Να κάνουμε δύο λίγκες, σαν τις μπασκετικές κάποτε Ευρωλίγκα και Σουπρολίγκα, όπου στην πρώτη θα παίζουν οι «Ολυμπιακός and Friends» και στην άλλη ο Παναθηναϊκός και άλλοι 4-5, όσοι δηλαδή δεν έχουν δανεικούς από τον Ολυμπιακό; Δύσκολο. Θα γίνει η «Kougias League», όπως προανήγγειλε ο γνωστός ποινικολόγος σε τηλεοπτική εμφάνιση στην Καλαμάτα; Ενδιαφέρον θα είχε, αλλά κι αυτό δύσκολο ακούγεται. Θα παίζει φιλικά ευρωπαϊκά και μη ο Παναθηναϊκός σνομπάροντας τα επίσημα ελληνικά και ευρωπαϊκά ματς; Αν ξεχάσεις την Ευρώπη σε ξεχνάει κι αυτή και κανείς δεν θα χύσει ούτε ένα δάκρυ που δεν θα ξαναδεί τον Panathinaikos στην Ευρώπη κι αν αμφιβάλλετε, ρωτήστε και τους Ρέιντζερς.
Αυτές οι τάσεις ανεξαρτησίας ούτε στην Καταλωνία δεν περνάνε, που θέλει αλλά μάλλον δεν μπορεί να γίνει αυτόνομη και να φύγει από την ισπανική σκέπη. Πώς θα το κάνει αυτό ο Παναθηναϊκός ή όποια άλλη ομάδα αδικείται ή θεωρεί ότι αδικείται από το κατεστημένο, την «παράγκα» ή τη σύγχρονη «μεζονέτα» του ελληνικού ποδοσφαίρου; Δεν είναι λύση άλλωστε να τα παρατάς και να φεύγεις. Λύση είναι να μένεις και να πολεμάς κι ας χάνεις. Κάποια στιγμή, αν είσαι αποφασισμένος, θα αρχίσεις να σημειώνεις νίκες.
Ακόμα καλύτερη λύση, μια που μιλάμε για «καταλανικά πρότυπα», είναι επιτέλους να επενδύσει σοβαρά στις ακαδημίες και τα τμήματα υποδομής. Αυτά που κάποτε του έδωσαν χωρίς κόστος τους «Γκουμομπασινάδες» όπως κάποιοι έλεγαν κοροϊδευτικά, στην πραγματικότητα όμως παίκτες που έγιναν πρωταθλητές Ευρώπης, που έπαιξαν σε καλές ή πολύ καλές ευρωπαϊκές ομάδες και στελέχωσαν την πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού για χρόνια. Παίκτες που πια βγαίνουν με το σταγονόμετρο στην Παιανία κι αν τύχει να παίξουν στην πρώτη ομάδα, παίζουν επειδή έτυχε, επειδή δεν υπάρχει άλλος ή επειδή τραυματίστηκαν μαζεμένοι οι άλλοι.
Αν μπορεί η Μπαρτσελόνα να παίζει τέτοια μπάλα και να φέρνει τέτοια αποτελέσματα, στηριζόμενη στα 8/11 ή καμιά φορά και στα 11/11 σε παίκτες που βγήκαν από τα τμήματα υποδομής της -Καταλανούς, Ισπανούς ή ξένους- τότε μπορεί και ο Παναθηναϊκός στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό και χωρίς να κάνουμε συγκρίσεις με την Μπάρτσα. Σε τελική ανάλυση, πόσο καλύτερος είναι ο Βελάσκεζ και ο Πίντο από τον Τριανταφυλλόπουλο ή πόσο χειρότερος είναι ο Μαυρίας από τον Κουίνσι; Αν οι Μαυρίες, οι Τριανταφυλλόπουλοι, οι Φουρλάνοι και οι Χουχούμηδες δουλευτούν σωστά και αυγατίσουν, μαζί θα αυγατίσουν και οι επιλογές για την πρώτη ομάδα. Και αντιστρόφως ανάλογα θα μειωθούν τα κόστη για μεταγραφές ξένων και κοινοτικών αμφίβολης αξίας και συχνά ανύπαρκτης προσφοράς.
Πηγή: Sportday