Η καθαρή ήττα στη Ζένιτσα, σε συνδυασμό με την εντός έδρας ισοπαλία σε ένα απόλυτα ισορροπημένο ματς που όμως είχαμε το δοκάρι με τον Φανη Γκεκα και το τετ α τετ του Σαλπιγγιδη πιυ έβγαλε εκπληκτικά ο Μπεγκοβιτς ήταν τα δύο γεγονότα που μας στέλνουν στα μπαράζ! Όπως και το Νοέμβριο του 2009. εκεί θα έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία να διεκδικήσουμε την πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Βραζιλία.


Από τους πιθανούς αντιπάλους, αν μπορούσα να επιλέξω δεν θα σκεφτόμουν τίποτα άλλο πέρα από τη Ρουμανία. Είναι ίσως ο μοναδικός αντίπαλος από τους τέσσερις που έρχεται πιο κοντά στα δικά μας μέτρα. Παίζει αργά και προβλέψιμα θυμίζει πολυ εμάς χωρίς την εμπειρία που διαθέτει όμως το εθνικό μας συγκρότημα! Η Ισλανδία για την οποία γίνεται αρκετός λόγος και πολύ δεμένη ομάδα είναι και ορισμένους ιδιαίτερα ταλαντούχους ποδοσφαιριστές διαθέτει αλλά και το σημαντικότερο, θα έχει τον ενθουσιασμό της πρόκλησης από μια συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Κατά μια άποψη, όσο πιο δυνατός αντίπαλος βρεθεί στο δρόμο μας, τόσο το καλύτερο αφού πολύ φοβάμαι τους πανηγυρισμούς πριν καν διεξαχθούν τα δύο 90λεπτα, αν η κλήρωση δεν στείλει στο δρόμο μας έναν αντίπαλο που θα πάρει πάνω του τον τίτλο του φαβορί!


Είχα γράψει πάντως και τον Σεπτέμβριο ότι όσο δύσκολα θα τα βρούμε εμείς απέναντι στον οποιονδήποτε, άλλο τόσο σκούρα θα τα βρουν και αυτοί απέναντί μας. Με βασικό όπλο μας την εξαιρετική αμυντική λειτουργία, πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε εμείς αυτοί που θα πάρουμε το ένα από τα τέσσερα εισιτήρια. Άλλωστε σε δυο παιχνίδια τέτοιου τύπου, δεν ενδιαφέρει το θέαμα και το καλό ποδόσφαιρο. Όπως το 2009 με την Ουκρανία, έτσι και τώρα αυτό που θα κυνηγήσουμε ας είναι το ένα και μοναδικό γκολ που σε συνδυασμό με το μηδέν στην άμυνα, θα μας στείλει στη Βραζιλία.

Πηγή: novasports.gr

Μουντιάλ 2014 Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS