Το εν λόγω supermarket είναι άκρως ΜαυρόΑσπρο που απ΄έξω δεν περνάει ούτε "κοκκινότριχη γάτα"

Υπάρχει ένα παλιό ελληνικό τραγούδι που λέει "Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω". Αυτό ακριβώς ισχύει για τον κάθε ΠΑΟΚτσή και για το φαινόμενο που λέγεται ΘΥΡΑ4.

Τρέλλα, αγάπη, δίψα για την ομάδα, μόνο ένας ΠΑΟΚτσής που μεγάλωσε στα τσιμέντα της 4 στην Τούμπα, μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει…

Δεκάδες γενιές, χιλιάδες παιδιά γράψανε με χρυσά γράμματα την ιστορία του ενδοξότερου συνδέσμου που είδε ποτέ αυτός ο τόπος. Ο Λευτέρης Ανανιάδης ιδιοκτήτης του μάρκετ τροφίμων είναι ακόμη πιο παλιός… στο γήπεδο από μικρός με τον πατέρα του και από το ’67 εκδρομές με το "πούλμαν των τρελλών…", Μανάβης, Ιγνάτης, Δολάριος, Νικόλας, Βενάρδος, Τζοτζός, Πανάγος, Λαυρέντης, Νακίου, Χατζίκοι, Κουκούλας, Μπανέλας κ.α

"Η Ομόνοια όποτε έπαιζε ο ΠΑΟΚ, θυμάται, ήταν ασπρόμαυρη από το πρωί μέχρι την ώρα του αγώνα. Μας δώσανε εισιτήρια μέσα στη θύρα 13 στη Λεωφόρο μπας και μασήσουμε. Για να ακολουθήσεις τον ΠΑΟΚ πρέπει να έχεις ξεχωριστό αίμα από τους άλλους….λέει… Τα πήραμε και κατεβήκαμε. Από πάνω οι πράσινοι από κάτω εμείς και 5 αστυνομικοί στη μέση, φάγανε και κυνηγητό στο τέλος".

Θυμάται την χρυσή ομάδα του ΠΑΟΚ και το ανελέητο κυνήγι από τη διαιτησία. Όπως λέει χαρακτηριστικά…«Τους τελικούς Κυπέλλου τους παίζαμε στο γήπεδο του Ολυμπιακού με τον Ολυμπιακό ακούγοντας το Περαία μου...Περαία μου και με τα κόκκινα χαλιά που στρώνανε κάτω…»

Όσο για το μαγαζί...αυτό έχει μετατραπεί σε στέκι φιλάθλων, κυριώς του ΠΑΟΚ, αφού μαζί με τα ψώνια οι ποδοσφαιρόφιλοι πελάτες του Λιμένα, ανταλλάσουν καλαμπούρια και πειράγματα πριν και μετά τους αγώνες, προγνωστικά και θυμούνται τα παλιά.

Για τον ΔΙΚΕΦΑΛΟ ο Λευτέρης Ανανιάδης μίλησε στο THESSTODAY:



Πηγή: thesstoday.gr