Ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι (αποδείχθηκε από την εξέλιξη και εκ του αποτελέσματος) σκέφτηκε σωστά με την τοποθέτηση τριών αμυντικών μέσων (Μουντάρι, Αμπροζίνι και Μοντολίβο) και αυτό ήταν το μυστικό της επιτυχίας.

Προφανώς σκέφτηκε ότι εάν η Μπαρτσελόνα βρει χώρους είναι αδύνατο να τη σταματήσει. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε παιχνίδι αναμονής στο μισό γήπεδο. Η κατοχή μπάλας, σημειώνω για την ιστορία, ήταν 66%-34% για την Μπαρτσελόνα. Και επίσης το γεγονός ότι η Μίλαν είχε πολύ κοντά τις τρεις γραμμές.

Η εκτίμησή μου είναι ότι με το πλεονέκτημα του 2-0 του πρώτου αγώνα ο Αλέγκρι θα επιλέξει και πάλι παιχνίδι αναμονής, με τρεις αμυντικούς μέσους και αμυντική ανάπτυξη με άμυνα ζώνης, με προσαρμογή και απομόνωση του Μέσι.

Η Μπαρτσελόνα όσο έχει τον Ρόουρα θα έχει πρόβλημα. Οι παίκτες δεν έχουν καμία βοήθεια από τον πάγκο. Είναι εμφανές, είναι ξεκάθαρο. Ο τελευταίος μήνας είναι ίσως ο χειρότερος των τελευταίων ετών για τους «μπλαουγκράνα».

Πρώτη φορά στο «Σαν Σίρο» και δεύτερη φορά στο παιχνίδι του «Μπερναμπέου» με τη Ρεάλ είδα τον Μέσι αποσβολωμένο, απορημένο και χαμένο. Εννοείται ότι η Μπαρτσελόνα μπορεί να το γυρίσει. Εδώ το γυρίζει η Αλμπινολέφε με τον Ζουγανέλη (φωτό), ο Μέσι δεν μπορεί;

Βέβαια, πολλά λέγονται τον τελευταίο καιρό για τον μόνιμο αποκλεισμό του Βίγια, αλλά και την απομόνωση του Αλέξις. Λέγεται ότι είναι δάκτυλος Μέσι. Δεν το γνωρίζω.

Εκείνο όμως που φαίνεται είναι ότι ο Βίγια είναι απαραίτητος στην Μπαρτσελόνα, αλλά ανεξήγητα κατά την ταπεινή μου άποψη δεν παίζει. Απλά εκείνο που με προβληματίζει πάντα με τη Μίλαν είναι η εταιρεία που διαφημίζει. Είτε κερδίζει τίτλους είτε ταπεινώνεται αγωνιστικά.

Πολύ σημαντικό για το ματς είναι ότι, σε σχέση με το παιχνίδι Γιουνάιτεντ - Ρεάλ, η UEFA όρισε τον κορυφαίο πλέον Ευρωπαίο διαιτητή, τον Ούγγρο Βίκτορ Κασάι.

Πηγή: Goal