Σοβαντίζει με ευκολία το κλουβί, με οποιοδήποτε τρόπο, με το δεξί, με το αριστερό και με το κεφάλι.

Παρά το μπόι του είναι εντελώς στεγνός από λίπος. Και αυτό τον βοηθάει να είναι αέρινος και αεικίνητος μέσα και έξω από την αντίπαλη περιοχή.

Γρήγορος, με μεγάλο διασκελισμό και μπάλα με το τσουβάλι. Βάζει εύκολα πλάτη τον αμυντικό και τα πλασέ που κάνει είναι υποδειγματικά.

Ειδικά σ’ αυτό τον τομέα θυμίζει έντονα τον προ τριμήνου καλό Μήτρογλου.

Έχει, όμως, και ένα ακόμα μεγάλο προτέρημα. Σπάνια βλέπεις ένα σέντερ φορ να είναι ταυτόχρονα και δεκάρι.

Όχι μόνο σκοράρει ο ίδιος, αλλά και με τις ευφυείς πάσες που βγάζει στους συμπαίκτες του γίνεται σπουδαίος σερβιτόρος.

Και επιπλέον, έχει πάνω του μια αριστοκρατικότητα και μια γλυκιά φυσιογνωμία, που τον κάνουν σε όλους πολύ συμπαθητικό.

Δεν σε απωθεί σαν όψη και σαν παρουσία μέσα στο γήπεδο.

Όταν στις αρχές του Γενάρη έφυγε ο Μήτρογλου για τη Φούλαμ, ο Αλέφαντος είχε βγει στον realfm 97,8 και είχε πει κάτι, που έβαλε πολύ κόσμο στην πρίζα: «Τώρα αμέσως πρέπει να δώσει όσα – όσα ο Μαρινάκης και να πάρει τον Μπεργκ. Αυτός είναι ο ιδανικός σέντερ φορ για τον Ολυμπιακό. Ποιος Σαβιόλα και ποιος Ολαϊτάν. Μια δεν κάνουνε μπροστά του». Τον είχε πιάσει από τότε το μάτι του...

Εγώ, θα προσθέσω κάτι άλλο. Όλοι οι Σκανδιναβοί ποδοσφαιριστές που έχουν έλθει στην Ελλάδα, ήταν λίρα εκατό, όχι μόνο στην μεγάλη προσφορά που είχαν στις ομάδες τους, αλλά και σαν διαμάντια χαρακτήρες.

Ποιους να πρωτοθυμηθείς; Τον Ολε Σκόμποε στον Αρη; Τον Σάντμπεργκ και τον Νίλσον στην ΑΕΚ; Τον Αλμπερτσεν, τον Σίμονσεν και τον Μέλμπεργκ στον Ολυμπιακό; Τον Χένρικτσεν, τον Μίκλαντ και τον Μίκαελσεν στον Παναθηναϊκό;

Σούπερ προσφορά και σούπερ επαγγελματίες, χωρίς μανούρες και προβλήματα.

Πηγή: real.gr