Έγινε η ανατροπή λοιπόν τελικά στα δεδομένα και ο Λαγός έμεινε στον Παναθηναϊκό.
Βήμα θετικό με την πρώτη κιόλας ματιά και μάλιστα βήμα που είναι αντικειμενικά "εντός πλάνου" για ανανέωση του έμψυχου υλικού του Παναθηναϊκού με παίκτες από τις Ακαδημίες του.
Αυτή είναι άλλωστε και η ουσία της όλης ιστορίας. Το ότι ο Παναθηναίκός μέσα σε διάστημα δύο περίπου χρόνων, μονιμοποίησε στην ενδεκάδα, ανέδειξε ποδοσφαιρικά και τελικά κράτησε με συμβόλαιο για τρία ακόμα χρόνια, ένα παίκτη που βγήκε από τις Ακαδημίες του.
Αυτή η κίνηση ναι. Είναι όντως κίνηση που συμβαδίζει με αυτό που διαβάζουμε συνεχώς σαν πλάνο για το στήσιμο του Παναθηναϊκού τα επόμενα χρόνια.
Και είναι κίνηση σε αντίθεση με τα αέναα ψαξίματα στη διεθνή αγορά για παίκτες που είτε δεν έχουν πια που αλλού να πάνε, είτε έχουν να παίξουν ένα ενάμιση χρόνο μπάλα, είτε στην καλύτερη περίπτωση, δε διαφέρουν και πολύ ηλικιακά, σαν αξίες και σαν προοπτική από τα παιδιά που είναι στις Ακαδημίες, ή παίζουν έστω στο ελληνικό ποδόσφαιρο σε διάφορα επίπεδα.
Και προσοχή.
Δεν το λέω αυτό από κάποια ...ελληνολαγνεία ή δογματική προσήλωση ότι ντε και καλά θα πρέπει ο Παναθηναϊκός ή οι ελληνικές ομάδες γενικότερα να προσανατολίζονται μόνο εκεί. Ίσα-ίσα που οι παλιότεροι με τους οποίους επικοινωνούμε μέσω των κειμένων μου, ξέρουν ότι πάντα με κατηγορούσαν για λατρεία προς τους ξένους, άσχετα αν αυτό επί της ουσίας ήταν η επισήμανση ότι οι ξένοι παίκτες γενικά, έχουν αντικειμενικά καλύτερη ποδοσφαιρική κουλτούρα, καλύτερο επίπεδο ποδοσφαιρικής γνώσης και σαφέστατα πολύ ψηλότερο επίπεδο σωστών εμπειριών από το ποδόσφαιρο.
Το λέω κυρίως, γιατί είναι η αντικειμενική πραγματικότητα που αναγκάζει και τον Παναθηναϊκό και τις άλλες ελληνικές ομάδες, να στραφούν σ΄ αυτές τις λύσεις και σε ένα τέτοιο πλάνο και μοντέλο ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια.
Είναι προφανές ότι αν ο Παναθηναϊκός αλλάξει χέρια και έχει άλλες οικονομικές δυνατότητες, θα μπορεί να κάνει ένα ορθολογικό πάντρεμα της ανάδειξης νέων παικτών με την αγορά ξένων που θα κάνουν τη διαφορά ή θα είναι σαφέστατα πιο εμπορικοί -και πιο εμπορεύσιμοι ταυτόχρονα- από τους Έλληνες.
Αλλά με τα δεδομένα που υπάρχουν, αυτή η κατεύθυνση και αυτές οι κινήσεις είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ για τον Παναθηναϊκό.
Και κάτι τελευταίο.
Θα διαπιστώσατε, πως όσο καιρό το σήριαλ της παραμονής ή όχι του Λαγού στον Παναθηναϊκό παιζόταν στο φόρτε του, το αντιμετώπισε καθαρά ειδησεογραφικά και χωρίς να ρίχνω το βάρος μου είτε στην "ανάγκη" ο Παναθηναϊκός να κρατήσει πάση θυσία τον παίκτη,είτε στο ότι ο παίκτης "έχει υποχρέωση" ντε και καλά να τα βρει με τον Παναθηναϊκό.
Αυτά είναι αστεία πράγματα και πολύ περισσότερο όταν επιχειρούν να τα κάνουν δημοσιογράφοι ή οπαδοί σε ρόλο δημόσιου μεσολαβητή ακόμα και ...διαπραγματευτή.
Η γνώμη μου είναι, πως αυτού του είδους οι διαπραγματεύσεις, είναι καθαρά θέμα των δύο πλευρών, άντε και των μάνατζερ τους ...τελευταία τιμή.
Κι αυτή ήταν πάντα η θέση μου.
Ποτέ ...δεν ύψωσα φωνή να κρατήσουν πάση θυσία ένα παίκτη, ποτέ δεν έκανα ...μπαϊράκι την παραμονή ή όχι ενός παίκτη και ποτέ δεν απευθύνθηκα έμμεσα ή άμεσα σε ένα παίκτη ότι έχει υποχρέωση να υπογράψει το όποιο συμβόλαιο του προτείνουν.
Έλεγα πάντα πως καμιά ομάδα δεν καταστρέφεται από την αποχώρηση ενός παίκτη και καμιά ομάδα δεν σώζεται από την παραμονή ενός παίκτη σ΄ αυτήν. Κι αυτό το δικαιολογούσε από μόνη της η λέξη "ΟΜΑΔΑ".
Αλλά απ΄ αυτό μέχρι να βλέπω όλες αυτές τις μέρες, ψιλοπέσιμο στον Λαγό αν δεν υπέγραφε, από μια σειρά ανθρώπους που κάποτε έσχιζαν τα ιμάτιά τους αν έφευγε ο ...γυμναστής ή ο ...μασέρ του Παναθηναϊκού, από κάποιους που ...θα έσκιζαν δημόσια τα διαρκείας τους αν δεν έπαιρνε τριπλάσιες αποδοχές ο Παπαδόπουλος, από κάποιους που ούρλιαζαν στη Λεωφόρο "Αντώνη ψυχάρα" γιατί ο Παναθηναϊκός έδινε 450 και όχι 600 στον Νικοπολίδη και από κάποιους που έγραφαν και έβγαζαν στα ραδιόφωνα πύρινους λόγους γιατί ο Παναθηναϊκός ...έχασε τον Βακουφτσή που πήγε στη Φιορεντίνα, ε κάπου τώρα πάει πολύ να τα βλέπεις και να τα ...καταπίνεις αμάσητα.
Όχι πως έχει σημασία ή αλλάζει κάτι αυτό στα όσα είπαμε για την εξέλιξη της υπόθεσης με τον Λαγό, αλλά έτσι για την ...ιστορία.
Και ταυτόχρονα, προς γνώση και συμμόρφωση.
Ένα βήμα που είναι "εντός πλάνου"
| 27/01/14 - 15:30