Οι σύνδεσμοι γκρινιάζουνε, φωνάζουνε, βρίζουνε και το αφεντικό θέλει να τους καλοπιάσει. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος είναι ο Ιβάν στο ελληνικό ποδόσφαιρο που κάνει τεμενάδες στους συνδεσμίτες. Ολοι προσκυνάνε τη χάρη τους. Επειδή δεν μπορούνε να κάνουνε διαφορετικά.
Κι ούτε βέβαια, αν τελικά πάει να δει ένα ματς στο πέταλο, θα είναι ο πρώτος πρόεδρος του ΠΑΟΚ που θα κάτσει στη θύρα 4. Εχει προηγηθεί άλλος. Κάπου 25 χρόνια πίσω, ο κυρ-Γιάννης ο Δεδέογλου. Και λέμε κυρ-Γιάννης, γιατί τότε, στη δεκαετία του '80, οι περισσότεροι που ασχολιόντουσαν με το ποδόσφαιρο ήταν κύριοι. Και ειδικά στη Θεσσαλονίκη. Πήγε λοιπόν ο Δεδέογλου στη θύρα 4 και τα αλάνια πέσανε επάνω του: «Μεγάλε πρόεδρε», «Να είσαι καλά πρόεδρέ μας», και δώσ' του αγκαλιές και φιλιά. Και ταυτόχρονα τον ψειρίζανε κανονικά. Τον τσουρνεύανε. Με το ένα χέρι τον χαϊδεύανε και με το άλλο του λαχανεύανε το πορτοφόλι. Ο,τι είχε από λεφτά στις τσέπες παντελονιού και σακακιού τού τα αρπάξανε. Και τα ψιλά και τα χοντρά. Τίποτα δεν αφήσανε.
Δεν ξέρω αν κάπνιζε, αλλά αν ήταν καπνιστής θα του είχανε πάρει και και τον αναπτήρα και τα τσιγάρα. Οταν μετά έβαλε κάποια στιγμή το χέρι στην τσέπη, έπιασε το παπούτσι. Ητανε αυτές οι ηρωικές εποχές που όλος ο ΠΑΟΚ μαζευότανε στο καφενείο του Ζάχου. Εκεί που είναι σήμερα το πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ του Κούδα. Και ο κυρ-Γιάννης, χαρτιά δεν έπαιζε ο Δεδέογλου, αλλά έβρισκε εκεί τους φίλους του. Και θυμάμαι τι έγραφα τότε. Οπως καθότανε στην καρέκλα, με την τσάντα στα χέρια, τον έπιανε από την κούραση της ημέρας ο ύπνος. Και οι καζουροποιοί, που πάντα ευδοκιμούσαν και όχι μόνο στα καφενεία, κάνανε παρατηρήσεις: «Μη φωνάζετε γιατί θα ξυπνήσει το μωρό». Οπως και το σχετικό σλόγκαν «σεντόνια και πετσέτες στο τέσσερα». Ξαναλέμε όταν ακόμα στο ποδόσφαιρο υπήρχαν κύριοι.
Για τον Ιβάν, βέβαια, αν τελικά κάνει την επίσκεψη στη θύρα 4, δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Πιο εύκολα μπορεί να πλησιάσει κάποιος τον Ομπάμα, παρά τον Σαββίδη. Μπρος πίσω, δεξιά αριστερά έχει τέσσερις χτιστούς που όποιον κοιτάξουν στα μάτια κατουριέται απάνω του. Κι ο Σαββίδης (φωτό) βρήκε την ευκαιρία μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού να ξαναθέσει το θέμα των χρεών του ΠΑΟΚ στο Δημόσιο: «Ή δώδεκα εκατομμύρια ή τίποτα». Πληρώνει δηλαδή μόνο το κεφάλαιο και όχι τις προσαυξήσεις και τα πρόστιμα που ανεβάζουν το χρέος στα είκοσι συν. Οταν βέβαια ο Ιβάν έπαιρνε τον ΠΑΟΚ, ήξερε πόσα ήταν τα χρέη. Δεν τον δούλεψε κανένας. Σαν πονηρός Πόντιος που είναι όμως ήξερε και τι ρδελομπού είναι το ελληνικό κράτος. Τουλάχιστον δέκα χρόνια ανατρέχουν αυτά τα χρέη του ΠΑΟΚ. Πότε τόλμησε όμως το ελληνικό κράτος να ζητήσει λεφτά από ομάδες του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ; Ποτέ. Και τότε που τα χαρίζανε και τώρα που ο Στουρνάρας κάνει τον καμπόσο. Ποιος τόλμησε να ζητήσει τα χρέη του Αρη; Ποιος τόλμησε να ζητήσει τα χρέη της ΑΕΚ; Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα ακόμα και τώρα που είναι χρεοκοπημένη και πτωχευμένη δεν το ακουμπάει κανείς. Ο Στουρνάρας κάτι φουκαράδες για πενήντα χιλιάρικα τους τραβάει μέσα. Αδαμίδηδες και άλλοι κύριοι της ΑΕΚ κυκλοφορούνε ελεύθεροι κι ωραίοι. Και επειδή ο Ιβάν ξέρει πολύ καλά ότι ποτέ δεν θα τολμήσουνε να του ζητήσουν τα λεφτά, πουλάει νταηλίκι... «Ή δώδεκα ή τίποτα». Αυτά.
