Γράφει ο Παύλος Παπαδημητρίου. 

Τρεις επισημάνσεις:

1) Ρεσιτάλ Σάντος. Κυρίως στο διάβασμα και την προετοιμασία για τον αγώνα, αλλά και στη διαχείρισή του μετά το 3-1. Μικρή ένσταση η άποψή μου ότι έπρεπε να φρεσκάρει το κέντρο νωρίτερα.

2) Η λέξη που χαρακτηρίζει την εθνική ομάδα από το 2004 και μετά, η λέξη ΠΙΣΤΗ εμφανίστηκε σ' όλη της τη μεγαλοπρέπεια στο χορτάρι του Καραϊσκάκης. Και μεταλαμπαδεύτηκε και στην εξέδρα, μετά πάντως από αρκετά αγωνιστικά λεπτά.

3) Ευχαριστίες και θαυμασμός σε όλα τα παιδιά της εθνικής και φυσικά στον Κώστα Μήτρογλου που με τις δυο πιστολιές του σκότωσε τους Ρουμάνους. Πριν και πάνω απ' όλα όμως απόλυτο RESPECT και υποκλίσεις στον ΓΙΓΑΝΤΑ Δημήτρη Σαλπιγγίδη, στον οποίον, αν ζητούσαμε να δώσει και το αίμα της καρδιάς του, θα το έδινε χωρίς δεύτερη σκέψη. Παίκτες σαν τον Σαλπιγγίδη είναι πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΙ και σε αγωνιστικό επίπεδο και σε ύψος χαρακτήρα. Χίλια μπράβο του και χίλια ευχαριστούμε.

Υ.Γ: Παρά το πολύ δυνατό μας βράδυ , η χοντρή θα τραγουδήσει στο Βουκουρέστι. Αν και θεωρώ ότι οι παίκτες μας το γνωρίζουν αυτό καλύτερα από μας.

Πηγή: pamesports.gr