Το παλικαράκι να ΄ναι καλά...

Το "άρωμα υγείας" που αποπνέει μια εύρυθμη κοινωνία ανθρώπων, από την προεδρική κορυφή του συλλόγου έως τα …νύχια του συστήματος, την καθημερινότητα του ποδοσφαιρικού τμήματος στις εγκαταστάσεις του Ρέντη, ταυτοποιήθηκε με τη μικρή γιορτή που διοργανώθηκε στο "φτερό", επί τη ευκαιρία του εξιτηρίου του Μάικλ Ολαϊτάν από το νοσοκομείο.

Ο Ολυμπιακός είναι ένας οργανισμός με πολυδιάστατη και πολυσχιδή δράση, αφού πέρα από την κατ΄ εξοχήν αγωνιστική σχεδίαση του για να κυριαρχεί στην Ελλάδα και να πρωταγωνιστεί στο εξωτερικό, η δράση του επεκτείνεται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια στον φιλανθρωπικό και τον κοινωνικό στίβο.

Οι πάσης φύσης αγαθοεργίες, οι δωρεές, η βοήθεια και στήριξη συνανθρώπων μας που μαστίζονται από την πείνα, τη μάχη για την επιβίωση, τον πόνο, τις ασθένειες, η συνεργασία με την UNICEF, το Poverty Game που έφερε στη χώρα μας και το γήπεδο Καραϊσκάκη ο Βαγγέλης Μαρινάκης μαζί με τους συνεργάτες του στη διοίκηση, η προσφορά μισού εκατομμυρίου ευρώ στην παιδεία και τους σεισμοπαθείς της Κεφαλλονιάς εσχάτως, είναι ενέργειες που έχουν εκτοξεύσει το σεβασμό, το θαυμασμό και τη φήμη των "ερυθρολεύκων" στα πέρατα της γης.

Αυτό το Κοινωνικό Κίνημα που λέγεται Ολυμπιακός, διαθέτει ως εφαλτήριο της ποικίλης εξωαγωνιστικής δραστηριότητάς του - η οποία έφτασε να ξεπερνά πλέον σε έργο αντίστοιχες πράξεις διάσημων ευρωπαϊκών συλλόγων! - τους άρρηκτους οικογενειακούς δεσμούς οι οποίοι στηρίζουν τη βάση του.

Τους παίκτες και τον προπονητή του. Τα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος που άνοιξαν την αγκαλιά τους για να "χωρέσει" στη ζεστασιά της ο σοβαρά ταλαιπωρημένος συμπαίκτης τους που επέστρεψε υγιής στην καθημερινότητα.

Το πότε θα ενταχθεί κανονικά σε προπονητικούς ρυθμούς και θα ξαναγυρίσει γερός και σιδερένιος στα γήπεδα ο Νιγηριανός, μπορεί μεν να είναι σημαντικό γεγονός και να αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τον Μίτσελ - καθώς ύστερα από τη μεταγραφή Μήτρογλου, αυτός αναγορεύτηκε σε αντικαταστάτης του, διανύοντας εκπληκτική φόρμα η οποία του είχε αποφέρει συχνότητα στο σκοράρισμα - ωστόσο το ανθρώπινο στοιχείο είναι εκείνο που κυριαρχεί στον Πειραιά.

Η 12η Μαρτίου ήταν μέρα χαράς και ικανοποίησης που με τη βοήθεια του Θεού και των γιατρών όλα εξελίχθηκαν θετικά στην περιπέτεια του "Μιχαλάκη". Κι αυτό για την ώρα είναι αρκετό.

Οι "ερυθρόλευκοι" υποδέχτηκαν και πάλι κοντά τους, τον "αδελφό" τους. Ο Μίτσελ και η διοίκηση, το "παιδί" τους.

Η ζωή συνεχίζεται κανονικά για όλους και πάλι στο λιμάνι και για έναν σύλλογο-πραγματική οικογένεια όπως είναι ο Ολυμπιακός αυτό έχει σημασία.

Η καλή υγεία του ταλαιπωρημένου ποδοσφαιριστή, η αποστόμωση και απομόνωση κάθε φωνής κακεντρέχειας και ανευθυνότητας, κάθε "Ερινύας", από εκείνες που είχαν βιαστεί μετά το σοκαριστικό περιστατικό του ντέρμπι της 2ας Μαρτίου να προδικάσουν πολλές και διάφορες αρνητικές συνέπειες και εξελίξεις για τον Ολαϊτάν! Τρομάρα τους.

Ο Μάικλ είναι εδώ, όρθιο το παλικάρι, υγιές και δυνατό. Αυτό είναι το σημαντικό. Η επανάκαμψη του στην αγωνιστική δράση θα έρθει κι αυτή. Αλλά μπορεί να περιμένει. Ο Αφρικανός πέρασε από τις "συμπληγάδες" μιας πολύ χοντρής περιπέτειας. Δεν ήταν μια απλή ατυχία. Ένα ορθοπεδικό ζήτημα, έστω και σοβαρό.

Ήταν κάτι πολύ σοβαρότερο. Και ο άνθρωπος είναι πάντα πάνω από τον ποδοσφαιριστή, από τον αθλητή, από κάθε άλλη έννοια. Για τον Ολυμπιακό που έχει επίκεντρο στον τρόπο έκφρασης και οδηγό του στην πορεία της ζωής, τον άνθρωπο και τη φιλανθρωπία, η επιστροφή του Μάικλ Ολαϊτάν στους αγωνιστικούς χώρους είναι το τελευταίο που συζητιέται στις τάξεις του.

Πυγμάχος, μπλουζάκια, Βελλής και αντικειμενικοί

"Ρεντίκολο" έγινε αυτός ο Ινσαουράλδε και στην Ισπανία. Θέμα "καγχασμού" έγινε ο …πυγμάχος του ΠΑΟΚ από την ευρείας κυκλοφορίας "Marca", η οποία επεσήμανε τις διαφορές ενός ποδοσφαιρικού αγώνα από έναν …μποξ!

Έχω ξαναγράψει σύντομο σχόλιο για τον ιδιοκτήτη του Απόλλωνα. Είπα και προ ημερών, ξαναλέω και τώρα – παρότι έχουν μεσολαβήσει πολλά και διάφορα – ότι αν και δεν έτυχε ποτέ ούτε καν να τον δω από κοντά, συγκέντρωνα πληροφοριακές συστάσεις αξιόλογων ανθρώπων που τον γνωρίζουν και όλες μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για τον κ. Βελλή. Σοβαρό και έντιμο, τον χαρακτήριζαν.

Ως προς το δεύτερο, δεν έχω άποψη. Δεν ξέρω και δεν είναι και δική μου δουλειά. Για το πρώτο όμως, έχω πια μόνο αμφιβολίες. Έχει πάρει φόρα και λέει ό,τι του κατεβαίνει. Από τους διαιτητές και τις διαιτησίες, πήγε σε φορείς, πρόσωπα, Ομοσπονδίες, ΠΑΕ, συλλόγους, ιστορίες, εισαγγελείς, δικαιοσύνη…

Δεν έχει ξεφύγει και κανείς από το στόμα του. Κάποιος να τον μαζέψει! Αυτεπάγγελτα.

Τι συνέβη με τα μπλουζάκια; Δεν θα τυπωθούν λέει; Καλύτερα. Μπας και ...μεγαλώσουν λίγο…

Οι αντικειμενικές πέννες της Θεσσαλονίκης τα έγραψαν πάντως: Τέτοιες νίκες, με …ξύλο και διαιτητική εύνοια, κόντρα στις "ρεζέρβες" του Ολυμπιακού, "δεν τις θέλουμε".