Μάστιγα για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο έχει καταντήσει η διαιτησία. Μιλάμε για το πλέον άλυτο πρόβλημα. Τα εγκληματικά λάθη πολλαπλασιάζονται, η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει, ακόμη και στο κορυφαίο επίπεδο και πραγματικά δεν φαίνεται από πουθενά κάποιο σημάδι αισιοδοξίας.
Οι διαιτητές αλλοιώνουν αποτελέσματα κάθε τόσο, τα κάνουν μαντάρα με τον πειθαρχικό έλεγχο, δεν βλέπουν ούτε τα προφανή. Το ίδιο και οι βοηθοί τους, που αν σήκωναν το σημαιάκι εντελώς στην τύχη ποιο πολλές περιπτώσεις θα πετύχαιναν.
Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Μόνο τα τελευταία ματς τους Tσάμπιονς Λιγκ να δούμε, στα οποία υποτίθεται σφυρίζουν κορυφαίοι ρέφερι, θα …χάσουμε την μπάλα από τις σοβαρές γκέλες τους. Ο ένας βγάζει την απίστευτη κόκκινη στο Μάντσεστερ και αλλάζει τη ροή του αγώνα, ο άλλος μετράει γκολ μετά από καθαρό χέρι, ο τρίτος αφήνει γκολ από δύο μέτρα οφσάιντ.
Χθες πάλι ακυρώνεται γκολ της Μάλαγα στο 0-0. Μα, πώς είναι δυνατόν να μην είδε ούτε ο ένας βοηθός δίπλα στο τέρμα, ούτε ο άλλος στο πλάι, ούτε ο διαιτητής ότι ο Μπαπτίστα δεν έκανε απολύτως τίποτα στον τερματοφύλακα; Δηλαδή τι πρέπει να γίνει; Να βάλει η ΟΥΕΦΑ τρεις διαιτητές και οκτώ βοηθούς σε κάθε ματς; Που και με μια ενδεκάδα από δαύτους να υπάρχει στο γήπεδο, όλο και κάτι χοντρό θα τους ξεφύγει.
Η τεχνολογία προχωράει, τα συστήματα εξελίσσονται, ενδοεπικοινωνίες έχουν κι όμως πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλοι οι διαιτητές σε όλες τις διοργανώσεις. Απειροελάχιστες οι εξαιρέσεις. Το μόνο που έχει βελτιωθεί πάνω τους είναι τα …τρέντι συνολάκια που φοράνε. Απ΄ ό,τι φαίνεται όμως, μόνο τα μαύρα τους αρμόζουν.
Το θέμα είναι σοβαρό και λύση δεν έχει μέχρι τώρα. Το ποδόσφαιρο πέρα από ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, είναι και μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές βιομηχανίες παγκοσμίως. Την ώρα που γιγαντιαία συμφέροντα εξαρτώνται, από τα κέφια της στρογγυλής θεάς, η ανευθυνότητα και ασχετοσύνη των διαιτητών καθορίζουν έτσι αυθαίρετα τα αποτελέσματα. Εκτός πια κι αν έχουν γίνει τόσο ξεδιάντροποι, που ούτε τα …προσχήματα δεν κρατάνε.