Ποιες ήταν οι «χρυσές» αλλαγές που βοήθησαν καταλυτικά στην ανατροπή (έβγαλαν και τις ασίστ στα 2 πρώτα «ερυθρόλευκα» γκολ); Τσόρι Ντομίνγκες και Κάμπελ, από τους κορυφαίους 2 ομάδων που έκαναν σούπερ (παραγωγική) σεζόν στην περσινή ισπανική Πριμέρα, των Βαγεκάνο και Μπέτις αντίστοιχα!
Οταν διαθέτεις επιθετικά τόση κλάση και τέτοια «φονικά όπλα», που μάλιστα... περισσεύουν στην 11άδα και κάθονται στο πάγκο, μπορείς να κάνεις περίπατο σε μια λίγκα όπως η ελληνική. Και δίνεις την πολυτέλεια στον προπονητή σου να κάνει «μαγκιές», με 2 αλλαγές από το ημίχρονο και μια «εξτραβανγκάτσα», τον Μανιάτη μέσα ως χαφ και τον Σάμαρη στόπερ!
Για να μην αδικήσουμε τον Μίτσελ: μπορεί να έχει «γεμάτο» πάγκο που του επιτρέπει, όταν η ομάδα του δεν τραβάει -ούτε με τα «σπόρια» του Αμπάρκιολη (όπως στο χθεσινό α' ημίχρονο) -, να γυρνάει προς αυτόν και να τραβάει «άσους», αλλά αποδεδειγμένα είναι ρισκαδόρος προπονητής με γρήγορα αντανακλαστικά και σημαντικές παρεμβάσεις στο κοουτσάρισμα. Το έχει δοκιμάσει και με τον Ατρόμητο και με τον Πανιώνιο και του βγήκε.
Για να μην το κουράζω: ο Πλατανιάς κατάφερε (κάτι με το γκολ μόλις στο 2' και κάτι με το σωστό στήσιμο του Ουζουνίδη) για 60 λεπτά να αποσυντονίσει τους νταμπλούχους, αλλά από τη στιγμή που ατύχησε με το αυτογκόλ-ισοφάριση του Φερνάντες ήταν θέμα χρόνου να ρίξει λευκή πετσέτα. Ο Ολυμπιακός μέσα σε 8 λεπτά το είχε κάνει 1-3 και σε 20 1-4! Διάστημα στο οποίο «καθάρισε» η μεγάλη ατομική ποιότητα των μεσοεπιθετικών του, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο.
Πηγή: Goal