ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ έχουν οι τραγουδιστές. Υποχρεούνται να έχουν. Ο Χάρης ο Γαλανός για παράδειγμα. Θα ξεκινήσει χαλαρά με Βέρτη και Ρέμο. Θα του ζητήσει ο πελάτης Κόκοτα; Θα πει Κόκοτα. Θα πει και Γαβαλά. Θα πει και Πάριο. Θα πει και Μητροπάνο. Και ελαφρά και λαϊκά και μπαλάντες. Και θα τα πει και καλά μάλιστα. Ρεπερτόριο έχουνε και οι πολιτικοί.

Μπορεί να μην ξέρουνε την τύφλα τους, αλλά μιλάνε για όλα. Και για την παιδεία και για την οικονομία και για τη μετανάστευση, μέχρι και για τις βλαβερές συνέπειες του δάκου στην αγροτική παραγωγή. Τεράστιο ήτανε μέχρι τώρα και το ρεπερτόριο του Αλαφούζου (φωτό). Γιόρταζε χθες μάλιστα. Ανεξάντλητο μπορείς να πεις.

Εδώ και τέσσερις μήνες που έχει ξεκινήσει η αγωνιστική περίοδος, κάθε φορά λέει και κάτι καινούργιο. Σε κάθε γκέλα του Παναθηναϊκού έχει έτοιμη την απάντηση. Δεν περιορίζεται μόνο στην «παράγκα», στην εγκληματική οργάνωση και το σκάνδαλο των στημένων. Με το που σκάει η πρώτη γκέλα με το 1-1 με τον ΠΑΣ Γιάννινα στο ΟΑΚΑ, έχει έτοιμη την επιστροφή στη Λεωφόρο. «Ο Παναθηναϊκός γυρίζει στο σπίτι του, στο κλουβί που θα σέβονται οι διαιτητές και θα τρέμουνε οι αντίπαλοι» και ξεχνιούνται όλα.

Σκάνε τα τρία γκολ από τη Μάριμπορ. Επιτόπου, στεγνό καθάρισμα στον Κατσουράνη, που ανακατεύει τα αποδυτήρια και δημιουργεί προβλήματα στον μέγα δάσκαλο της προπονητικής Ζεσουάλδο Φερέιρα. Σκάνε τα τρία γκολ από τη Βέροια. Ντουμπλ φας το ρεπερτόριο: Την Κυριακή το βράδυ ότι ο πρόεδρος νευρίασε σε τέτοιο βαθμό που γύρισε από τη Βέροια οδικώς και τη Δευτέρα πρωί πρωί ότι Βύντρα-Χριστοδουλόπουλος παίρνουνε τον πούλο.

Κι αρκετά άλλα, αφού δεν είναι δυνατόν έτσι πρόχειρα και στο πόδι να τα θυμηθείς όλα. Υστερα από κάθε τσαφ, η αντίδραση του προέδρου ήταν ακαριαία. Και δεν λέμε για τα κοινά και τετριμμένα. Οτι πήγαινε την άλλη μέρα στην Παιανία να μιλήσει με τον Φερέιρα για το ένα χιλιάρικο πριμ στη νίκη που είχε τάξει και για τις επιθέσεις στον Βαρδινογιάννη. Εστω κι αν μπερδευότανε τις περισσότερες φορές και χρειαζότανε μετά να δίνει διευκρινίσεις.

Οταν δηλαδή αυτά που λες κάθε φορά δεν είναι δικά σου και στα έχουνε πει κάποιοι άλλοι, δεν θέλει και πολύ να μπερδευτείς και να κάνεις λάθος. Ας είναι όμως. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου οι αντιδράσεις του Αλαφούζου ήταν ακαριαίες. Και το ρεπερτόριό του, όπως είπαμε στην αρχή, ανεξάντλητο. Ερχεται όμως κάποια στιγμή που ακόμα και τα βουνά λυγίζουνε. Ετσι και ο κύριος Γιάννης. Σε ό,τι έχει να κάνει με την επικοινωνία δηλαδή κατέρρευσε. Μηδέν αντίδραση. Μηδέν αντανακλαστικά. Στις εννιάμισι το βράδυ του Σαββάτου τελείωσε το Λεβαδειακός-Παναθηναϊκός.

Κι από την πλευρά του προέδρου ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Ούτε ένα τιτίβισμα για τα μάτια του κόσμου. Τίποτα. Σιγή ασύρματου. Τελικά, όμως, ύστερα από 48 ώρες ακριβώς ο Αλαφούζος έκανε για μια ακόμα φορά τη μεγάλη κίνηση: Σφουγγάρισε τον Ρότσα. Ποιος είσαι δηλαδή ρε Χουάν που βάζεις μέσα τον Μπουμσόνγκ, χωρίς να με ρωτήσεις;

Ποιος είσαι εσύ που αγνοείς τον πρόεδρο; Σπίτι σου και γρήγορα μάλιστα. Συμπέρασμα: Ανακαλώ όσα βιάστηκα να γράψω νωρίς το απόγευμα. Το ρεπερτόριο του Αλαφούζου είναι ανεξάντλητο. Ο πρόεδρος είναι εδώ. Και όσο υπάρχει Αλαφούζος να κρατάει στα χέρια του το τιμόνι, ο Παναθηναϊκός δεν έχει να φοβάται τίποτα.

Το ποιος θα αναλάβει προπονητής δεν έχει καμιά απολύτως σημασία. Είτε ο Γκμοχ είναι αυτός είτε ο Ταμπόρσκι είτε ο Βασίλης Κωνσταντίνου, γνωστός και ως «αγριόγατος», ο Παναθηναϊκός με τον Γιάννη Αλαφούζο θα βρει τον δρόμο του.

