Φυσικά, ο Ολυμπιακός έχει 100% δίκιο και στις τρείς αυτές περιπτώσεις. Οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν πρόσφεραν αναλογικά με τα χρήματα που δαπανήθηκαν γι’ αυτούς κι έτσι καλώς να πάνε αλλού να παίξουν ποδόσφαιρο.

Τι πάει να πει, όμως, ότι ο Ολυμπιακός κόβει σχέσεις με την Βραζιλία; Η Βραζιλία είναι η μάνα του ποδοσφαίρου. Βγάζει παικταράδες κάθε χρόνο. Καμία ομάδα στην Ευρώπη δεν μπορεί να αγνοήσει την βραζιλιάνικη αγορά. Αν, λοιπόν, βρούνε οι ερυθρόλευκοι δυο, τρία λαβράκια, τι θα κάνουν; Θα πούνε «δεν τους αγοράζουμε επειδή είναι Βραζιλιάνοι;». Δεν γίνονται αυτά.

 Απλά ο Ολυμπιακός κατάλαβε, έστω και αργά, ότι δεν είναι καλό να μαζεύονται πολλοί παίκτες από την ίδια χώρα σε μια ομάδα. Για παράδειγμα, πέρυσι επί Ζίκο τα αποδυτήρια των ερυθρόλευκων μοιάζανε με Κόπα Καμπάνα. Χύμα ήταν. Κι αντί ο Ολυμπιακός να παίξει καλύτερα με τόσους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές, προπονητές, γυμναστές, τελικά έπαθε καθίζηση και κανείς δεν δούλευε εκεί μέσα σωστά.

 Τέτοιες περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί και σ’ άλλες ομάδες όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης. Μήπως στην ΑΕΚ οι (πολλοί) Λατίνοι δεν κάνουν το κουμάντο στα αποδυτήρια κι έχουν ψήσει το ψάρι στα χείλη σε τόσους προπονητές;

 Απ’ αυτό το σημείο, όμως, μέχρι το άλλο άκρο, ότι δεν θα ξαναγοραστεί Βραζιλιάνος ή Αργεντίνος ή Ισπανός κλπ., υπάρχει μια μεγάλη απόσταση. Κάθε ομάδα είναι υποχρεωμένη να κοιτάει ευκαιρίες, όπως, κυρίως, να κοιτάει και χαρακτήρες. Το ίδιο, φανταζόμαστε, θα κάνει και ο Ολυμπιακός. Μπορεί να απέτυχαν οι Ντιόγκο, Ντουντού, αλλά είχαν πετύχει οι Ριβάλντο, Τζιοβάνι, έτσι για να αναφέρουμε μερικά ονόματα. Συνεπώς θα γίνει το αυτονόητο: Θα είναι πιο προσεκτικός στις επιλογές του ο Ολυμπιακός, τα παθήματα θα του γίνουν μαθήματα κι έτσι θα επιδιώκει στο εξής να βγει πραγματικά κερδισμένος από μια μεταγραφή. Η λύση δεν είναι να κλείσει την πόρτα στην μια ή την άλλη αγορά, αλλά να μπορεί να διαλέγει τους κατάλληλους παίκτες με τον κατάλληλο χαρακτήρα. 

 Και το λέμε αυτό περί χαρακτήρων επειδή ο Ντουντού κακήν κακώς έφυγε κι από την Ρωσία. Δεν τα έκανε αυτά για πρώτη φορά, δηλαδή. Τα είχε ξανακάνει.