Ούτε γράμμα δεν στέλνεις με αυτές τις εταιρείες
ΟΥΤΕ το μαύρο κουτί πρόκειται να βρεθεί από το αεροπλάνο που φουντάρισε στη θάλασσα. Συμβαίνουν αυτά. Μια φορά στο τόσο , σπάνια, αλλά συμβαίνουν. Στατιστικά, το αεροπλάνο είναι το πλέον ασφαλές μέσο. Δεν λέμε τίποτα καινούργιο. Υπάρχουν ωστόσο αυτές οι ελάχιστες πιθανότητες του ατυχήματος. Αρκεί να μην ψάχνεις να βρεις τον μπελά σου. Να μην τις αυξάνεις με τις επιλογές σου: Αιρ Μαλαισία λέει. Ούτε γράμμα δεν στέλνεις. Πράγματι, ούτε γράμμα δεν στέλνεις με τριτοκοσμικές εταιρείες τύπου αιρ-Ινδία, αιρ-Νιγηρία. Τι συντήρηση να κάνουν αυτοί στα αεροπλάνα; Τι μέτρα ασφαλείας να παίρνουν; Τι προσωπικό να χρησιμοποιούν σε μηχανικούς και πιλότους; Στοιχειώδεις γνώσεις να έχεις, που οφείλεις να έχεις, δεν ταξιδεύεις με τέτοιες εταιρείες. Αν μπεις σε Τουπόλεφ, να κάνεις εσωτερική πτήση στη Ρωσία, είναι σαν να παίζεις τη ζωή σου κορόνα γράμματα. Ενα στα δύο πέφτει. Η σωστή και η μόνη επιλογή για αεροπορικά ταξίδια είναι εθνικές εταιρείες μεγάλων και σοβαρών κρατών. Για να μηδενίσεις σχεδόν τις πιθανότητες που λέγαμε. Στις ιδιωτικές δεν μπαίνεις μέσα στην τύχη. Κάνεις επιλογές και ξεσκαρτάρισμα. Αν μπαίνεις σε αεροπλάνο στην τύχη κι όπου είναι φθηνότερα, ψάχνεις τον μπελά σου.
Καλό του κάνει του Ολυμπιακού η ιστορία με τον Κάκο
ΑΚΟΜΑ δεν λέει να τελειώσει η κουβέντα για το ντέρμπι της Τούμπας. Τετάρτη φτάσαμε σήμερα κι ακόμα γίνεται συζήτηση για την μπουνιά του Αργεντινού στον Εντινγκά. Οτι οι παίκτες του ΠΑΟΚ βαράγανε εν ψυχρώ κι από την άλλη μπάντα ότι έγινε πέναλτι στον Κλάους κι ότι έπρεπε να αποβληθεί ο Σαλίνο.
Να 'χαμε να λέγαμε. Τίποτα το περίεργο, τίποτα το πρωτότυπο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ποδοσφαιριστής ρίχνει μπουνιά σε αντίπαλό του. Εχει γίνει και θα ξαναγίνει. Δεν συμβαίνει βέβαια συχνά να το κάνει γαργάρα ο διαιτητής. Δεν χάθηκε όμως ο κόσμος. Συμβαίνουν αυτά πάνω στην ένταση του παιχνιδιού. Δεν είναι για κρέμασμα. Στη χειρότερη, αν του έβγαζε την κόκκινη ο Κάκος, θα έτρωγε τρεις αγωνιστικές. Μπορείς να δικαιολογήσεις επίσης το δυνατό έως σκληρό παιχνίδι των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ. Ντέρμπι ήταν, θέλανε να αποδείξουν πράγματα, πηγαίνανε δυνατά έως αντιαθλητικά στις φάσεις.
Δεν είναι πρώτη φορά που συμβαίνουν αυτά. Και γι' αυτό υπάρχουν οι διαιτητές, να βγάζουν κίτρινες και κόκκινες κάρτες. Ενα ήταν που δεν δικαιολογείται με τίποτα. Το εν ψυχρώ χτύπημα από πίσω του Λούκας στον Σάμαρη (φωτό). Στο τέλος του ματς, στα πλάγια και χωρίς να υπάρχει η δικαιολογία ότι το κάνει για να γλιτώσει π.χ. ένα γκολ. Τον χτυπάει από πίσω σκόπιμα, με τον Σάμαρη να είναι ιδιαίτερα τυχερός. Αν τον είχε βρει γερά δηλαδή, ή στο κόκαλο ή στον τένοντα, θα του είχε κάνει μεγάλη ζημιά. Από κει και πέρα, καλό του κάνει του Ολυμπιακού αυτή η ιστορία με τον Κάκο. Να μη φωνάζουνε δηλαδή μόνο οι άλλοι, αλλά να φωνάζει κι αυτός -και δικαιολογημένα μάλιστα- για τη διαιτησία.
Ερώτηση: Πού θα βγάλει την υποχρέωση ο Κομπότης;
Τέσσερα και όχι τρία είναι τα πιθανά αποτελέσματα στο Αρης - ΠΑΟΚ. -Observer
Πηγή: Goal