Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει ένα σημαντικό πρόβλημα σε ό, τι έχει να κάνει με την ενασχόληση του με τον Παναθηναϊκό. Ενώ οι προθέσεις του για την ομάδα είναι καλές και η προσπάθεια που καταβάλλει είναι μεγάλη και ομολογουμένως δύσκολη, η απειρία του στα περί ποδοσφαίρου, τον κάνει πολλές φορές να λειτουργεί με θυμό, ενθουσιασμό ή πανικό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να οδηγείται και κυρίως να οδηγεί την ομάδα σε λάθος μονοπάτια.
 
Και τι δεν έγινε χθες το απόγευμα. Μέσα σε λίγες ώρες διέρρευσαν στον Τύπο ονόματα ποδοσφαιριστών, που είναι υποψήφιοι για αποχώρηση, τη στιγμή που κανένας από τη διοίκηση δεν είχε μιλήσει μαζί τους. Τεράστιο φάουλ. Και μιλάμε για παίκτες βασικούς στο «τριφύλλι», που αν φύγουν όλοι μαζί μέσα σε μια νύχτα (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), τότε πολύ απλά η πλήρης κατάρρευση για τον Παναθηναϊκό θα έχει φτάσει…
 
Τι πάει να πει, διώχνω 6-7 ποδοσφαιριστές στο «άψε σβήσε»; Σε ποιους θα στηριχτείς μετά, αν προχωρήσεις σ’ αυτό το μαζικό «σφάξιμο»; Στα νέα παιδιά, που πάντα για να εξελιχθούν χρειάζονται να έχουν δίπλα τους πιο έμπειρους συναδέλφους τους και σιγά σιγά να δείξουν τις δυνατότητές τους; Ποιες προοπτικές αγωνιστικής ανάκαμψης και «χτισίματος» για το μέλλον δημιουργούνται, έπειτα από τέτοιες αποφάσεις; Απαντήσεις δεν δίνονται, διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν…
 
Μόλις μια εβδομάδα πριν ο Γιάννης Αλαφούζος τόνιζε ότι ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος ή ισάξιος του Ολυμπιακού. Μια εβδομάδα μετά αποφασίζει να «ξηλώσει» τη μισή ενδεκάδα της ομάδας, έπειτα από τη βαριά ήττα στη Βέροια. Από τη μια ο υπέρμετρος ενθουσιασμός, από την άλλη η απόλυτη ισοπέδωση. Ούτε «σούπερ» ομάδα έγινε ξαφνικά το «τριφύλλι» μετά το ντέρμπι, ούτε «για τα σκουπίδια», μετά το κάζο στην πρωτεύουσα της Ημαθίας. Όλα τα υπόλοιπα είναι  απλώς «να’ χαμε, να λέγαμε» μα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελούν σκέψεις ανθρώπου που διοικεί μια ομάδα και μάλιστα μια τόσο μεγάλο, όπως ο Παναθηναϊκός
 
Ας σκεφτεί καλά ο Αλαφούζος τι πάει να κάνει. Το ποδόσφαιρο δεν απλώς και μόνο μια επιχείρηση, που θα διώξεις 5-10 υπαλλήλους σου και θα τους αντικαταστήσεις με άλλους. Μιλάμε για άθλημα, μιλάμε για ψυχολογία, μιλάμε για κάτι διαφορετικό απ’ αυτά που είχε μάθει ο πρόεδρος της ΠΑΕ. Οι αποφάσεις πανικού δεν βοήθησαν ποτέ και οι φίλοι αυτής της ομάδας το γνωρίζουν πολύ καλά…
 
Υ.Γ.: Προφανώς και ο Χριστοδουλόπουλος, φέτος, δεν είναι καλός. Προφανώς και ο Φορναρόλι, όπως και άλλες μεταγραφές, δεν έχουν πιάσει. Είναι άλλο αυτό και άλλο να παίρνεις το… μαχαίρι και να πετσοκόβεις σχεδόν τα πάντα. Το να γκρεμίσεις είναι το πιο απλό. Το να «χτίσεις» είναι το δύσκολο…

Πηγή: Sportday