Αν ο Ολυμπιακός πήρε τα ρίσκα του ως σύλλογος, εις γνώση του ότι αυτό μπορεί να συμβεί, αλλά προέχει από μία πρόκριση, το χτίσιμο μιας ομάδας, τότε πολύ μικρό το κακό του σχεδόν βέβαιου αποκλεισμού από την Λεβάντε.

Αν ο Ολυμπιακός έσπευσε να αλλάξει τον Ζαρντίμ με τον Μίτσελ και (μεταξύ άλλων) για να αποκλείσει τη Λεβάντε και να προχωρήσει στην Ευρώπη, τότε είναι βαθιά νυχτωμένος. Το ποδόσφαιρο του Βαλβέρδε, αν υποθέσουμε ότι αυτό ήρθε να παίξει ο Μίτσελ, δεν είναι καθόλου εύκολο στα ματς της Ευρώπης. Και μάλιστα προυποθέτει ορισμένα βασικά συστατικά, τα οποία ο φετινός Ολυμπιακός δεν τα έχει.

Με τον Βαλβέρδε για παράδειγμα ο Χολέμπας ήταν χαφ στην Ευρώπη και ο αντιπαθητικός, ως και άμπαλος για τον κόσμο Μαρκάνο (αυτός που πήγε με ένα σκασμό εκατ. ευρώ στη Ρούμπιν) μπακ. Το κέντρο της άμυνας ήταν κουμπωμένο πάνω στους Μέλμπεργκ, Αβράαμ και η κυκλοφορία της μπάλας για να μην δέχεται πίεση η ομάδα βασίζονταν σε ένα άριστο χειριστή της μπάλας τον Ορμπάιθ, ο οποίος μέχρι τον Δεκέμβριο αποδοκιμάζονταν όποτε ακουμπούσε την μπάλα στο Καραϊσκάκη και τώρα είναι και αυτός βασικός στη Ρούμπιν, η οποία γρήγορα κατάλαβε πέρυσι ποιοι την απέκλεισαν και τους πήρε...

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr