Η διαιτησία έπαιξε σίγουρα ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος.Υπάρχει, όμως, κι ένα άδικο. Ένα μεγάλο άδικο. Και ποιο είναι αυτό; Ότι για την κατάσταση που έχει φτάσει ο Παναθηναϊκός φταίνε όλοι όσοι τον διοικήσανε και τον διοικούν τα τελευταία χρόνια. Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, τα τελευταία 10-15 χρόνια.
Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να επιβληθεί αγωνιστικά σε ομάδες σαν τον Πανθρακικό ή τον Αστέρα Τρίπολης και την Κέρκυρα. Δεν παίζει τόσο καλά για να κερδίσει, δηλαδή.
Κι αυτό δεν έγινε φέτος. Απλά φέτος βλέπουμε τις συνέπειες. Η αποψίλωση του ρόστερ έχει ξεκινήσει καιρό τώρα. Και την έκαναν διοικήσεις και ιδιοκτησίες και πολυμετοχικότητες, όχι τίποτα περαστικοί έξω από τα γραφεία της ΠΑΕ.
Ο Παναθηναϊκός δεν μετράει ούτε εντός, ούτε εκτός αγωνιστικού χώρου. Δεν έχει δύναμη ούτε μέσα στο γήπεδο, ούτε έξω απ' αυτό.
Αυτοί, λοιπόν, που είχαν κι έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι στον Παναθηναϊκό δεν είχαν και δεν έχουν σταθεί στο ύψος τους. Σε κανένα επίπεδο. Διοικητικό, οικονομικό, αγωνιστικό, εξωαγωνιστικό… Κι έτσι όπως είναι εγκαταλελειμμένος ο Παναθηναϊκός, γίνεται εύκολος στόχος. Τον άφησαν να γίνεται εύκολος στόχος, πιο σωστά.
Τα χίλια δίκια μπορεί να υπάρχουν, λοιπόν. Υπάρχει, όμως, και το ένα άδικο. Που είναι το δάσος, όχι το δέντρο...