Τον περιμέναμε καιρό. Πίνο ακούγαμε και Πίνο δεν βλέπαμε. Ο Κολομβιανός απέδειξε ότι άξιζε η αναμονή. Για τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του το πρώτο δείγμα γραφής του Κολομβιανού ήταν εξαιρετικό. Ασίστ και με τα δυο πόδια, κίνηση, γρήγορη σκέψη και καλό σουτ.

Τι άλλο να ζητήσεις από έναν παίκτη στο πρώτο του σοβαρό ματς έπειτα από ένα χρόνο απουσίας. Δεν λέμε ότι η Βέροια ήταν ο πολύ δυνατός αντίπαλος, αλλά ο JPM σε αυτά που έπρεπε να κάνει πήρε σχεδόν άριστα. Το καλό για τον Ζαρντίμ είναι ότι βρήκε το εξτρέμ που έψαχνε για να κάνει δίδυμο στα άκρα με τον Αμπντουν (όταν γυρίσει ο Αλγερινός). Η μονοδιάστατη ανάπτυξη ήταν πρόβλημα και πάλι.

Ελειπε ο Αμπντουν και η κίνηση ερχόταν από όπου πήγαινε ο Πίνο. Οταν παίξουν και οι δυο μαζί τότε οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορέσουν να αναπτύξουν αλλιώς και πιο επικίνδυνα το παιχνίδι τους. Βέβαια, πρέπει να χωρέσουν όλοι στην ενδεκάδα. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Αν πάντως υπάρχει ένα άλλο θέμα είναι αυτό στο κέντρο. Η κάθετη πάσα που σε συνδυασμό με την κίνηση από τα εξτρέμ θα κάνει τον Ολυμπιακό πολυδιάστατο και απειλητικό από κάθε πλευρά. Τους επιθετικούς τους έχει.

Τι δεν αρέσει ως τώρα; Οι Πειραιώτες είναι πρώτοι, αήττητοι, έχουν διαφορά και καλπάζουν σε όλες τις διοργανώσεις. Ο κόσμος θέλει κάτι παραπάνω. Καταλαβαίνει τη διαφορά ποιότητας με τις υπόλοιπες ομάδες και ζητάει γκολ και θέαμα. Ο Ολυμπιακός το προσπάθησε πολύ, αλλά δεν του βγήκε. Τα παιχνίδια που έχει μπροστά του στην Ελλάδα δεν έχουν υψηλό βαθμό δυσκολίας. Του γίνονται δύσκολα όταν δεν μπαίνει το γρήγορο γκολ. Οπως και να το κάνουμε οι φίλοι των πρωταθλητών θέλουν να βλέπουν καλή μπάλα. Δεν έχουν το άγχος για την πρωτιά. Αυτή τη θεωρούν δεδομένη με τα όσα έχουμε δει ως τώρα. Μετρούν αντίστροφα για την απονομή.

Περιμένουν ένα σαρωτικό Ολυμπιακό. Ετσι είναι ο Πειραιάς. Η ομάδα έχει ποιότητα. Εχει παίκτες. Πολλούς. Κάποιοι δεν παίρνουν ευκαιρίες. Δεν χωράνε όλοι μαζί. Η διαχείριση του ρόστερ είναι δύσκολο πράγμα. Ακόμη δυσκολότερο το να βρεις τους καλύτερους έντεκα που θα παίξουν ποδόσφαιρο αξιώσεων σε σειρά αγώνων. Είναι άλλο η Ελλάδα κι άλλο η Ευρώπη. Με τη Λεβάντε σε ένα και κάτι μήνα οι απαιτήσεις θα είναι διαφορετικές.

Στη Σούπερ Λίγκα το ζητούμενο είναι το ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ετσι έχουν διαμορφωθεί οι καταστάσεις, αυτά θέλει ο κόσμος. Χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται στις προπονήσεις και με μόνο δείγμα την απόδοση σε κάθε αγώνα ο Ζαρντίμ θα προσπαθήσει λογικά να δοκιμάσει σύστημα με Τζιμπούρ, Μήτρογλου μπροστά και Αμπντουν, Πίνο στα άκρα. Με ένα αμυντικό χαφ και τον Μασάντο να έχει το ρόλο του Ιμπαγάσα μέχρι να γυρίσει ο Αργεντίνος. Αυτό στα ματς του «Καραϊσκάκη» κόντρα σε βατό αντίπαλο μπορεί και να βγει. Αναμένουμε να το δουμε. Πάντα ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει δύσκολο έργο. Μέχρι και την έναρξη των μνημονίων είχε τη δυσκολότερη δουλειά στην Ελλάδα...

Πηγή: sport-fm.gr