Γράφει ο Δημήτρης Παπανικολάου. 

Κι αυτή τη φορά δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ με συστήματα ή αλλαγές στη διάρκεια του αγώνα, αλλά για κάτι πολύ απλό, που στη γλώσσα του αθλητισμού ονομάζεται fair play και η ΦΙΦΑ με την ΟΥΕΦΑ το έχουν αναγάγει σε κορωνίδα του ποδοσφαίρου.

Όταν λοιπόν, ο Μήτρογλου έχει κάνει δύο γκολ στο 8ο και το 20ο λεπτό και η ομάδα κερδίζει πέναλτι στο 32΄, τότε ακόμα κι αν η εντολή είναι να εκτελεί τα πέναλτι ο Σαβιόλα, ΟΦΕΙΛΕΙΣ ως προπονητής να δώσεις στον πρώτο σκόρερ της ομάδας τη δυνατότητα να πετύχει χατ-τρικ.

Δεν γίνεται να αγνοείς επιδεικτικά αυτό το γεγονός, να το… παίζεις υπεράνω και να μένεις πιστός σε μια οδηγία χωρίς νόημα και σε ένα ματς που έχει χάσει πλέον κάθε ενδιαφέρον αναφορικά με το αποτέλεσμα.

Πρέπει να εμφανίζεσαι ΥΠΕΡΑΝΩ οδηγιών πριν το ματς και να δίνεις στον παίκτη σου τη ΧΑΡΑ και την ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ να συνεχίσει να ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ, κάνοντας διαδοχικά χατ-τρικ στο πρωτάθλημα.

Ο Μίτσελ όμως, δεν το έπραξε. Έμεινε στα τυπολατρικά των οδηγιών ΠΡΙΝ τον αγώνα και άφησε τον Σαβιόλα να εκτελέσει ένα κακό πέναλτι, με αποτέλεσμα να το χάσει.

Φυσικά και ο Μήτρογλου δεν πτοήθηκε. Συνέχισε και πέτυχε το τρίτο του γκολ (και εντυπωσιακότερο όλων) στο 81ο λεπτό, κάνοντας το τρίτο χατ-τρικ στο πρωτάθλημα και 4ο σε ένα διάστημα 36 ημερών, καθώς είχε σκοράρει και τα τρία γκολ στις Βρυξέλλες την περασμένη Τετάρτη.

Το θέμα όμως, δεν είναι τι έκανε ο Μήτρογλου, που είναι σε δαιμονιώδη φόρμα, αλλά τι ΔΕΝ έκανε ο Μίτσελ, που ως ένας από τους καλύτερους επιθετικούς μέσους στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης, όφειλε να ξέρει ότι τα… εύκολα γκολ (αυτά με πέναλτι δηλαδή) χαρίζονται στους σκόρερ της κάθε ομάδας, όποτε αυτό είναι εφικτό.

Και στο ματς με τη Βέροια ήταν!

Πηγή: pamesports.gr