Ποιος είχε όρεξη να πάει να δει ποδόσφαιρο όταν γύρω του γκρεμιζόντουσαν τα πάντα. Κι ίσως το ματς να είχε τελειώσει πιο αδιάφορο κι από αυτό το αποτέλεσμά του (0-0) εάν δεν έμπαιναν στο γήπεδο οι οπαδοί Ομόνοιας να σηκώσουν το πανό που έλεγε «κάτω τα χέρια από τη Κύπρο».

Όμως πέρα από το πανό τα πλοκάμια της οικονομικής κρίσης απλώνονται και στο ποδόσφαιρο. Και στον ίδιο τον αθλητισμό της γενικότερα.

Η Κύπρος ως φορολογικός παράδεισος ήταν παράδεισος και για τους ποδοσφαιριστές από το εξωτερικό. Μπορούσαν να πάνε, να παίξουν μπάλα και να κάνουν παράλληλα και μπίζνες σε μια χώρα που φημίζεται για τον ήλιο και την ασφάλειά της.

Τώρα ο ήλιος μπορεί να είναι εκεί, να λάμπει πάντα, αλλά η ασφάλεια, ειδικά η εργασιακή πήγε περίπατο. Το ποδόσφαιρο της Κύπρου πιθανότατα θα ακολουθήσει τη μοίρα του ελληνικού.

Όπως οι Έλληνες πολιτικοί, έτσι κι οι έλληνες ποδοσφαιρικοί παράγοντες δεν είχαν «plan Β». Το πιθανότερο είναι κι οι Κύπριοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες να μην έχουν το δικό τους

«plan B» ακολουθώντας τους δικούς τους πολιτικούς.

Η ανησυχία είναι διάχυτη και στον ποδοσφαιρικό κόσμο της Κύπρου. Όλοι περιμένουν να δουν πως θα εφαρμοστούν τα μέτρα της ΕΕ, πόσο θα ματώσουν οικονομικά και τι θα μείνει από όλο αυτό το τσουνάμι.

Το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε είναι να μην επαναλάβουν τα λάθη των δικών μας ποδοσφαιρικών παραγόντων. Τώρα που έχουν το «ελληνικό παράδειγμα» μπροστά τους, ας αποφύγουν τις κακοτοπιές και στο ποδόσφαιρό τους.

Είναι κρίμα η πορεία της Ανόρθωσης, του ΑΠΟΕΛ τα τελευταία χρόνια να μην έχουν συνέχεια και να μένουν απλά φωτεινά διαλείμματα σε ένα σκοτεινό ουρανό.

Πηγή: pamesports.gr