Χτυποκάρδι χωρίς τέλος

Ο Απόλλωνας μοιάζει να είναι στην πιο δύσκολη θέση: χάνεται αν δεν κερδίσει τον Εργοτέλη. Εχει 33 βαθμούς κι αν δεν κερδίσει είναι σχεδόν αδύνατο ν' αφήσει πίσω του δυο ομάδες: θα πρέπει ο Πλατανιάς κι η Βέροια να χάσουν και τα δυο ματς που έχουν να δώσουν μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου. Η ομάδα του Σάντσες σκοράρει εύκολα τις τελευταίες αγωνιστικές (με εξαίρεση το ματς με τον ΟΦΗ έχει πετύχει γκολ σε όλους κι έχει βάλει και τρία γκολ σε Πλατανιά, ΠΑΟΚ και Πανθρακικό), αλλά έχει μια άμυνα σουρωτήρι αφού δέχεται συνέχεια γκολ από το ματς με την Ξάνθη κι έπειτα, δηλαδή σε οκτώ σερί αγωνιστικές. Ο Βελής, που έχει πετάξει λάσπη σε όλους, για τον Εργοτέλη δεν έχει πει κακή κουβέντα. Ακόμα.

Βέροια
Το ίδιο καθοριστικής σημασίας είναι και για τη Βέροια το ματς με τον Πανιώνιο. Η Βέροια έχει 32 βαθμούς, υποδέχεται τον, όχι εκτός κινδύνου, Πανιώνιο κι αν δεν κερδίσει οι πιθανότητες να τα καταφέρει να βρεθεί έστω στο μπαράζ είναι ελάχιστες. Κι αν κερδίσει όμως τον Πανιώνιο και πάλι θα χρειαστεί βαθμό ή βαθμούς με τον Αστέρα Τρίπολης. Η εντύπωση που έχω είναι ότι για τη Βέροια το ματς με την ομάδα του Αναστόπουλου μπορεί να αποδειχτεί πιο δύσκολο απ' ό,τι αυτό με τον Αστέρα. Λογικά η γηπεδούχος θα πάρει και κανένα σφύριγμα από τον Ιωαννίδη.

Ξάνθη
Δύσκολη είναι κι η θέση της Ξάνθης. Εχει 35 βαθμούς, αλλά πάει στο Ηράκλειο να παίξει με τον ΟΦΗ. Με νίκη σχεδόν σώζεται, με ισοπαλία ελπίζει στην αδιαφορία του ΠΑΟ, με ήττα η τύχη της δεν εξαρτάται από την ίδια, αφού έχει και σε βάρος της διάφορες ισοβαθμίες. Συνήθως παιγνίδια όπως το ΟΦΗ-Ξάνθη λήγουν ισόπαλα: ο γηπεδούχος δεν καταδικάζει τον αντίπαλό του, αλλά δεν εξευτελίζεται κιόλας. Ωστόσο η Ξάνθη έχει διάφορα άλυτα αγωνιστικά προβλήματα με μεγαλύτερο αυτό της άμυνάς της: έχει δεχτεί έξι γκολ στα δυο τελευταία ματς με αντιπάλους τη Βέροια και τον Πλατανιά! Και δυστυχώς για την ομάδα του Κεχαγιά, η ρεβάνς κυπέλλου του ΟΦΗ με τον ΠΑΟ είναι σε δέκα μέρες.

Πλατανιάς
Λίγο καλύτερη είναι η θέση του Πλατανιά, παρόλο που η ομάδα του Αναστασιάδη έχει ένα βαθμό λιγότερο από την Ξάνθη. Μετά τη νίκη στην Ξάνθη, στον Πλατανιά μπορεί και να αρκούν και μόνο 4 βαθμοί για να σωθεί, αφού σε περίπτωση ισοβαθμίας με την Ξάνθη είναι καλύτερος. Ο Παναιτωλικός είναι σκληρό καρύδι, αλλά είναι και κομμάτι κουρασμένος. Φτάνοντας εύκολα στο στόχο του, που ήταν εξ αρχής η παραμονή στην κατηγορία κάπως χαλάρωσε. Μετράει και μια γενική αίσθηση πως με τη νίκη στην Ξάνθη ο Πλατανιάς απέδειξε ότι αξίζει να μείνει στην κατηγορία.

ΠΑΣ Γιάννινα
Δύσκολη μπορεί να είναι η Κυριακή για την Καλλονή και τον ΠΑΣ. Ο ΠΑΣ, θεωρητικά τουλάχιστον, σώζεται και με ένα μόνο βαθμό σε δυο αγωνιστικές. Εχει 37 βαθμούς και καλύτερα αποτελέσματα σε ισοβαθμίες με Πλατανιά και Ξάνθη. Ωστόσο παίζει με τον Ολυμπιακό, που παρά τα σημάδια χαλαρότητας, ακόμα δεν έχει δώσει βαθμό ή βαθμούς σε κανέναν. Αν ο ΠΑΣ δεν πάρει μια ισοπαλία ή μια νίκη με τον πρωταθλητή πάει την τελευταία αγωνιστική στο «Βικελίδης» να παίξει μια παραμονή κόντρα στον Αρη, που είναι υποβιβασμένος, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να τελειώσει το πρωτάθλημα με το κεφάλι ψηλά. Το χειρότερο είναι ότι καιρό τώρα παρατηρώ έναν εφησυχασμό στα Γιάννινα - οι δυο γκέλες σερί (με Πανθρακικό κι Εργοτέλη) που έχουν κάνει θα έπρεπε να είναι λόγος συναγερμού.

Καλλονή
Κουρασμένη στο φινάλε μοιάζει κι η Καλλονή κι είναι λογικό. Ο Ματζουράκης κάνει το προπονητικό θαύμα της δεκαετίας οδηγώντας στη σωτηρία μια ομάδα που έπαιξε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα μακριά από το γήπεδό της: πιστεύω ότι η ομάδα του θα βρει το κουράγιο να κάνει σε αυτές τις δυο τελευταίες αγωνιστικές τους τρεις βαθμούς που χρειάζεται. Ο Πανθρακικός ήταν καλόβολος με τον Απόλλωνα, αλλά «σκοτώθηκε» να πάρει την ισοπαλία στα Γιάννενα: είναι δύσκολο να διαβάσεις τις προθέσεις του. Αλλά πιστεύω πως κι αν ακόμα δεν τον κερδίσει η Καλλονή, θα 'χει μια δεύτερη ευκαιρία με τον Εργοτέλη: μου μοιάζει αδύνατο να τις πετάξει και τις δυο...

Θα φωνάζουν

Εχουν ενδιαφέρον οι κατά καιρούς συζητήσεις στη Σούπερ Λίγκα κι οι συμφωνίες των μεγαλομετόχων των ομάδων για να κατεβούν οι τόνοι, να συζητηθούν προτάσεις κτλ. Αλλά για να υπάρχει ένα σοβαρό αποτέλεσμα χρειάζεται μια άλλη προσέγγιση κι αυτή ειλικρινά δεν την βλέπω. Υποτίθεται ότι κάθε φορά η αιτία των καυγάδων είναι η διαιτησία: τώρα θέλουν οι ομάδες ξένους αρχιδιαιτητές, αύριο παρατηρητές, μεθαύριο διαιτητές κτλ. Μακάρι να είναι αυτό λύση και μακάρι να βρουν και τα χρήματα που χρειάζονται για να την κάνουν εφικτή: δεν νομίζω ότι η ΕΠΟ έχει σκοπό να πληρώνει ξένους παρατηρητές και διαιτητές. Αλλά όλες αυτές οι συζητήσεις είναι απλώς υποκριτικές: στην Ελλάδα, όποιος δεν παίρνει το πρωτάθλημα, φωνάζει για τη διαιτησία ακόμα και σε χρονιές όπως η φετινή που ομάδα για πρωτάθλημα δεν είχε.

Το 'χω ξαναπεί: στα δυο-τρία τελευταία πρωταθλήματα δεν έπαιξε κανένα απολύτως ρόλο η διαιτησία στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και φέτος και πέρυσι και πρόπερσι, ο Ολυμπιακός είχε τεράστια διαφορά από τους διώκτες του, όχι μόνο γιατί ήταν καλός, αλλά γιατί οι αντίπαλοί του ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Μπορούν κι ο ΠΑΟ κι ο ΠΑΟΚ να κερδίσουν τον Ολυμπιακό σε ένα ματς -το 'χουν κάνει κι ο Αστέρας Τρίπολης κι ο Ατρόμητος- αλλά δεν θα μπορούσαν ποτέ να κερδίσουν περισσότερους βαθμούς από αυτόν. Ο ΠΑΟΚ, που μακριά από την Τούμπα χάνεται, κι ο ΠΑΟ που φέτος ξεκίνησε από την αρχή, ήταν αδύνατο να κερδίσουν το πρωτάθλημα: ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο Ολυμπιακός δεν αποκλείεται να το έχαναν από τον Ατρόμητο. Κι όμως φωνάζουν και θα φωνάζουν. Και με ξένους διαιτητές και με ξένους παρατηρητές και με ξένους αρχιδιαιτητές. Γιατί το να φωνάζεις είναι τζάμπα. Και χαίρονται κι οι οπαδοί σου, πράγμα που κυρίως ενδιαφέρει...