Εδειξε µε ανακούφιση την άσπρη βούλα

Ετσι συµβαίνει σε όλα τα παιχνίδια του Ολυµπιακού. Οσο το σκορ είναι ακόµα ρευστό, αυτός που έχει τη µεγαλύτερη αγωνία είναι ο διαιτητής

ΤΑΜΑΜ είναι για τον κόσµο του Ολυµπιακού αυτός ο Πίνο (φωτό). Καταρχήν είναι Λατινοαµερικάνος. Κατά δεύτερο λόγο σκούρος. Τα δύο απαραίτητα στοιχεία, δηλαδή, που παραπέµπουν σε µάγο. Κάνει και τα κόλπα του όταν έχει την µπάλα στα πόδια, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Για ένα κοινό που έχει λατρέψει µέχρι και τον Μπαµπαγκίτα, ο Πίνο είναι ένα κράµα Ρονάλντο και Μέσι.

Αλλωστε µόνο τέτοιους ποδοσφαιριστές θέλει να βλέπει ο κόσµος στο Καραϊσκάκη. Οσοι δίνουνε την µπάλα µε τη µία, δεν κάνουνε για τον Ολυµπιακό. Είναι για πέταµα. Ο λαός του Ολυµπιακού θέλει ζογκλέρ. Σαν τον Φετφατζίδη, σαν τον Βλαχοδήµο, που έχει θάψει αυτός ο Ζαρντίµ και δεν τους βάζει. «Σε ό,τι αφορά πάντως την ταπεινότητά µου, αυτό που κρατάω από το 3-0 επί της Βέροιας είναι το δεύτερο γκολ.

Το χρονόµετρο είναι στα 85' και το σκορ στο 1-0. Ξέρετε τι ζόρι και τι αγωνία τραβάει εκείνη τη στιγµή ο διαιτητής; Η ψυχούλα του το ξέρει. Κι αν, σου λέει, φύγει σε καµιά κόντρα η Βέροια και κάνει το ένα-ένα τι χαµπάρια µάστορα; Πώς καθαρίζουνε µετά; Να είµαι εγώ δηλαδή ο διαιτητής στο µατς που έσπασε το σερί του Ολυµπιακού κι έκανε την πρώτη γκέλα στο «Καραϊσκάκης»; Κρύος ιδρώτας τον είχε λούσει τον Καλογερόπουλο.

Με το που έκανε λοιπόν τη βουτιά ο Τοροσίδης στο µαρκάρισµα του Αµαραντίδη, έδειξε µε ανακούφιση την άσπρη βούλα. Ετσι συµβαίνει σε όλα τα παιχνίδια του Ολυµπιακού. Οσο το σκορ είναι ακόµα ρευστό, αυτός που έχει τη µεγαλύτερη αγωνία είναι ο διαιτητής.

Μόνος του ο Ολυµπιακός κάνει όσα οι υπόλοιποι µαζί

ΔΕΝ χρειάζεται να δεις τη βαθµολογία για να πάρεις χαµπάρι τι γίνεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η βαθµολογία µια χαρά είναι. Δεύτερος ο ΠΑΟΚ. Στο -8 από τον Ολυµπιακό. Θεωρητικά δηλαδή χτυπάει µέχρι και πρωτάθληµα. Ο Παναθηναϊκός είναι που έχει µείνει πολύ πίσω. Ούτε τους µισούς βαθµούς δεν έχει από τον Ολυµπιακό.

Στους 20 είναι οι «πράσινοι», στους 42 οι «κόκκινοι». Υπάρχει όµως κάτι ακόµα χειρότερο από τη βαθµολογία .Τα εισιτήρια. Και σαν αριθµοί και σαν λεφτά. Σούµα τα επτά παιχνίδια του Σαββατοκύριακου έκαναν 41.428 εισιτήρια. Τα µισά από αυτά τα έκανε ο Ολυµπιακός. Το «Καραϊσκάκης» είχε 20.681 κι όλοι οι άλλοι µαζί 20.747. Και σιγά που ήταν 20.000 κόσµος στο Καραϊσκάκη. Βαριά-βαριά να υπήρχαν δέκα δώδεκα χιλιάδες.

Οπως άλλοι δηλώνουν λιγότερα εισιτήρια για να γλυτώνουνε τον ΦΠΑ ο Βαγγέλης δηλώνει παραπάνω για να µην πέφτει ο µέσος όρος. Η ίδια αναλογία και στις εισπράξεις. Στο Ολυµπιακός- Βέροια ήταν 133.500 Γιούρο κι όλοι οι άλλοι µαζί κάνανε 34.250. Τον µισό τζίρο δηλαδή τον κάνει ο Ολυµπιακός, µόνος του και µε αντίπαλο µάλιστα σαν τη Βέροια.

Η διαφορά λοιπόν είναι πολύ µεγαλύτερη από την αγωνιστική. Ούτε πεντέµισι χιλιάδες εισιτήρια δεν έκανε ο Παναθηναϊκός µε τη Λιβαδειά. Η αναλογία µε τον Ολυµπιακό ήταν περίπου ένα προς τέσσερα.

Οσο υπάρχει ο Βγενόπουλος εγγυητής µε το 10%, ο Παναθηναϊκός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν.
-Observer

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν ο Βαρδινογιάννης αγάπαγε τον Παναθηναϊκό κι ήθελε το καλό του, θα τον έδινε στον Αλαφούζο;

Πηγή: Goal

Αλαφούζος Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS