Τρεις βασικοί παράμετροι, χωρίς κοινά σημεία μεταξύ τους, παρά μόνο την παρουσίαση του καλύτερου δυνατού συνόλου που θα διεκδικήσει το θετικό αποτέλεσμα υπό εντελώς διαφορετικό πρίσμα συνθηκών και πίεσης, χτυπούν δυνατά την πόρτα του Ολυμπιακού με την επανέναρξη των συλλογικών υποχρεώσεων.

Πρώτα η Ξάνθη, αμέσως μετά η Παρί Σεν Ζερμέν. Χρονικά και στρατηγικά, η ιεράρχηση δεν είναι άλλη από το «4 στα 4» στο ελληνικό πρωτάθλημα και, ακολούθως, ριζική αλλαγή πλάνων, ευρωπαϊκή μεταστροφή στο σχεδιασμό και την προετοιμασία των «ερυθρολεύκων» από τον Μίτσελ. Ο οποίος, μέσα σε ελάχιστα 24ωρα, καλείται να βρει τις κατάλληλες λύσεις ώστε να ανταπεξέλθει η ομάδα του στον πρώτο μίνι μαραθώνιο πίεσης από την ημέρα που ανέλαβε τις τύχες της.

Είναι κοινό μυστικό στο διεθνή χώρο ότι οι εγχώριες υποχρεώσεις παραμονές μιας κομβικής σύγκρουσης στο Champions League, ειδικά μάλιστα με τον χαρακτήρα της πρεμιέρας στο θεσμό, έκρυβαν πάντοτε «παγίδες». Λογικό. Τι σχέση έχουν, από Σάββατο σε Τρίτη, η ελληνική Λίγκα και η Ξάνθη, με τις απαιτήσεις του νέου «βαπτίσματος πυρός» στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, όταν μάλιστα ο αντίπαλος είναι η «ζάμπλουτη» πρωταθλήτρια Γαλλίας, το φαβορί του ομίλου, επί της οποίας ο Ολυμπιακός έχει την πρόκληση να κάνει σεφτέ, ενώπιον του κοινού του, που θα κατακλύσει το Καραϊσκάκη…

Ένα ματς υψηλής κρισιμότητας αφού η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, με τους πρωταθλητές Ελλάδας να έχουν πολύ νωπές τις εμπειρίες από τις δύο τελευταίες συμμετοχές τους που δεν συνοδεύτηκαν ούτε καν από την κατάκτηση του βαθμού της ισοπαλίας, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ασχέτως αν η τελική «ερυθρόλευκη» βαθμολογική συγκομιδή και πέρυσι και πρόπερσι ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητική και η «μετάθεση» στο Europa προέκυψες στις λεπτομέρειες.

Να, όμως, που κι αυτό το γεγονός αποκαλύπτει τη σοβαρότητα και σπουδαιότητα της εκκίνησης στην κούρσα του Champions League. Η πρεμιέρα είναι μια σημαντική «λεπτομέρεια» για τη συνέχεια. Μαζί με τους βαθμούς που ρίχνονται στο σακούλι είναι και η ψυχολογική ζωντάνια για τους αγώνες που θα ακολουθήσουν.

Μεγάλη υπόθεση τουλάχιστον η «μη ήττα». Και ευχής έργο οι βαθμοί της νίκης, οι οποίοι με το «καλησπέρα» στον όμιλο – σε συνάρτηση και με την έκβαση του άλλου αγώνα - μπορούν ακόμα και να διαφοροποιήσουν ισορροπίες και συνισταμένες…

Αυτό το ζευγάρι αγώνων που «περιμένει» τον Ολυμπιακό, είναι και το πρώτο «μανίκι» για τον Μίτσελ στους σχεδόν 8 μήνες πια, που βρίσκεται στον πειραϊκό πάγκο. Μπαίνουμε περιοδικά στη φάση των αποτελεσμάτων, γύρω από τις πραγματικές δυνατότητες της φετινής «ερυθρόλευκης» ομάδας ύστερα από… κοσμογονικές αλλαγές στο έμψυχο υλικό και την ενσωμάτωση μιας πλειάδας ποιοτικών – ως και super star (Σαβιόλα) – ποδοσφαιριστών.

Αυτό το τετραήμερο θα αποτελέσει - σαφώς όχι το κύριο συμπέρασμα αλλά… - το πρώτο «δείγμα γραφής» γύρω από το αν οι Πειραιώτες θα είναι φέτος αυτό που ονειρεύονται όλοι στο λιμάνι και οι οπαδοί τους: Ελκυστικοί, θεαματικοί και νικητές στην Ελλάδα και, ταυτόχρονα, ανταγωνιστικοί στην Ευρώπη με σκοπό να πάνε όσο γίνεται ψηλότερα και καλύτερα από άλλες χρονιές.

Τα καλά και τα κακά νέα

Σε σχέση με την τελευταία διετία, για τον Ολυμπιακό υπάρχει ένα καλό και ένα κακό σε τούτο εδώ το χρονικό σημείο. Πριν δύο σεζόν κλήθηκε να αντιμετωπίσει στο ξεκίνημα του C.L. την Μαρσέιγ χωρίς επίσημο παιχνίδι ούτε… για δείγμα στα πόδια των παικτών του, αφού έτσι είχαν αποφασίσει οι «φωστήρες» που έχουν στα χέρια τους τις τύχες του ποδοσφαίρου και της δικαιοσύνης, εν μέσω εκείνης της δύσοσμης τότε ατμόσφαιρας με τα διαβόητα «στημένα»!

Πέρυσι, φιλοξένησε στο Φάληρο την Σάλκε, δίχως πάλι να έχει μπει γερά σε επίσημους αγωνιστικούς ρυθμούς. Τώρα τουλάχιστον είναι αλλιώς. Κόντρα στην Παρί θα έχουν προηγηθεί 4 επίσημοι αγώνες SuperLeague, ενώ δεν είμαι σε θέση ομολογώ να πω αν είναι θετικό ή αρνητικό το ότι οι διεθνείς (και είναι πάρα πολλοί, πάνω από τη μισή ομάδα, Έλληνες και ξένοι) μετρούν και δύο παραπάνω, καθώς εδώ τίθεται ο προβληματισμός της καταπόνησης.

Η οποία, προσωποποιημένη, σημαίνει ότι Μήτρογλου, Μανιάτης, Σιόβας – που αγωνίστηκαν με τα εθνικά χρώματα με Λιχτενστάιν και Σλοβακία - έχουν προφανώς την ανάγκη να ξεκουραστούν, το ίδιο επίσης ο Κάμπελ, ο Βάις, ο Γιαταμπαρέ, οι οποίοι πλην των αγωνιστικών λεπτών κουβαλάνε και την κούραση από τα πολύωρα συνεχή ταξίδια στο εξωτερικό μέσα σε λίγες μέρες.

Μάνη, μάνη, 6 βασικές μονάδες (ο διεθνής χαφ από το Μάλι αποκτήθηκε ακριβώς για να δώσει οντότητα στην ερυθρόλευκη μεσαία γραμμή στο Champions League), που λογικά δεν θα παίξουν εναντίον της Ξάνθης, αλλά είναι στο μυαλό του Μίτσελ για τη βραδιά με τους Παριζιάνους.

Ως εκ τούτου «βγαίνουν» επιπλέον προβληματισμοί για τον Ισπανό προπονητή, αφού η περίπτωση Σαμπού Γιαταμπαρέ είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Επιλέγεται ξαφνικά την Τρίτη, χωρίς να έχει δώσει ούτε ένα ματς με τους νέους του συμπαίκτες με τους οποίους μάλιστα είχε μια πρώτη χειραψία μόλις προχθές; Αλλά πάλι, τον αφήνεις έξω, ενώ γι’ αυτά τα παιχνίδια τον απέκτησες καταβάλλοντας πολλά λεφτά στην Μπαστιά;

Ο Χολέβας, εξάλλου, που δεν είναι τόσο κουρασμένος, παίζει το Σάββατο, δίνει τη θέση του στον Μπονγκ την Τρίτη; Πιθανώς. Όπως και πολλές άλλες τέτοιες τράμπες και καραμπόλες θα υπάρξουν για ένα σωρό λόγους μέσα σ’ αυτό το τετραήμερο: π.χ. Σαβιόλα ή Μήτρογλου με την Παρί, ο Αργεντινός από την αρχή και στα δύο ματς; Σαλίνο δεξιός μπακ με Ξάνθη, εντελώς εκτός με Π.Σ.Ζ. για να πάει στο άκρο ο Μανιάτης που θα «περισσεύει» από το κέντρο ως «8άρι», εφόσον παίξουν μαζί Ντινγκά και Γιαταμπαρέ (για πρώτη φορά οι δύο τους μαζί, για πρώτη φορά παρέα στην 11άδα της νέας τους ομάδας και δίχως καν να μιλούν καμία γλώσσα πλην γαλλικών);

Ο Φουστέρ; Ο Ντομίνγκες που είναι έτοιμος μετά τον μίνι τραυματισμό του; Πότε παίζουν και πού στη σύνθεση;

Βεβαίως και αυτούς τους προβληματισμούς με τόσο ογκώδες και πληρέστατο ρόστερ, ο Μίτσελ γνωρίζει πως θα το αντιμετωπίζει από παιχνίδι σε παιχνίδι. Ότι θα μπαίνει συνεχώς στη διαδικασία του γενικού rotation καθώς και πολλών μεμονωμένων ατομικών test event, με τον αυτονόητο κίνδυνο ένα διαφορετικό κομμάτι από το «παζλ» να αλλάξει αρνητικά ή και να χαλάσει τη χημεία της ομάδας, τη συνοχή και το δέσιμο.

Χαρακτηριστικά που πλέον, όχι μόνο ο Μίτσελ αλλά και οποιοσδήποτε προπονητής στη θέση του, είναι υποχρεωμένος να τα συντηρεί στον Ολυμπιακό, που καλείται να αντιπαρέρχεται δύο μέτωπα, ανεξάρτητα από τις συχνές αλλαγές σε πρόσωπα στην 11άδα και στην 18μελή αποστολή ακόμα.

Θα έλεγα ότι όπως συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης, αυτό το «πρόβλημα», που αποκαλείται και «γλυκός πονοκέφαλος» από εμάς τους δημοσιογράφους, είναι μια καθημερινότητα, τρόπος ζωής για κάθε τεχνικό.

Για τη θεια μας την Μελπομένη, ρε γαμώτο

Κι ενώ ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται για τις Ελληνο-ευρωπαϊκές προκλήσεις της χρονιάς, ο Παναθηναϊκός, διά του προέδρου του, περί άλλων τυρβάζει.

Λοιπόν, πάει και τελείωσε. Παγιώνεται σε εβδομαδιαία βάση. Επειδή στη θεια μας την Μελπομένη ο κυρ Χαρίλαος ο θυρωρός της πολυκατοικίας σίγουρα κάτι της λέει, αλλά όχι ο Γιάχος, ούτε ο Αρετόπουλος, ούτε κανείς από το διαιτητικό σώμα, ο ΣΚΑΪ έχει καθιερώσει στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης να προβάλλει κάθε Πέμπτη – με τον ορισμό των ρέφερι της αγωνιστικής – το who is who του καθενός. Μαζί με τη φορολογία, τα χαράτσια, τα «κόκκινα δάνεια», την κινητικότητα, τις απεργίες, την ανεργία, την τρόικα, τα πολιτικά «βαρόμετρα» και τα τοιαύτα, το… grand θέμα κατ’ αποκλειστικότητα από το κανάλι του Φαλήρου.

Ε, τι; Μα για να γνωρίζει και η θείτσα, η Μελπομένη ντε, ότι πέρα από την Μέρκελ και τα μνημόνια υπάρχουν κάτι άλλα, πιο μισητά πρόσωπα σε τούτο δω τον τόπο: Οι διαιτητές!

Άντε, με το καλό, σε λίγο, οι διαιτητές του τριημέρου και στους τίτλους των κύριων θεμάτων του δελτίου των εννέα! Πρώτο θέμα κιόλας. Προτού «σκάσει μύτη» ο πρωθυπουργός!

Υ.Γ.: Ελέγχονται ως αναξιόπιστες οι «πηγές» που διέρρεαν έντονα τις τελευταίες ώρες ότι στο «αρχηγείο» της UEFA εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να επαναπροσδιορίσουν τα «προσόντα» των κλαμπ και να αναπροσαρμόσουν τα κριτήρια μοιρασιάς του «χρυσού» του Champions League. Ο Ολυμπιακός, λέει, θα παίρνει τώρα περισσότερο χρήμα από όσο η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπάγερν και κάτι άλλοι κολοσσοί. Γιατί; Γιατί έτσι… γουστάρουν στην UEFA. «Είδαν τι συμβαίνει στην Ελλάδα, πώς μοιράζονται τα εκατομμύρια στο ελληνικό ποδόσφαιρο και… ζήλεψαν», επιμένουν τα ίδια κέντρα πληροφόρησης. Οπότε είπαν να το διαπράξουν κι αυτοί το «απονενοημένο»!

Υ.Γ.1: Μια εταιρία του Κόκκαλη πήρε κάποτε μια απλή ανάθεση από τον ΟΠΑΠ και έγινε το σούσουρο του αιώνα για τον Ολυμπιακό. Βούιξε το πανελλήνιο περί ασυμβίβαστου, αθέμιτου ανταγωνισμού, κλπ., κλπ. Τα θυμάστε βέβαια. Επί της παρούσης… τουμπεκί ψιλοκομμένο!..