Παρότι βρισκόμαστε ακόμα στις αρχές του χρόνου και πριν καλά καλά ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος, στην ΑΕΚ «τρέχουν» τα μεταγραφικά θέματα και ο σχεδιασμός ενόψει της νέας χρονιάς, προχωράει βάσει πλάνου. Σε αντίθεση όμως με την δεδομένη και απαραίτητη ενίσχυση που χρειάζεται –εντός αγωνιστικού χώρου- η ομάδα, θεωρώ ότι πρέπει να ενισχυθεί και… εξωαγωνιστικά. Τι εννοώ με αυτό. Το περασμένο καλοκαίρι ο Δημήτρης Μελισσανίδης έβαλε ένα στοίχημα με τον εαυτό του. Να αναδείξει από τα… σπλάχνα του συλλόγου, έναν προπονητή και έναν τεχνικό διευθυντή. Και οι δύο άπειροι, που μέσα από την «Αναγέννηση» της ομάδας, θα μπορούσαν να αναδειχθούν και αυτοί. Δίπλα τους ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, που με την εμπειρία του και την απόλυτη εμπιστοσύνη που υπάρχει στο πρόσωπό του, από τον «Τίγρη», θα ξεκινούσαν την… αντεπίθεση.


Ακόμα το δείγμα είναι μικρό για να μπορέσουν να κριθεί δίκαια το συγκεκριμένο σχήμα. Θα έκανα όμως την πρόβλεψη ότι μοιάζει λίγο… ελλιπές. Και εξηγώ: Η διαδικασία της… επιστροφής ξεκίνησε από τη Γ΄και όχι από τη Δ΄. Ο… ερασιτεχνικός, λοιπόν, χρόνος είναι μόλις ένας και όχι δυο, κατ΄επέκταση και η «δοκιμαστική» περίοδος ελάχιστη. Ίσως λοιπόν αυτό το σχήμα θα μπορούσε να μεγαλώσει κατά δυο πρόσωπα, με μεγαλύτερη εμπειρία. Ανθρώπους από την «οικογένεια» της ΑΕΚ (ή έστω κατά το ήμισυ), που έχουν δώσει διαπιστευτήρια και πέτυχαν. Φυσικά δεν… φωτογραφίζω στην τύχη, αλλά εννοώ τον Ντέμη Νικολαΐδη και τον Ίλια Ίβιτς.


Δύο πρόσωπα που το 2004 συνεργάστηκαν άψογα και κατάφεραν χωρίς χρήματα να φτιάξουν μία νέα ομάδα που μέχρι την τελευταία στιγμή διεκδικούσε το πρωτάθλημα και την έξοδό της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και χωρίς… πορτοφόλι. Όχι τώρα που θα μπορούσαν να έχουν και πέντε… δεκάρες να διαχειριστούν. Είμαι βέβαιος πως από τη νέα σεζόν, όπου ο σχεδιασμός θα πρέπει να γίνει πολύ πιο σωστά και «εκλεκτικά» (εντελώς διαφορετικά με το περσινό καλοκαίρι), οι συγκεκριμένοι δύο θα μπορούσαν να αλλάξουν κατά πολύ τα δεδομένα. Όχι μόνο για τη Football League, αλλά και για τη Σούπερ Λιγκ.


Ας αναλογιστεί κανείς τι θα σήμαινε η παρουσία των Μπάγεβιτς, Νικολαΐδη, Ίβιτς, Λυμπερόπουλου, Δέλλα (ακόμα και του Ζήκου), για οποιονδήποτε μεταγραφικό στόχο έθετε η ΑΕΚ και πόσο μεγάλος πόλος έλξης θα ήταν η παρουσία όλων τους, για κάθε παίκτη που θα ερχόταν στην ομάδα. Όσο για το πόστο που θα μπορούσε να αναλάβει ο καθένας, μικρή σημασία έχει. Όπως συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ (και η ΑΕΚ πλέον έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα από αυτά, από τη στιγμή που «χτίζεται» αρχή), όλοι οι… καλοί χωράνε και έχουν θέση. Είμαι σίγουρος πως αυτή την ιδέα την έχει σκεφτεί και ο ίδιος ο Μελισσανίδης. Δεν ξέρω όμως αν θα του δοθεί η δυνατότητα να την κάνει και πράξη…

 

Υ.Γ. Για να προλάβω όσους το σκεφτούν. Πιθανότατα για όσα γράφω παραπάνω και για πολλούς ακόμα λόγους, δεν θα γίνω ποτέ Μελισσανίδης!

Πηγή: sday.gr