Όχι, βέβαια… Και έτσι όπως έχουν καταντήσει όλες οι υπόλοιπες ομάδες, ξέρετε τι βλέπω; Ο Ολυμπιακός φέτος δεν θα χρειαστεί την αβάντα της διαιτησίας για να πάρει το πρωτάθλημα, Ναι, μεν, δεν είναι κι αυτός τίποτα το σπουδαίο, πολλές οι αδυναμίες του, αλλά οι αντίπαλοί του παρά είναι της πλάκας. Στην κυριολεξία δεν βλέπονται…
Ακούω πολλούς να λένε, ότι ο ΠΑΟΚ είχε προχθές το μυαλό του στη ρεβάνς με τη Σάλκε, γι’ αυτό οι παίκτες του κράτησαν δυνάμεις και φύλαξαν τα πόδια τους. Ωραίο το ποίημα, ωραίο το άλλοθι… Μα τι λέτε, ρε, κυρίζα; Οταν ο ποδοσφαιριστής μπαίνει μέσα στο γήπεδο να παίξει μπάλα, μια σκέψη υπάρχει στο μυαλό του. Να διακριθεί και να κερδίσει. Ολα τ’ άλλα τα ξεχνάει.
Εδώ όμως προχθές ο ΠΑΟΚ ήταν για 4-5 γκολ. Δεν ήξερε που πάταγε και που βρισκόταν. Και σαν ομάδα παρουσίασε και πάλι τις γνωστές αδυναμίες. Η άμυνά του ήταν για τα πανηγύρια, στο κέντρο ήταν μίζερος και στην επίθεση φτωχός. Αυτός όμως που ήταν απογοητευτικός, ήταν ο Στέφενς. Εβαλε τους τέσσερις αμυντικούς σε μια ευθεία και οι επιθετικοί του Παναιτωλικού τους γλένταγαν. Και όσον αφορά την ανάπτυξη και τη δημιουργία ήταν για το γάιδαρο καβάλα…
Και πάμε στον Παναθηναϊκό. Ξέρετε τι μου θυμίζει; Τάλε κουάλε την περσινή ΑΕΚ. Δεν έχει ούτε έναν παίκτη που να σε ελκύει και να λες, κάτι θα δω απ’ αυτόν. Είναι όλοι τους κάτι παικτάκια της σειράς, που ίσως να έκαναν καριέρα στην Κοψαχείλα και τα Πετράλωνα. Και απορώ, γιατί τους έφερε ο Αλαφούζο στη Λεωφόρο; Για να παίξουν μπάλα ή, για να βάψουν το γήπεδο;
Πηγή: Real.gr