Υ.Γ.: Καλώς σας βρήκα στο “Sportdog”. Με πολλή χαρά, αποκαλύψεις και κριτική – ε, δηκτική, τι άλλο; - θα τα λέμε τακτικότατα κι από εδώ πλέον.

Μήτρογλου Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός