Αν, δηλαδή, θέλουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη, τότε θα πρέπει να πούμε ότι ο Βάις ήταν αυτός που πήγε να κάνει τη διαφορά. Κανένας άλλος!
Όσο καλός, λοιπόν, κι αν είναι ένας παίκτης, όσες πρωτοβουλίες κι αν αναλάβει, όσο ταλέντο κι αν έχει, όπως και να το κάνουμε είναι δύσκολο να κερδίσει μόνος του ένα καλοστημένο σύνολο όπως απέδειξαν ότι έχουν οι Αγρινιώτες.
Ο Βάις, λοιπόν, από τους επιθετικογενείς παίκτες ήταν όλα τα λεφτά. Κι από εκεί και πέρα πολύ καλά πήγαν ο Μανωλάς και ο Σιόβας, οι οποίοι πάλευαν με νύχια και με δόντια τόσο αμυντικά, όπως και μήπως πάρουν καμία κεφαλιά μπροστά. Επίσης, ο Μανιάτης πήρε πάνω του αρκετές φάσεις στο β’ μέρος.
Πώς, λοιπόν, ο Ολυμπιακός να παίξει καλά όταν οι επιθετικογενείς του ποδοσφαιριστές δεν μπόρεσαν να πιάσουν έστω μια υποφερτή απόδοση;