Σκεφτόμουν πόσες φορές εδώ και καμιά εικοσαριά χρόνια είχα ακούσει από πάρα πολλούς στον Ολυμπιακό την ατάκα, «δεν παίρνουμε ένα προπονητή να μάθει την ομάδα μέχρι το τέλος της σεζόν, το καλοκαίρι να κάνει τις μεταγραφές που χρειαζόμαστε και του χρόνου να μην ξεκινάμε φτου κι από την αρχή».
Πολλές φορές, για τον απλούστατο λόγο ότι πολλές φορές ο Ολυμπιακός είχε διώξει προπονητή μεσούσης της σεζόν. Ποτέ, όμως, για διάφορους λόγους, δεν εφαρμόζονταν ένα τέτοιο «σχέδιο». Και φέτος ήρθαν έτσι τα πράγματα, που ο Ολυμπιακός αποφασίζει να κάνει τέτοια κίνηση σε τέτοια χρονική περίοδο, δηλαδή προς το τέλος της σεζόν, τώρα, πρώτη φορά μετά από 20 ολόκληρα χρόνια! Ήταν μία απόφαση του Μαρινάκη, με το σκεπτικό να έχει ακριβώς και ορίζοντα προοπτικής. Δηλαδή, αφενός μεν να βγει όσο το δυνατό καλύτερα η τρέχουσα σεζόν, στην οποία η ομάδα από πλευράς αποτελεσμάτων είναι μια χαρά μέχρι τώρα, αφετέρου δε να προετοιμαστεί η ομάδα ενόψει της νέας σεζόν.
Κακά τα ψέματα, θα μπορούσε ο Ολυμπακός να κρατήσει το Ζαρντίμ ως το καλοκαίρι. Δε νομίζω να αμφιβάλλει κανείς γι’ αυτό. Όπως θα μπορούσε και να την βγάλει με το Νικοπολίδη ως το τέλος της σεζόν. Σάμπως πόσες φορές ο Ολυμπιακός δεν έβγαλε σεζόν με «υπηρεσιακό» τεχνικό; Πιο πρόσφατα με Μπάντοβιτς, λίγο πιο πριν με Σεγκούρα, ακόμη πιο πίσω με Προτάσοφ, Μαντζουράκη, Λεμονή κ.ο.κ. Και με τέτοιες λύσεις πήρε πρωταθλήματα και νταμπλ-πλην της περίπτωσης του 2010.
Διαβάστε το υπόλοιπο στο gazzeta.gr