Εκεί ίσως κρύβεται τελικά και το μυστικό της επιτυχίας αυτής της Εθνικής, η οποία σπάνια προσφέρει θεαματικό ποδόσφαιρο - όπως στο πρώτο ματς με τους Ρουμάνους - αλλά κατά κανόνα βγάζει ψυχή, πάθος και αλληλεγγύη. Το δήλωσε άλλωστε και ο Φερνάντο Σάντος, ότι η σχέση που έχει αναπτύξει με τον κάθε παίκτη ξεχωριστά είναι μοναδική. Και την ιστορία, για να θυμηθούμε τον στίχο του Διονύση Σαββόπουλου, την γράφουν τελικά οι παρέες και αυτή η ομάδα είναι μία τέτοια περίπτωση.

Η Εθνική μας, αγωνιστικά , άξιζε πέρα για πέρα αυτή την πρόκριση. Διαχειρίστηκε το ματς σε δύσκολες στιγμές εξαιρετικά. Το πρώτο 15λεπτο της πίεσης των Ρουμάνων και το πρώτο 15λεπτο μετά την ισοφάριση, αποτελούν τα δύο σημεία αναφοράς.
Η αυταπάρνηση του Καραγκούνη στα 36 του χρόνια, η κούρσα του Χολέμπας στο 90ο λεπτό με αστείρευτες δυνάμεις, ο «υπάρχω παντού» Σαλπιγγίδης, η λειτουργία αλά υπολογιστή του Παπασταθόπουλου στο κέντρο της άμυνας, η εκτελεστική δεινότητα του Μήτρογλου, που όμοιά της είχαμε να δούμε από τα χρόνια του Αναστόπουλου και του Σιδέρη, είναι μερικά από τα κομμάτια που συμπλήρωσαν ένα ακόμη όμορφο παζλ σε αυτή την μαγική τελευταία δεκαετία.

Το καλοκαίρι του 2014, δέκα χρόνια μετά το έπος της Πορτογαλίας, η Ελλάδα θα είναι παρούσα σε μια ακόμη μεγάλη διοργάνωση με τους Καραγκούνη και Κατσουράνη να έχουν δείξει ήδη το δρόμο στα νέα παιδιά. Πλέον είμαστε εμείς και άλλες 4-5 κλασσικές υπερδυνάμεις της Ευρώπης και σε αυτό δεν υπάρχει υπερβολή. Η σταθερότητά μας έσβησε όποιο ίχνος αυτής την τελευταία δεκαετία και διαγράφει από το νου όποια μελλοντική απαισιόδοξη σκέψη, ότι ίσως επιστρέψουμε στη μιζέρια του παρελθόντος.

Πηγή: novasports.gr

Μουντιάλ 2014 Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS